Αν αναζητάτε έναν χριστουγεννιάτικο προορισμό που να είναι γραφικός, πνιγμένος στα έλατα και λιγότερο κοσμικός, τότε βάλτε στη λίστα σας την ορεινή Ναυπακτία. Θα βρείτε όμορφα πετρόκτιστα ήσυχα χωριά, πυκνή φύση, υπέροχα μονοπάτια και αυθεντικούς ανθρώπους.
Η διαδρομή από τη Ναύπακτο μέχρι την Άνω Χώρα, ένα από πιο δημοφιλή και ανεπτυγμένα χωριά της περιοχής, είναι ιδιαίτερα φιδογυριστή και μέσα στο πράσινο. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνετε, η χαμηλότερη ανάμεικτη βλάστηση δίνει σιγά σιγά τη θέση της σε πυκνό δάσος ελάτων που κάνει το τοπίο παραμυθένιο και σίγουρα σας βάζει σε πιο χριστουγεννιάτικη και χειμωνιάτικη διάθεση. Must στάση της διαδρομής για αναμνηστική selfie είναι αυτή στη γέφυρα Ρέρεση που γεφυρώνει τον ποταμό Μόρνο. Ένα πανέμορφο σημείο ανάμεσα σε καταπράσινες πλαγιές. Αν τώρα θέλετε να τσιμπήσετε κάτι στη διαδρομή, τότε θα σταματήσετε στο χωριό Λιμνίτσα στην ταβέρνα «Το Τζάκι» ή αλλιώς στης «Τασίας». Στη συγκεκριμένη ταβέρνα ενδιαφέρον δεν έχει μόνο το μενού, αλλά και η αίθουσα καθώς είναι σαν ένα μίνι λαογραφικό μουσείο αφού στους τοίχους κρέμονται παλιά εργαλεία, σκεύη, όπλα και φωτογραφίες. Μπορείτε επίσης να σταματήσετε μόνο για καφέ και για γλυκό.
Συνεχίζοντας, σε περίπου μισή ώρα, φτάνετε στην Άνω Χώρα. Το χωριό είναι σκαρφαλωμένο στα 1.060 μ. υψόμετρο στις βορειοανατολικές πλαγιές της βουνοκορφής Σύρτα που είναι φουλ στο έλατο. Είναι το πιο γνωστό και ανεπτυγμένο τουριστικά χωριό της Ορεινής Ναυπακτίας, που όμως είναι ιδιαίτερα αυθεντικό. Δεν είναι μόνο το πλούσιο πράσινο που δίνει ομορφιά στο χωριό, είναι τα πετρόκτιστα σπίτια και τα τρεχούμενα νερά καθώς και η φιλοξενία των ντόπιων. Πάνω στον κεντρικό δρόμο του χωριού βρίσκονται όλα όσα πρέπει να ξέρετε, δηλαδή οι ταβέρνες και τα καφενεία.
Εκεί, πάνω στον κεντρικό δρόμο, βρίσκεται και η πέτρινη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και ακριβώς απέναντι, στην πλατεία, θα δείτε και το παλιό λεωφορείο που συνέδεε την Άνω και Κάτω Χώρα με τη Ναύπακτο μέχρι το 1983, βγαλμένο σαν από ασπρόμαυρη ελληνική ταινία. Αν τώρα πάρετε την κατηφόρα που βρίσκεται στο πλάι της εκκλησίας θα φτάσετε στο μικρό Λαογραφικό Μουσείο του χωριού, όπου οι ντόπιοι με πολύ προσωπική προσπάθεια έχουν συγκεντρώσει παλιά εργαλεία και οικιακά σκεύη, ρούχα και φωτογραφίες που δείχνουν το παρελθόν της περιοχής. Από εκεί στενό καλντερίμι θα σας οδηγήσει στον παλιό νερόμυλο του 1729 κοντά στο ρέμα. Όμορφη περιπατητική βόλτα και αυτή προς τον Άγιο Κωνσταντίνο αλλά αν αναζητάτε κάτι ελαφρώς πιο challenging τότε θα πάτε στον Καταρράκτη Τσούρνα, το μονοπάτι του οποίου βρίσκεται στην είσοδο του χωριού.
Αν θέλετε κάτι ακόμα πιο ήσυχο θα πάτε 14 χλμ. βορειοδυτικά της Άνω Χώρας, ανάμεσα σε δύο λόφους του Άη-Λιά, στην Αμπελακιώτισσα. Το χωριό είναι χτισμένο ανάμεσα σε ψηλές κορυφές, γεμάτες έλατα, σε μια πλαγιά του φαραγγιού του Κάκκαβου, ενώ δεν λείπουν στο δρόμο σας τα κέδρα και τα πλατάνια. Στενοί δρόμοι, ανηφοριές, πέτρινες βρύσες με τρεχούμενο νερό, πέτρινα σπίτια και πράσινο, πολύ πράσινο, αυτό είναι το χωριό. Μην περιμένετε καφέ και μπαρ, εδώ θα περπατήσετε στη φύση, θα κάνετε τέλειες αυτοκινητάδες στα βουνά ανάμεσα στα έλατα και θα ξεκουραστείτε. Μπείτε και στο ναό του Αγίου Νικολάου που διαθέτει ένα υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1748 αλλά και μια όμορφη φατνωματική οροφή, ακριβώς δίπλα βρίσκεται και το μικρό Λαογραφικό Μουσείο του χωριού που αξίζει την επίσκεψή σας, οι ντόπιοι θα σας βοηθήσουν για να το δείτε. Θα πρότεινα να επισκεφθείτε και το μοναστήρι της Παναγιάς Αμπελακιώτισσας του 1456 που βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό. Το μοναστήρι φυλάσσει εξαιρετικά κειμήλια όπως είναι η εικόνα της Παναγίας, ο επιτάφιος της Μαριώρας του 1735 αλλά και η δεξιά χείρα του Αγίου Πολυκάρπου.
Από την άλλη πλευρά της Άνω Χώρας τώρα, στα νοτιοανατολικά, βρίσκεται ένα ακόμα γραφικό χωριό της Ορεινής Ναυπακτίας, η Ελατού. Βυθισμένη στα έλατα η Ελατού ανήκει και αυτή στα πιο δημοφιλή χωριά της περιοχής. Είναι υπέροχα ατμοσφαιρική με πέτρινα σπίτια που ξεπροβάλλουν μέσα από καστανιές, μηλιές, βελανιδιές, οξιές και καρυδιές, θα την αγαπήσετε με την πρώτη ματιά. Σημείο συνάντησης η μικρή πλατεία με τα ψηλά πλατάνια αλλά και η εκκλησία της Μεταμόρφωσης Σωτήρος, ακριβώς από πάνω, που χτίστηκε το 1864 από Ηπειρώτες μαστόρους. Με βάση την Ελατού μπορείτε να κάνετε και πεζοπορίες, όπως αυτή προς τη θέση Σκοτωμένο ή προς τα ξωκλήσια της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Γεωργίου περπατώντας σε πλούσιο δάσος. Για όσους θέλουν μια σύντομη και εύκολη διαδρομή υπάρχει αυτή προς την πηγή Πολύ Νερό.
Περίπου 15 χλμ. βόρεια της Άνω Χώρας, σε υψόμετρο 1.170 μ., φωλιασμένο σε μια πλαγιά του βουνού Φτεροπύργου, το χωριό Κρυονέρια είναι ένας ακόμα ενδιαφέρων προορισμός. Και εδώ τα έλατα κυριαρχούν στο τοπίο που σε συνδυασμό με τη θέα του χωριού δημιουργούν μια εικόνα επιβλητικής ομορφιάς. Τα σπίτια παραμένουν τα περισσότερα παραδοσιακά, πέτρινα ενώ και οι δρόμοι είναι πλακόστρωτοι. Κεντρικό σημείο η μικρή πέτρινη πλατεία με το πλατάνι και το καφενείο της κας Κούλας, θα βρείτε όμως και μία-δύο ταβέρνες. Αυτά είναι όλα και όλα τα μαγαζιά που έχουν αναλάβει το έργο της ψυχαγωγίας στο χωριό. Κάτω από τα Κρυονέρια περνά το ρέμα του Κάκαβου και κάπου εκεί κρύβεται μέσα σε πυκνή βλάστηση ένα μικρός αλλά πολύ γοητευτικός καταρράκτης με μια μικρή λιμνούλα, που θα τον φτάσετε με μια σύντομη πεζοπορία από τον «κεντρικό» χωματόδρομο. Ωραία αυτοκινητάδα μέσα στα έλατα είναι αυτή από το χωριό προς τον ποταμό Εύηνο περνώντας από το μικρό χωριό Περδικόβρυση, αλλά και αυτή προς το φράγμα της τεχνητής λίμνης Ευήνου. Για πανοραμική θέα σε ποτάμι, λίμνη και βουνά θα πάτε στη θέση Περγάρι, λίγο έξω από το χωριό.
Διαβάστε ακόμα:
Ναύπακτος – Ορεινή Ναυπακτία: Mια πολιτιστική περιήγηση τεσσάρων εποχών
Εξερευνώντας τα αξιοθέατα της Ναυπάκτου και των γύρω περιοχών
Eμπειρίες στη Ναύπακτο: Όμορφες παραλίες, διασκέδαση και αρχαιολογικό ενδιαφέρον 2,5 ώρες από την Αθήνα
