Σε λίγο που ο ήλιος θα γλυκάνει, ξεκινά η καλύτερη εποχή για πεζοπορίες και περπατάδες. Δεν χρειάζεται να είστε μυημένοι στις πεντάωρες διαδρομές για να το απολαύσετε. Αρκεί να μπείτε στο αυτοκίνητο με την παρέα σας και να χαράξετε πορεία προς τη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο ή απλώς όπου σας βγάλει ο δρόμος.
Ο σκοπός είναι να βγείτε στη φύση, να περπατήσετε σε δασωμένα μονοπάτια, να γεμίσετε πνευμόνια με καθαρό οξυγόνο και να αφήσετε πίσω κάθε είδους έγνοια. Κι αν σας ανοίξει η όρεξη, μπορείτε να κάνετε ένα μικρό πικ νικ ή στο γυρισμό να σταματήσετε σε μια παραδοσιακή ταβέρνα για τα δέοντα. Δείτε τον καιρό, φορέστε αθλητικά, ανοίξτε GPS και φύγετε.
Επτάλοφος
Ο Επτάλοφος είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά του Παρνασσού, όχι μόνο επειδή έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική, αλλά και χάρη στα τρεχούμενα νερά που διασχίζουν το χωριό και στη μαγευτική φύση που το αγκαλιάζει. Ιδίως η διαδρομή από το Λιβάδι της Αράχωβας ως το χωριό είναι πνιγμένη στα έλατα.
Στην Αγόριανη, όπως αλλιώς λέγεται ο Επτάλοφος, οι φιδογυριστές ανηφοριές άλλοτε κρύβουν ένα μικρό κουκλίστικο ξύλινο σαλέ, άλλοτε μια παραδοσιακή ταβέρνα και άλλοτε ένα παλιό πετρόκτιστο σπίτι φτιαγμένο με μεράκι. Το πιο κεντρικό και ενδιαφέρον σημείο του χωριού είναι η πλατεία, όπου τα πλατάνια σκεπάζουν τον ουρανό και οι μυρωδιές από τα ταβερνάκια γύρω γύρω σάς καλούν να πιάσετε άμεσα τραπέζι.
Εδώ θα μάθετε και όλα όσα θέλετε για το χωριό, αρκεί να γυρίσετε και να ρωτήσετε τους Επταλοφίτες, που θα σας πουν τα πάντα, με πρώτο τον καταρράκτη του χωριού. Από την πλατεία ξεκινά πλακόστρωτο μονοπάτι πλάι στο ρέμα, το οποίο σε πολύ λίγο οδηγεί σε έναν μικρό καταρράκτη μέσα στον οικισμό. Θα ακούσετε επίσης για τις μεγαλύτερες διαδρομές που μπορείτε να κάνετε, όπως αυτές προς την Αγία Παρασκευή, τη Βρωμόβρυση, την πηγή Βασιλική ή το Πυργάκι. Αγαπημένη, όμως, παραμένει η διαδρομή προς την Αγία Τριάδα, μέσα στο πυκνό ελατόδασος.
Άνω Χώρα
Ίσως το πιο αγαπημένο χωριό της ορεινής Ναυπακτίας είναι η Άνω Χώρα. Αν και ο δρόμος για να φθάσετε είναι αρκετά στριφογυριστός, η φύση κάνει το θαύμα της και σας χαλαρώνει. Αρκεί το βλέμμα να ταξιδεύει μακριά στο δάσος, που όσο πλησιάζετε στο χωριό γεμίζει ολοένα και περισσότερο από έλατα. Η είσοδος της Άνω Χώρας στολίζεται από ένα πυκνό και υπέροχο ελατόδασος, ενώ η πλούσια φύση σάς συνοδεύει ακόμα και μέσα στον οικισμό. Ο καλύτερος τρόπος για να τη χαρείτε είναι να παρκάρετε το αυτοκίνητο και να ξεκινήσετε τις βόλτες σας. Τα πέτρινα σπίτια, τα καλοστρωμένα καλντερίμια και η υπέροχη θέα στα γύρω βουνά συνθέτουν εικόνες που δύσκολα θα χορτάσετε.
Ακολουθήστε τις ανηφοριές που χαρίζουν αγνάντι, κάντε μια στάση στις πέτρινες βρύσες, όπως στην πηγή Μπουκουρίν για δροσερό νερό, και καθίστε σε κάποιο καφέ για έναν ελληνικό ή για ντόπιο τσίπουρο. Λίγο πιο πίσω από την κεντρική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται ένα μικρό Λαογραφικό Μουσείο. Αξίζει να αναζητήσετε τον υπεύθυνο στα καφενεία για να σας το ανοίξει. Λίγο πιο κάτω θα βρείτε κι έναν παλιό νερόμυλο, δίπλα στον οποίο κυλά ένα μικρό ρέμα. Από το χωριό ξεκινούν και όμορφες πεζοπορικές διαδρομές προς τα γύρω χωριά, όπως η Κάτω Χώρα, η Αμπελακιώτισσα και τα Κρυονέρια, κυρίως μέσα από παλιά συνδετικά μονοπάτια που γίνεται προσπάθεια να συντηρούνται. Πιο μικρές διαδρομές είναι αυτές προς την Αγία Παρασκευή αλλά και προς τον καταρράκτη Τσούρνα, που βρίσκεται μια ανάσα από το χωριό και προσεγγίζεται μέσα από εύκολη πορεία.
Πλανητέρο
Το Πλανητέρο είναι ένα σχετικά αραιοκατοικημένο χωριό που απλώνεται στις όχθες του ποταμού Αροάνιου. Εκεί, στις όχθες του ποταμού, βρίσκεται ένα υπέροχο πλατανόδασος, που το φθινόπωρο ντύνεται με μαγευτικές χρυσοκίτρινες αποχρώσεις και δημιουργεί μια μοναδική εικόνα. Το χωριό, λίγα μόλις μέτρα από το ποτάμι, είναι ήσυχο και γραφικό. Μπορεί να μην έχει την αρχιτεκτονική ομορφιά των πετρόκτιστων χωριών της Γορτυνίας, διαθέτει όμως αυτό το μοναδικό δάσος από πλατάνια, που του χαρίζει ξεχωριστή γοητεία. Στο ίδιο δάσος το τρεχούμενο νερό του Αροάνιου χρησιμοποιούνταν παλαιότερα σε νερόμυλους και νεροτριβές, ενώ μέχρι σήμερα τροφοδοτεί και τα ιχθυοτροφεία της περιοχής.
Οι ταβέρνες στις όχθες του ποταμού σερβίρουν φρεσκότατες πέστροφες, ψητές ή τηγανητές στο βούτυρο. Από τις πιο όμορφες διαδρομές είναι εκείνες που ακολουθούν το ποτάμι, στη σκιά των πλατανιών και με συντροφιά τον ήχο του τρεχούμενου νερού. Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες, όπως το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4 από το Πλανητέρο προς τους Λουσούς και αντίστροφα, αλλά και εκείνη που οδηγεί στο Ελατόφυτο. Μια βόλτα που συμπληρώνει ιδανικά την εκδρομή σας είναι η επίσκεψη στο Σπήλαιο των Λιμνών, με τις δεκατρείς λίμνες και τους εντυπωσιακούς σταλακτιτικούς σχηματισμούς, ένα πραγματικό θαύμα της φύσης.
Δημητσάνα
Η Δημητσάνα απέχει μόλις δυο ώρες και κάτι από το κέντρο της Αθήνας και αποτελεί μία από τις πιο όμορφες βουνίσιες εξορμήσεις. Χτισμένη αμφιθεατρικά σε υψόμετρο που αγγίζει τα 1.000 μέτρα, συνορεύει με το φαράγγι του Λούσιου ποταμού και είναι περιτριγυρισμένη από πλούσια φύση, με τα έλατα να ξεχωρίζουν. Είναι από εκείνα τα χωριά που τα σοκάκια τους δεν τα χορταίνεις, γιατί κρύβουν υπέροχα πέτρινα αρχοντικά, πυργόσπιτα και ρομαντικούς ξενώνες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχει ανακηρυχθεί Διατηρητέος Παραδοσιακός Οικισμός από το 1978. Σήμα κατατεθέν της Δημητσάνας είναι το ρολόι της Αγίας Κυριακής, δώρο των Δημητσανιτών της Νέας Υόρκης το 1900, ενώ η καμπάνα που ζυγίζει 700 κιλά έφθασε μια δεκαετία αργότερα, επίσης από την Αμερική. Στις βόλτες σας αναζητήστε μερικά από τα πιο όμορφα αρχοντόσπιτα, όπως εκείνα του Τσάκωνα, των Σπηλιοτόπουλων και των Αντωνόπουλων, καθώς και το σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄, που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο του χωριού.
Αφού περιπλανηθείτε στα καλντερίμια, ανεβείτε μέχρι το «Κάστρο», την ακρόπολη της αρχαίας πόλης Τεύθιδος, από την οποία σώζονται μόνο τμήματα του τείχους, ωστόσο η θέα είναι μαγευτική. Λίγο έξω από το χωριό, περίπου 2 χιλιόμετρα, βρίσκεται το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, που αξίζει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε· μάλιστα η διαδρομή μέχρι εκεί είναι όμορφη και περπατώντας. Επίσης, από τη Δημητσάνα ξεκινούν μονοπάτια που οδηγούν στο φαράγγι του Λούσιου, στο χωριό Ζυγοβίστι, αλλά και -για όσους είναι πιο έμπειροι πεζοπόροι- στη Στεμνίτσα. Εξαιρετική διαδρομή μέσα στη φύση είναι και αυτή που οδηγεί στην Ιερά Μονή Φιλοσόφου, η οποία χτίστηκε τον 10ο αιώνα και φιλοξένησε τη Σχολή της Δημητσάνας, καθώς και κρυφό σχολειό.
Τσίντζινα
Τα Τσίντζινα ή αλλιώς Πολύδροσο είναι χωριό της Λακωνίας, χτισμένο στον Πάρνωνα, σε υψόμετρο περίπου 1.100 μέτρων. Κρύβεται μέσα σε μια καταπράσινη κοιλάδα, περιτριγυρισμένη από έλατα και πλατάνια. Το μισό χωριό είναι αμφιθεατρικά χτισμένο σε δύο πλαγιές, ενώ το υπόλοιπο χαμηλά, στις όχθες μιας ρεματιάς. Χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα πέτρινα σπίτια, διώροφα και ισόγεια με κεραμιδένιες σκεπές, τα στενά σοκάκια που ενώνουν τους μαχαλάδες χαρίζοντας όμορφη θέα, αλλά και οι πολλές πηγές του.
Αξιοθέατα αποτελούν οι εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, χτισμένη μέσα σε βράχο, και της Αγίας Μαρίνας με την πανοραμική θέα -και οι δύο κρυμμένες μέσα στο δάσος- καθώς και το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, σε απόσταση μισής ώρας, χτισμένο πάνω σε κορυφή. Το μοναστήρι χρονολογείται από τον 17ο αιώνα· εδώ, σύμφωνα με την παράδοση, λειτούργησε και κρυφό σχολειό έως την απελευθέρωση.
Αν σας αρέσουν οι πεζοπορίες, σημειώστε πως από το χωριό ξεκινούν εννιά σηματοδοτημένα μονοπάτια, με διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας, που οδηγούν στο ελατόδασος του Πάρνωνα και καταλήγουν σε σπηλιές, πέτρινες βρύσες, πηγές και ξωκλήσια.
Καλοσκοπή
Είναι σκαρφαλωμένη στα 1.100 μέτρα υψόμετρο, στις βόρειες πλαγιές της Γκιώνας, και αποτελεί το κρυφό διαμαντάκι της Φωκίδας. Παλιότερα λεγόταν Κουκουβίστα, όνομα σλαβικής προέλευσης, που το 1926 άλλαξε σε Καλοσκοπή, από την «καλή σκοπιά», δηλαδή την καλή θέα. Γύρω γύρω η φύση, τροφοδοτημένη από τρεχούμενα νερά, είναι πλούσια σε πλατάνια, καρυδιές, βελανιδιές, κερασιές και μηλιές. Οι βόλτες μέσα σε αυτό το περιβάλλον είναι το καλύτερο γιατρικό για να απαλλαχθείτε από κάθε άγχος. Το χωριό, όμως, φημίζεται κυρίως για τις βρύσες του: την Κρύα Βρύση, τη Σκαπέρδα, τη Μπάρμπεση, την Παναγία, την Ποτίμη, της Αγοράς, του Παπλάκη, τη Μότσιω, του Ζούγρου, του Σταυρού και πολλές ακόμη, καθώς και για τις πηγές του, με σημαντικότερη το Κεφαλόβρυσο.
Για αρκετά χρόνια το χωριό είχε παραδοθεί στη φθορά του χρόνου. Ωστόσο, πριν από λίγα χρόνια αναβίωσε χάρη στο μεράκι και τις προσπάθειες τεσσάρων νέων, οι οποίοι ξεκίνησαν την πρωτοβουλία «Kaloskopi restart». Ανάμεσα σε όσα έκαναν ήταν η ανακαίνιση του γηπέδου μπάσκετ και της παιδικής χαράς, ο καλλωπισμός της πλατείας και άλλων σημείων του χωριού, αλλά και η προσφορά εξοπλισμού πρώτων βοηθειών, όπως αυτόματος απινιδωτής, οξυγόνο, παλμικό οξύμετρο, ασκός αναζωογόνησης και πλήρες κιτ. Σχέδια για το μέλλον υπάρχουν πολλά ακόμα.
Κι εσείς τι μπορείτε να κάνετε όσο βρίσκεστε εδώ, εκτός από το να χαλαρώσετε; Μπορείτε να περιπλανηθείτε στα δρομάκια του χωριού, να ακολουθήσετε τα μονοπάτια που ενώνουν τις βρύσες μεταξύ τους, όπως το μονοπάτι «Κρύα Βρύση-Παπλάκη-Μπάρμπεση», να ανηφορίσετε μέχρι το Κεφαλόβρυσο ή να περπατήσετε τμήμα του ορειβατικού Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4. Εξίσου όμορφη είναι και η κυκλική διαδρομή «Καλοσκοπή- Κοτρώνι», που περνά μέσα σε μοναδική φύση.
Διαβάστε ακόμα:
Αγόριανη: Η χαλαρή εναλλακτική της Αράχωβας
5 τοπ ελληνικοί φθινοπωρινοί προορισμοί για ζευγάρια, για τα επόμενα weekends
Road Trip στα χωριά πίσω από τον Παρνασσό -Τιθορέα, Πολύδροσος, Αγόριανη
