Η Ρόδος είναι ένα τεράστιο νησί με χίλιες δυο ομορφιές. Από την Παλιά Πόλη με το Κάστρο των Ιπποτών, την Αρχαία Λίνδο και την Κοιλάδα των Πεταλούδων μέχρι τις πανέμορφες παραλίες της με τα καταπληκτικά νερά είναι ένα νησί που σίγουρα δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Έχει όμως και ομορφιές όπως υπέροχα χωριουδάκια που κρύβονται στην ενδοχώρα, σε κοιλάδες και βουνοπλαγιές που αξίζουν την προσοχή σας.

17

Μπορεί η αρχιτεκτονική τους να μην είναι το ίδιο γραφική με τα υπόλοιπα χωριά των νησιών του Αιγαίου αλλά ας μην ξεχνάμε πως η Ρόδος έχει έναν πολύ συχνό επισκέπτη, τον σεισμό, που σε μεγάλο βαθμό έχει συμβάλει στο να χαθεί σημαντικό ποσοστό της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του νησιού. Ωστόσο υπάρχουν ακόμα χωριουδάκια που παρά τις σύγχρονες επεμβάσεις έχουν διατηρήσει πολλά στοιχεία από τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα.

Άγιος Ισίδωρος

Ο Άγιος Ισίδωρος είναι χτισμένος στις παρυφές το όρους Αττάβυρου, σε υψόμετρο 532 μ. με θέα σε ένα μεγάλο μέρος της ενδοχώρας του νησιού. Δεν ξεχωρίζει τόσο για την αρχιτεκτονική του αλλά για το γεγονός ότι διατηρεί ακόμα σε μεγάλο βαθμό τα έθιμά του με πιο σημαντικό τις Βούρνες που αναβιώνουν κάθε Πάσχα. Αγροτικό χωριό κατά βάση, έχει στην πλειοψηφία του μικρά κυβικά λευκά σπιτάκια που μετρούν πολλές δεκαετίες ζωής χωρίς να λείπουν και οι πιο σύγχρονες κατοικίες ενώ σε κεντρικό σημείο του Άγιου Ισίδωρου δεσπόζει η ομώνυμη εκκλησία με το ψηλό καμπαναριό. Αποτελεί εξαιρετική βάση για ανάβαση στην κορυφή του Ατταβύρου, του ψηλότερου βουνού της Ρόδου, στα 1.215 μ., στην οποία μάλιστα βρίσκεται και ο ναός του Ατταβύριου Διός.

Μεσαναγρός

Πρόκειται για ένα μικρό παραδοσιακό χωριό στο νότιο τμήμα του νησιού. Εδώ θα δείτε την πραγματική Ρόδο μακριά από την τουριστική αλλοίωση. Μικρά κυρίως αγροτόσπιτα άλλα με καμάρες και άλλα με μεσιά (μεγάλες ξύλινες δοκούς που στήριζαν τη σκεπή), εξαιρετικά δείγματα λαϊκής αγροτικής αρχιτεκτονικής, στενά δρομάκια και γύρω γύρω βουνοκορφές, αυτό είναι όλο και όλο το χωριό. Σε κεντρικό σημείο δεσπόζει η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου του 13ου αι., το πιο σημαντικό αξιοθέατο του χωριού, η οποία έχει χτιστεί στα ερείπια παλαιοχριστιανικής του 6ου αι. Άλλο ένα αξιοθέατο είναι το βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Θωμά του 14ου αι. πολύ κοντά στο οποίο υπάρχει και ένας μικρός καταρράκτης ενώ εάν ανέβετε μέχρι το ύψωμα του Σταυρού θα έχετε υπέροχη θέα σε στεριά και θάλασσα.

Σιάννα

Μικρό ημιορεινό χωριουδάκι στις πλαγιές του βουνού Ακραμύτη. Τα σπίτια, άλλα μικρά τετράγωνα σαν κυκλαδόσπιτα άλλα πιο αρχοντικά σε νεοκλασικό στυλ και κάποια σύγχρονης κατασκευής χαρίζουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στα Σιάννα και το κάνουν να ξεχωρίζει. Στον κεντρικό δρόμο, μικρά μαγαζάκια με διάφορα καλούδια όπως ντόπιο μέλι καλοδέχονται τους λιγοστούς τουρίστες και δίνουν ζωντάνια στο χωριό το οποίο είναι κατά κύριο λόγο αγροτικό. Στην πλατεία θα βρείτε, αντικριστά τη μια από την άλλη, δυο εκκλησίες αφιερωμένες στον Άγιο Παντελεήμονα, η παλιότερη μάλιστα είναι χτισμένη τον 10ο αι. Εκεί κοντά βρίσκεται και το παλιό ελαιοτριβείο του χωριού, που αρχικά φτιάχτηκε το 1920 και πλέον λειτουργεί ως μουσειακός χώρος όπου μπορείτε να μάθετε τα πάντα για την παραγωγή του ελαιολάδου.

Κρητηνία

Μικρό χωριό στα δυτικά της Ρόδου του οποίου οι κάτοικοι έχουν μακρινή καταγωγή από την Κρήτη. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, οικογένειες από την Κρήτη έφυγαν από το νησί και εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο για μια καλύτερη ζωή, και συγκεκριμένα στην Κρητηνία. Για αυτό οι παραδοσιακές φορεσιές, η μουσικές και οι χοροί του χωριού έχουν χρώμα κρητικό. Η αρχιτεκτονική της δεν διαφέρει πολύ από των υπολοίπων χωριών της Ρόδου, πρόκειται και εδώ για ένα μείγμα παραδοσιακών ασβεστωμένων σπιτιών με σύγχρονα και κάποια λίγα πέτρινα. Ωστόσο οι χρωματιστές βουκαμβίλιες, τα γεράνια, οι πικροδάφνες, οι μουσμουλιές και τα χαγιάτια με κληματαριές που στολίζουν τις μικρές αυλές προσθέτουν πόντους στην ομορφιά του χωριού. Ο καφές στην Πλατεία Δασκάλων για κουβεντολόι με τους ντόπιους σχεδόν επιβάλλεται όπως και η επίσκεψη στο μεσαιωνικό κάστρο της Κρητηνίας σε μικρό λόφο λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από το χωριό. Χτίστηκε από Ιωαννίτες ιππότες το 1472 και έχει πανέμορφη θέα στο Αιγαίο.

Σάλακος

Βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή της Ρόδου, στις πλαγιές του βουνού Προφήτη Ηλία και είναι περιτριγυρισμένο από μπόλικο πράσινο, το οποίο οφείλεται κατά κύριο λόγο στις πηγές του Αργυρού ποταμού που βρίσκονται δίπλα στο χωριό. Το πιο όμορφο σημείο είναι πλακόστρωτη πλατεία με την υπέροχη περίτεχνη πέτρινη βρύση τον τεράστιο πραγματικά φίκο και τις μουριές που χαρίζουν σκιά στα καφενεία και τα ταβερνάκια γύρω γύρω. Αρκετά από τα σπίτια κρατούν ακόμα τον παραδοσιακό ύφος και οι μικρές αυλές τους είναι φυτεμένες με κάθε λογής πολύχρωμα λουλούδια.

Ελεούσα

Βρίσκεται στην ενδοχώρα και είναι ίσως το πιο πράσινο χωριό του νησιού. Μικρό και αραιοκατοικημένο, περιτριγυρισμένο από πλατάνια, κωνοφόρα, ελιές και φραγκοσυκιές και με τρεχούμενα νερά είναι μια μικρή όαση. Επί ιταλικής κατοχής το χωριό είχε διαμορφωθεί από τους κατακτητές στα πρότυπα των χωριών των ιταλικών Άλπεων, ωστόσο το μόνο που ουσιαστικά έχει παραμείνει είναι το σχολείο που λειτούργησε, μετά την αποχώρησή τους μέχρι το 1970, ως σανατόριο. Από τα πιο όμορφα σημεία του χωριού είναι η τεράστια στρογγυλή κινστέρνα (δεξαμενή) που δέχεται τα νερά της πηγής του Κοσκινιστή, με ένα μικρό συντριβάνι στη μέση που αναβλύζει νερό και είναι φουλ στο πράσινο.

Ψίνθος

Η Ψίνθος βρίσκεται σαράντα περίπου λεπτά νότια της πόλης της Ρόδου και είναι ένα ημιορεινό γραφικό χωριό, με κύριο χαρακτηριστικό του τα τρεχούμενα νερά από τις πηγές Φασούλι και Καμάρι. Με την πρώτη ματιά τα πλατάνια και οι πηγές θυμίζουν τοπίο περισσότερο της ηπειρωτικής Ελλάδας παρά των Δωδεκανήσων, ωστόσο τα μικρά παραδοσιακά σπίτια φροντίζουν να θυμίζουν στους επισκέπτες ότι βρίσκονται στο νησί της Ρόδου. Σημείο συνάντησης φυσικά, η πλατεία του με τα καφενεδάκια και τα περιποιημένα ταβερνάκια που είναι γνωστά για το καλό τους κρέας. Η Ψίνθος μάλιστα, απέχει λίγα μόλις χιλιόμετρα από τη διάσημη Κοιλάδα των Πεταλούδων και αποτελεί και πολύ καλή βάση για πεζοπορίες προς το σημείο αυτό.

Αρχάγγελος

Ο Αρχάγγελος αποτελεί το μεγαλύτερο χωριό της Ρόδου και χτίστηκε στα μεσαιωνικά χρόνια σε θέση τέτοια ώστε να προστατεύεται από τους πειρατές. Αν και είναι ανεπτυγμένο τουριστικά έχει ακόμα σημεία που διατηρούν το γραφικό, παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Σύμβολο του χωριού ο ναός του Αρχάγγελου Μιχαήλ του 1845 με το όμορφο βοτσαλωτό εντός και εκτός του ναού και το πανύψηλο περίτεχνο καμπαναριό που φαίνεται σχεδόν από παντού. Ο Αρχάγγελος συνδυάζει τα ταπεινά παλιά ασβεστωμένα σπίτια και αυτά με τις χρωματιστές καμάρες και τα γαλάζια παραθυρόφυλλα με τις νεόκτιστες κατοικίες καθώς και τα στενά ήσυχα δρομάκια με τους κεντρικούς δρόμους με τα σύγχρονα καφέ και τα τουριστικά μαγαζιά. Αν θέλετε να δείτε το χωριό από ψηλά θα ανέβετε μέχρι το μεσαιωνικό κάστρο, δοκιμάστε να πάτε και νωρίς το πρωί για να θαυμάσετε την ανατολή του ηλίου.

Διαβάστε ακόμα:

Λίνδος: Το εμβληματικό χωριό της Ρόδου με την αρχαία Ακρόπολη και τις μαγευτικές παραλίες

Παλιά Πόλη της Ρόδου: Εμπειρίες σε ένα από τα πιο μυθικά σημεία της Ελλάδας

Το αιώνιο καλοκαίρι της νότιας Ρόδου – Ελευθερία, σερφινγκ και μοχίτο