Το φθινόπωρο θέλει πέτρινα σπιτάκια και βόλτες σε γραφικά στενά. Θέλει ατμοσφαιρικά σκηνικά γεμάτα χρώματα, όπως αυτά που προσφέρουν τα παρακάτω χωριά. Πάρτε μαζί σας τον απαραίτητο εξοπλισμό, την οικογένεια και τους φίλους σας και ανηφορίστε προς τα βουνά. Ζήστε μαγικά Σαββατοκύριακα στα πανέμορφα ελληνικά χωριά, εκεί όπου η φύση ντύνεται με ζεστές αποχρώσεις, τα τζάκια καπνίζουν νωχελικά και η ατμόσφαιρα γεμίζει ηρεμία και γαλήνη.
Συρράκο
Το Συρράκο είναι χτισμένο στις πλαγιές του όρους Λάκμου, σε υψόμετρο περίπου 1.200 μέτρων, στα νότια της Πίνδου. Αγναντεύει τον Καλλαρύτικο ποταμό, το ρέμα Χρούσια και τις κορυφές των Τζουμέρκων. Στο παρελθόν διέπρεψε στο εμπόριο, κυρίως με προϊόντα από μαλλί, όπως οι κάπες και τα σκεπάσματα που ταξίδευαν ως την Ευρώπη. Η κτηνοτροφία και η αργυροχρυσοχοΐα αποτελούσαν επίσης σημαντικούς πυλώνες της τοπικής οικονομίας.
Τα δίπατα πέτρινα αρχοντικά με τις περίτεχνες καμάρες, τα φιδωτά καλντερίμια, οι πέτρινες βρύσες, τα τοξωτά γεφύρια και τα πλατάνια που στέκουν στο κέντρο του χωριού δημιουργούν μια εικόνα μοναδικής γοητείας. Η μαγευτική φύση που το περιβάλλει συμπληρώνει την εμπειρία και κάνει το Συρράκο έναν από τους πιο αυθεντικούς φθινοπωρινούς προορισμούς της Ελλάδας.
Οι βόλτες σας μπορούν να περιλαμβάνουν το τοξωτό γεφύρι της Πλάκας, ένα από τα ωραιότερα της Ηπείρου, καθώς και το γεφύρι του Νίκα, που βρίσκεται πάνω στο πέτρινο καλντερίμι που οδηγεί στο χωριό, μέσα σε ένα τοπίο γεμάτο πυκνή βλάστηση και νερά. Ξεχωριστή είναι και η σκεπαστή βρύση της Γκούρας, ένα πανέμορφο θολωτό αρχιτεκτόνημα που υπολογίζεται ότι χτίστηκε στις αρχές του 15ου αιώνα.
Πριν καθίσετε για καφέ στην πλακόστρωτη πλατεία, αξίζει να επισκεφθείτε το Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο στεγάζεται στην οικία του ποιητή Κώστα Κρυστάλλη, καθώς και το σπίτι της Ερμηνείας Φωτιάδου, λαογράφου και συγγραφέα δεκάδων βιβλίων, που έχει μετατραπεί σε μουσείο αφιερωμένο στον λαϊκό πολιτισμό της περιοχής.
Εξαιρετικός είναι και ο ναός του Αγίου Νικολάου στο κέντρο του χωριού, με τον χαρακτηριστικό οκταγωνικό τρούλο και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1900. Λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται η Μονή Κηπίνας, χτισμένη το 1212, φωλιασμένη μέσα στο βράχο, ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια της Ηπείρου. Αξίζει να γνωρίζετε πως το Συρράκο έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός από το 1978 και η είσοδος των οχημάτων μέσα στο χωριό δεν επιτρέπεται, γεγονός που διατηρεί αναλλοίωτη τη γαλήνη και την αυθεντική του ατμόσφαιρα.
Δίλοφο
Στο κεντρικό Ζαγόρι, φωλιασμένο μέσα σε πυκνή βλάστηση στις πλαγιές της Τύμφης, σε υψόμετρο περίπου 900 μέτρων, το Δίλοφο συγκαταλέγεται στα ομορφότερα χωριά του Ζαγορίου. Χτισμένο εξ ολοκλήρου με πέτρα και σχιστόπλακες, το χωριό διατηρεί ατόφια την ηπειρώτικη αρχιτεκτονική του και θα το γνωρίσετε αποκλειστικά με τα πόδια, καθώς η είσοδος των αυτοκινήτων δεν επιτρέπεται.
Η εικόνα του μοιάζει βγαλμένη από πίνακα. Παλιά πέτρινα αρχοντικά, σκεπασμένα με κισσούς που απαλύνουν τους ανέμους, πλατάνια που απλώνουν τη σκιά τους και λιθόστρωτα σοκάκια που σε οδηγούν σε μυστικές γωνιές. Η φύση γύρω του συνδυάζει άγρια ομορφιά και γαλήνη, προσφέροντας την τέλεια ισορροπία για όσους αναζητούν ηρεμία.
Περπατήστε στα στενά του για να απολαύσετε τη σιωπή και το τοπίο, αλλά και για να βρεθείτε στην πλατεία με το αιωνόβιο πλατάνι, που έχει γίνει μάρτυρας ιστοριών, συζητήσεων και τραγουδιών μέσα στους αιώνες. Εκεί, με ένα φλιτζάνι καφέ, θα μοιραστείτε τις δικές σας στιγμές με τους ντόπιους και θα ακούσετε την ιστορία του τόπου από πρώτο χέρι.
Αξίζει να επισκεφθείτε την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτισμένη το 1850, με τις χαρακτηριστικές της καμάρες και το λιτό αλλά επιβλητικό εσωτερικό. Πολύ κοντά, στο δρόμο προς το Κουκούλι, θα δείτε το γεφύρι του Νούτσου (ή Κόκκορη), ένα από τα ωραιότερα της περιοχής, που προσφέρεται για μια μικρή φθινοπωρινή βόλτα. Αν ο καιρός είναι καλός, σημειώστε πως από το Δίλοφο ξεκινούν μονοπάτια που οδηγούν σε ξωκλήσια και σε γειτονικά χωριά, ιδανικά για όσους θέλουν να ζήσουν τη φύση του Ζαγορίου σε όλο της το μεγαλείο.
Νυμφαίο
Το Νυμφαίο συγκαταλέγεται δικαίως στα ομορφότερα χωριά της βόρειας Ελλάδας, καθώς η γραφικότητά του αγγίζει το παραμυθένιο. Χτισμένο σε ένα φυσικό λάκκωμα, σε υψόμετρο περίπου 1.350 μέτρων στις πλαγιές του όρους Βίτσι, περιβάλλεται από ένα μαγευτικό δάσος οξιάς που το φθινόπωρο βάφεται σε χρυσοκόκκινες αποχρώσεις. Το χωριό έχει διατηρήσει αναλλοίωτη την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική, τόσο στα επιβλητικά πέτρινα αρχοντικά νεοκλασικού ύφους με τα μιντέρια και τα τζάκια, όσο και στα πλακόστρωτα σοκάκια του με τους σφυρήλατους φανοστάτες. Τα αρχοντικά του μαρτυρούν έναν τόπο με ευημερία και καλαισθησία. Οι κάτοικοι του Νυμφαίου είχαν πάντοτε μεράκι και γνώση, καθώς το χωριό υπήρξε για αιώνες κέντρο αργυροχρυσοχοΐας, από τα σπουδαιότερα των Βαλκανίων.
Αυτό που ίσως σας ξαφνιάσει είναι οι τσίγκινες στέγες των σπιτιών, σπάνιο στοιχείο για τα ελληνικά δεδομένα. Τοποθετήθηκαν έτσι ώστε το χιόνι να γλιστρά εύκολα, αφού εδώ οι χειμώνες είναι βαρύς και τα χιόνια άφθονα. Περπατήστε μέσα στο χωριό και παρατηρήστε τα καλοδιατηρημένα οικήματα, όπως αυτό της Νικείου Σχολής, που σήμερα λειτουργεί ως εκθεσιακός και συνεδριακός χώρος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επισκεφθείτε το Μουσείο Αργυροχρυσοχοΐας, με τα περίτεχνα ξύλινα μακεδονίτικα ταβάνια, τα παλιά εργαλεία και τις συλλογές κοσμημάτων, και περιπλανηθείτε στα λιθόκτιστα καλντερίμια του χωριού, αφήνοντας τη φαντασία να πλάσει τις δικές σας ιστορίες.
Η γύρω περιοχή προσφέρει επίσης πλούσιες εικόνες. Οι λίμνες Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα καθρεφτίζουν τον ουρανό και τα βουνά, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκεται το Πάρκο Άγριας Φύσης “Αρκτούρος”, αφιερωμένο στην προστασία της αρκούδας και του λύκου, που δίνει μια ακόμη βαθύτερη επαφή με τη φύση της Μακεδονίας. Το Νυμφαίο είναι ένας τόπος που μοιάζει να έχει φτιαχτεί για το φθινόπωρο – για αθόρυβες βόλτες, για μυρωδιά καμένου ξύλου, για εκείνες τις στιγμές που ο χρόνος σταματά και η ψυχή ησυχάζει.
Στεμνίτσα
Η Στεμνίτσα, κεφαλοχώρι της Αρκαδίας, είναι ένα ακόμα πετρόκτιστο στολίδι με έντονη προσωπικότητα και διακριτική γοητεία. Η μακρά της παράδοση στην αργυροχρυσοχοΐα έχει αφήσει το αποτύπωμά της παντού. Πανέμορφα αρχοντικά, εργαστήρια και μικρά μαγαζιά με χειροποίητα κοσμήματα μαρτυρούν έναν τόπο που έζησε από την τέχνη και τη λεπτομέρεια. Στα 1.100 μέτρα υψόμετρο, κρυμμένη μέσα σε έλατα, καστανιές και καρυδιές, η Στεμνίτσα αποπνέει μια αυθεντική φθινοπωρινή ζεστασιά. Μια βόλτα στα καλντερίμια της αποκαλύπτει την ιστορία και την ψυχή του χωριού. Τα επιβλητικά δίπατα σπίτια, οι πέτρινες βρύσες, τα κεφαλόβρυσα που σε καλούν να ξαποστάσεις και η πλούσια φύση γύρω συνθέτουν εικόνες αληθινής αρκαδικής αρμονίας.
Η βόλτα σας μπορεί να ξεκινήσει ή να τελειώσει στην πλατεία, εκεί όπου ντόπιοι και επισκέπτες συναντιούνται και οι μυρωδιές από τα καφενεία και τις ταβέρνες γίνονται κομμάτι της παράδοσης. Από εκεί, ανηφορίστε στη θέση Κάστρο για να απολαύσετε τη θέα στην αρκαδική γη και να επισκεφθείτε την Παναγία Μπαφέρω του 12ου αιώνα. Περπατήστε στα Παλαμηδέικα, την πιο γνωστή γειτονιά, μπείτε στο Λαογραφικό Μουσείο με τις παραδοσιακές φορεσιές, τα εκκλησιαστικά σκεύη και τα ξυλόγλυπτα, και συνεχίστε με μια ήρεμη πεζοπορία ως τη Μονή Ζωοδόχου Πηγής.
Μην φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε τα φημισμένα στεμνιώτικα σκαλτσούνια. Και τότε, με τη γεύση του μελιού και των καρυδιών να σας συντροφεύει, θα μπορείτε να πείτε με σιγουριά ότι γνωρίσατε τη Στεμνίτσα όπως της αξίζει.
Άγιος Λαυρέντιος
Ο Άγιος Λαυρέντιος είναι ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά χωριά του Πηλίου. Χτισμένο αμφιθεατρικά στη δυτική πλευρά του βουνού, αγναντεύει τον Παγασητικό, κι όταν πέφτει το δειλινό, ολόκληρος ο οικισμός βάφεται σε αποχρώσεις πορτοκαλί και ροδοχρυσές. Εδώ τα αυτοκίνητα δεν επιτρέπονται μέσα στον οικισμό, γεγονός που συμβάλλει στη διατήρηση της ήρεμης και αυθεντικής του ατμόσφαιρας.
Το χωριό πήρε το όνομά του από τη Μονή του Αγίου Λαυρεντίου, που ιδρύθηκε από Βενεδικτίνους μοναχούς κατά την περίοδο των Σταυροφοριών και ανακαινίστηκε ως ορθόδοξη μονή τον 14ο αιώνα. Από τότε άρχισε να αναπτύσσεται ο οικισμός, που σήμερα διατηρεί το πηλιορείτικο ύφος του ανέπαφο.
Περπατήστε στα στενά του χωριού ανάμεσα σε πέτρινα αρχοντικά και πλακόστρωτα δρομάκια. Σταματήστε για μια ανάσα στις πολλές πέτρινες βρύσες –πάνω από είκοσι– και καθίστε σε ένα καφενείο για ελληνικό καφέ και χουχούλιασμα. Τα μονοπάτια που ξεκινούν από τον Άγιο Λαυρέντιο οδηγούν σε δασωμένες πλαγιές με καστανιές, μηλιές και καρυδιές, σε τοπία που θυμίζουν παλιό παραμύθι.
Διαβάστε ακόμα:
Στεμνίτσα: Το Αρχοντοχώρι της Αρκαδίας είναι ο απόλυτος φθινοπωρινός προορισμός
Δίλοφο: Ο παραδοσιακός οικισμός στα Ζαγοροχώρια όπου απαγορεύονται τα αυτοκίνητα
Road trip στα Τζουμέρκα: O επιβλητικός χειμερινός προορισμός με την ανόθευτη ομορφιά
