Το χωριό Βαρικό βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μέτρων στους πρόποδες του Βέρνου στο νότιο κομμάτι της Φλώρινας. Η περιοχή είναι καταπράσινη.

8

Τα δάση εναλλάσσονται με λιβάδια και μεγάλες εκτάσεις όπου καλλιεργούνται φασόλια, το γνωστότερο προϊόν της περιοχής, αλλά όχι το μόνο εκλεκτό. Δεν ξέρουμε πώς σκέφτεται μία αγελάδα, αλλά υποθέτουμε ότι είναι δύσκολο να βρεθεί ομορφότερο μέρος για να μεγαλώσει. Αν κάποιος πεζοπορεί στο δάσος της περιοχής την άνοιξη ίσως συναντήσει τον Συμεών Μπέλτσο και το κοπάδι του, το οποίο εκείνη την εποχή μετατρέπεται σε «ελεύθερης βοσκης».

Ο Συμεών Μπέλτσος, 50 χρονών σήμερα, ζει στα μέρη αυτά όλη τη του τη ζωή. Και ασχολείται με την οικογενειακή κτηνοτροφική φάρμα, σχεδόν όλη του τη ζωή. Από το 1985, αρχικά βοηθώντας τον πατέρα του, πλέον τον βοηθά (περιστασιακά) εκείνον ο γιος του. Εκτρέφει 50 αγελάδες, οι 30 είναι σε ηλικία που παράγουν γάλα. Οι 7 με 8 τόνοι γάλακτος που παράγουν ανά μήνα παραδίδονται στη ΔΕΛΤΑ. Είναι μια συνεργασία που θυμάται ο κ. Μπέλτσος όσο θυμάται τον εαυτό του να κάνει αυτή τη δουλειά. «Δεν υπάρχει κανένα παράπονο, δεν είχαμε ποτέ καθυστέρηση στις πληρωμές, ούτε για ένα ευρώ. Και ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό όταν το γάλα είναι η μοναδική σου πηγή εισοδήματος».

Η φάρμα του κ. Μπέλτσου είναι μία από τις μικρές μακεδονικές φάρμες στις οποίες παράγεται το «ΔΕΛΤΑ του Τόπου μας». Η πλούσια και υγιής φύση γύρω από την κτηνοτροφική μονάδα, δείχνει την ισορροπία μεταξύ του ανθρώπου, των αγελάδων και του φυσικού περιβάλλοντος, της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης. Ο τόπος του κ. Μπέλτσου είναι αρκετά διαφορετικός από το πως ήταν, όχι πάρα πολλά χρόνια πριν. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι γεωργοί, όπως ήταν πάντα και ασχολούνται με την καλλιέργεια των φασολιών. Αλλά πριν περίπου δύο δεκαετίες υπήρχαν στο χωριό και περίπου 700 αγελάδες. Σήμερα ο Συμεών Μπέλτσος είναι ο μοναδικός αγελαδοτρόφος. «Δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου. Έχω μεγαλώσει μαζί με τα ζώα, τα επισκέπτομαι ακόμα και αν δεν υπάρχει κάποιος πρακτικός λόγος». Όχι πως κάτι τέτοιο συμβαίνει συχνά. Για τους μικρούς παραγωγούς στην ελληνική ύπαιθρο, κτηνοτροφία σημαίνει πάνω από όλα καθημερινή παρουσία στον στάβλο.

«Ευτυχισμένη αγελάδα είναι η χορτατη αγελάδα»

Για να παραχθεί το γάλα «Δέλτα του Τόπου μας» χρειάζεται εργασία, σκληρή προσωπική εργασία. Το κοπάδι είναι ουσιαστικά η δεύτερη οικογένεια του παραγωγού. Θα δει τα ζώα του το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα. Οι αγελάδες του κ. Μπέλτσου τρέφονται αποκλειστικά με το τριφύλλι, το καλαμπόκι, το σιτάρι της περιοχής. «Το πιο σημαντικό για την αγελάδα είναι η διατροφή της. Ευτυχισμένη αγελάδα είναι η χορτάτη αγελάδα». Και πράγματι, για όσες ώρες βρεθήκαμε στη φάρμα του Βαρικού οι αγελάδες δεν σταμάτησαν να τρώνε. «Υπάρχει και ένα πρόβλημα που έχει κάνει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν το επάγγελμα. Η πολύ υψηλή τιμή των ζωοτροφών. Για να καταφέρεις να έχεις ένα καλό εισόδημα πρέπει να καλλιεργείς ο ίδιος την τροφή των ζώων. Ο κ. Μπέλτσος άρα δεν είναι μόνο κτηνοτρόφος, είναι και καλαμποκοπαραγωγός είναι και σικαλοπαραγωγός, είναι και κριθαροπαραγωγός είναι και χορτοκαλλιεργητής. Αλλά και «φρουρός» του κοπαδιού στην ελεύθερη βοσκήση αγριόχορτων της άνοιξης, καθώς στα βουνά της Φλώρινας ζουν αρκετές αρκούδες.

Πριν το γάλα παραδοθεί στη ΔΕΛΤΑ θα το δοκιμάσει ο ίδιος και οι συγγενείς του, αλλά θα δώσει και στους γείτονες. Είναι οι άνθρωποι που μπορούν να διαπιστώσουν καλύτερα από τον καθένα πόσο νόστιμο και υγιεινό είναι το γάλα του τόπου μας πριν γίνει «ΔΕΛΤΑ του Τόπου μας».

Η κόρη του είναι φοιτήτρια της νοσηλευτικής, ο γιος του που τον βοηθά περιστασιακά εργάζεται σε εταιρεία. Άρα ο μοναδικός αγελαδοτρόφος της περιοχής πιστεύει πως θα είναι και ο τελευταίος. Εκτός αν δοθεί κίνητρο σε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν ξανά με την γαλακτοπαραγωγή. «Η συνεργασία με τη ΔΕΛΤΑ είναι άψογη, οι άνθρωποί της είναι δίπλα μας, μπορούμε να απευθυνθούμε σε αυτούς για οτιδήποτε έχει να κάνει τη φροντίδα και την υγεία του ζώου».

Όσο δύσκολη και κοπιαστική και να είναι η δουλειά του, ο Συμεών Μπέλτσος θα συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε από έφηβος. Και οι οι αγελάδες του θα συνεχίσουν να ζουν χαρούμενες και χορτάτες στους πρόποδες του Βέρνου.