Διακοπές στη Σαρδηνία

Su Nuraxi στο Barumini

Η Σαρδηνία είναι ξακουστή για τα nuraghe, τα εντυπωσιακά πέτρινα οικοδομήματα που θεωρούνται μοναδικά στον κόσμο για το ιδιαίτερο ύφος και την αρχιτεκτονική τους. Ένα από τα σημαντικότερα και καλύτερα διατηρημένα παραδείγματα είναι το nuraghe κοντά στην πόλη Barumini, βόρεια του Κάλιαρι. Πρόκειται για την αρχαιολογική ζώνη Su Nuraxi, που ήρθε στο φως τη δεκαετία του 1950 και περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό συγκρότημα, κτισμένο σε διαδοχικές φάσεις από τον 15ο αιώνα π.Χ. Ο μοναδικός αυτός αρχαιολογικός χώρος έχει ενταχθεί στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1997, αναγνωρισμένος για τη σπουδαιότητά του.

Αξίζει, επίσης, μια στάση στο Μουσείο Casa Zapata, ένα κομψό παλάτι του 16ου αιώνα που φιλοξενεί αρχαιολογικά ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή. Ο νουραγικός πολιτισμός άνθισε στη Σαρδηνία για περίπου μία χιλιετία (1500–500 π.Χ.), αναπτύσσοντας μια σύνθετη κοινωνική δομή με φυλές και οικογένειες οργανωμένες σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις. Το όνομά του προέρχεται από τα πιο εμβληματικά μνημεία της εποχής, τα nuraghe, λέξη που πιθανώς ετυμολογείται από προϊστορική ρίζα σχετική με την έννοια του «σωρού από πέτρες». Πρόκειται για έναν τύπο στρατιωτικής αρχιτεκτονικής με κυκλικούς πύργους και οχυρώσεις. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί στο νησί πάνω από 7.000 nuraghe.

Εθνικό Πάρκο Asinara

Στη βορειοδυτική άκρη της Σαρδηνίας απλώνεται το μικρό νησί Asinara, το οποίο έχει ανακηρυχθεί Εθνικό Πάρκο χάρη στην άγρια και παρθένα φύση του. Η μακρά ιστορία του ως τόπος απομόνωσης συνέβαλε στη διατήρηση της ενδημικής χλωρίδας και πανίδας του. Στα τέλη του 19ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως σταθμός καραντίνας για ναυτικούς, ενώ κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο λειτούργησε ως στρατόπεδο αιχμαλώτων. Αργότερα μετατράπηκε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, πριν τελικά χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή και ενταχθεί στο δίκτυο των εθνικών πάρκων της Ιταλίας. Το νησί διαθέτει πάνω από 5.000 εκτάρια προστατευόμενης γης, ιδανικά για πεζοπορία, ποδηλασία βουνού, ιππασία ή περιήγηση με ειδικά τουριστικά οχήματα καθώς η κυκλοφορία ιδιωτικών αυτοκινήτων απαγορεύεται αυστηρά.

Σήμα κατατεθέν του νησιού είναι ο λευκός, αλμπίνο γάιδαρος της Asinara, που κυκλοφορεί ελεύθερος και εμφανίζεται συχνά κατά μήκος των μονοπατιών. Το οικοσύστημα φιλοξενεί επίσης αγριογούρουνα, άγρια άλογα και πλούσια ορνιθοπανίδα, με χαρακτηριστικά είδη τον αιγαιόγλαρο, τον θαλασσοκόρακα, τον πετρίτη και την καρακάξα. Η Asinara αποτελεί και κορυφαίο προορισμό για τους λάτρεις των καταδύσεων, καθώς ο βυθός της κρύβει σχισμές, κοιλότητες και χαράδρες, αλλά και αρκετά ναυάγια. Ένα από τα πιο προσβάσιμα βρίσκεται κοντά στην προβλήτα του Cala Reale.

Κάλιαρι

Προφανώς και δεν θα παραλείψετε να επισκεφθείτε το Κάλιαρι, την πρωτεύουσα της Σαρδηνίας. Βρίσκεται στον νότο του νησιού, χτισμένο αμφιθεατρικά γύρω από τον Κόλπο των Αγγέλων (Golfo degli Angeli), ανάμεσα σε δύο λιμνοθάλασσες: το Santa Gilla και το Molentargius, οι οποίες αποτελούν σημαντικά υγροτοπικά οικοσυστήματα. Η παλιά πόλη, το Castello, με τα λιθόστρωτα δρομάκια, τα πέτρινα τείχη και τους μεσαιωνικούς πύργους, είναι από τα ωραιότερα σημεία για βόλτα και φωτογραφίες. Στον εντυπωσιακό Καθεδρικό Ναό της Σάντα Μαρία αξίζει να μπείτε, ενώ στις γύρω πλατείες, αγορές και κήπους θα νιώσετε τον ρυθμό της πόλης. Από εκεί, μπορείτε να κατεβείτε προς το λιμάνι και να περπατήσετε στη φαρδιά Via Roma, με τις στοές, τους φοίνικες, τα café και τα καταστήματα. Αξίζει επίσης να αναζητήσετε το ρωμαϊκό αμφιθέατρο του 2ου αιώνα μ.Χ. και να επισκεφθείτε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που φιλοξενεί ευρήματα από την προϊστορία μέχρι την εποχή του Νουραγικού πολιτισμού.

Παραλία Poetto

Δίπλα στην πόλη του Κάλιαρι απλώνεται η εντυπωσιακή, μακρόστενη παραλία Poetto. Πρόκειται για ακτογραμμή μήκους περίπου οκτώ χιλιομέτρων, που ξεκινά ανατολικά του Κάλιαρι, από τον βράχο Sella del Diavolo (Σέλα του Διαβόλου) και εκτείνεται μέχρι την περιοχή Margine Rosso στο Quartu Sant’Elena. Από τη μία πλευρά την αγκαλιάζει η θάλασσα της Μεσογείου, ενώ από την άλλη συνορεύει κατά τόπους με λιμνοθάλασσες και αλυκές.

Είναι ιδανική για βουτιές στα καθαρά γαλαζοπράσινα νερά και για περιπάτους στην αμμώδη ακτή. Κατά μήκος της υπάρχουν beach bars, εστιατόρια, σχολές καταδύσεων και ιστιοπλοΐας, σημεία ενοικίασης σκαφών, γήπεδα beach volley και beach tennis, ακόμη και δραστηριότητες με κανό. Όμορφη εμπειρία προσφέρει και η βόλτα στο πίσω μέρος της παραλίας, στις λεγόμενες «vie del sale», τους «δρόμους του αλατιού», που περνούν κοντά από τις αλυκές και τις λιμνοθάλασσες, χαρίζοντας εικόνες ξεχωριστής ομορφιάς.

Capo Testa

Στο βόρειο άκρο της Σαρδηνίας, μια στενή λωρίδα γης συνδέει το ακρωτήριο Capo Testa με τον κύριο όγκο του νησιού. Η περιοχή αυτή, που απλώνεται σαν βεντάλια, εντυπωσιάζει με την ιδιαίτερη ακτογραμμή της, γεμάτη με λείους, σμιλεμένους βραχώδεις σχηματισμούς που έχουν δημιουργηθεί από τον άνεμο και τη θάλασσα. Αν βρεθείτε στον φάρο του Capo Testa, θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε ένα πανοραμικό ηλιοβασίλεμα και μια θέα 360 μοιρών προς τη Στερεά Σαρδηνία, τη θάλασσα και, σε καθαρή μέρα, ακόμη και μέχρι την Κορσική.

Costa Smeralda

Η Costa Smeralda είναι το πιο κοσμοπολίτικο σημείο της Σαρδηνίας. Μια ακτογραμμή σπάνιας ομορφιάς, όπου οι βραχώδεις ακτές και η μεσογειακή βλάστηση συναντούν λευκές αμμουδιές και καταγάλανα νερά. Γνωστή για τα πολυτελή της θέρετρα, έχει καθιερωθεί ως προορισμός των διασήμων, με ονόματα όπως ο Leonardo DiCaprio, ο Jeff Bezos, ο Elton John και η Madonna να περιλαμβάνονται στη λίστα των επισκεπτών.

Καρδιά της Costa Smeralda είναι το Porto Cervo, ένα από τα πιο φημισμένα θέρετρα της Μεσογείου. Ξεχωρίζει για τη μαρίνα του, γεμάτη σούπερ γιοτ, την αρχιτεκτονική του που συνδυάζει κομψότητα και παράδοση, και τα καταστήματα υψηλής ραπτικής. Εδώ λειτουργούν εστιατόρια για απαιτητικούς ουρανίσκους, θρυλικά beach clubs και πολυτελή ξενοδοχεία, ενώ το καλοκαίρι φιλοξενεί σημαντικές αθλητικές διοργανώσεις, όπως διεθνείς ιστιοδρομικούς αγώνες και τουρνουά γκολφ.

Αρχαιολογικός χώρος Tharros

Η αρχαία πόλη Tharros βρίσκεται στο νότιο άκρο της χερσονήσου Sinis, στα δυτικά της Σαρδηνίας, στον κόλπο του Ορίστανο. Αρχικά Νουραγικός οικισμός, στη συνέχεια σημαντικό φοινικικό εμπορικό κέντρο, κατόπιν καρχηδονιακό φρούριο και αργότερα ρωμαϊκή πόλη, το Tharros συγκεντρώνει περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια ιστορίας. Ιδρύθηκε πιθανότατα από Φοίνικες τον 8ο αιώνα π.Χ., σε μια περιοχή που κατοικούνταν ήδη από τη Νουραγική εποχή. Μετά την Καρχηδονιακή περίοδο, πέρασε στη ρωμαϊκή κυριαρχία και γνώρισε ακμή μέχρι και τη Βυζαντινή εποχή. Τελικά εγκαταλείφθηκε γύρω στον 11ο αιώνα.

Ορυχείο Porto Flavia

Πρόκειται για μία πραγματικά καινοτόμα κατασκευή, πολύ πέρα από ένα απλό ορυχείο: ένα λιμάνι σμιλεμένο στην άκρη ενός κάθετου βράχου, με τρόπο που στα χρόνια του έμοιαζε σχεδόν απίστευτος. Στο νοτιοδυτικό άκρο της Σαρδηνίας, στο Porto Flavia, δημιουργήθηκε ένα μεταλλευτικό έργο πρωτοφανούς σύλληψης, με σήραγγες που διαπερνούν τον βράχο και καταλήγουν ακριβώς πάνω από τη Μεσόγειο, προσφέροντας θέα που κόβει την ανάσα, τόσο στη θάλασσα όσο και στη χαρακτηριστική βραχονησίδα Pan di Zucchero. Στην ουσία, το Porto Flavia αποτελείται από δύο παράλληλες στοές, μήκους περίπου 600 μέτρων, οι οποίες κατασκευάστηκαν μεταξύ 1922 και 1924, αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο εξαγωγής ορυκτών. Μέχρι τότε, η φόρτωση γινόταν χειρωνακτικά, με βαρκάκια που μετέφεραν τα υλικά σε αγκυροβολημένα πλοία ανοιχτά της ακτής. Με την υλοποίηση αυτού του τολμηρού εγχειρήματος, τα μεταλλεύματα μεταφέρονταν πλέον απευθείας από τις αποθήκες στις στοές, μέσω μηχανικών ταινιών, και διοχετεύονταν στα αμπάρια των πλοίων που περίμεναν στους πρόποδες του βράχου, έτοιμα να αποπλεύσουν προς τα χυτήρια της Βόρειας Ευρώπης. Το αποτέλεσμα ήταν δραστική μείωση κόστους και χρόνου, αλλά και ένα εξαιρετικά προηγμένο υπόδειγμα βιομηχανικής μηχανικής. Το έργο σχεδιάστηκε από τον Ιταλό μηχανικό Cesare Vecelli, ο οποίος του έδωσε το όνομα της κόρης του, Flavia. Το όνομα της αναγράφεται ακόμη στην είσοδο της κάτω σήραγγας, πάνω στον πύργο-προπύλαιο με αρχιτεκτονική που θυμίζει μεσαιωνικά φρούρια, προσδίδοντας ένα σχεδόν ρομαντικό χαρακτήρα σε αυτό το εμβληματικό δείγμα βιομηχανικής κληρονομιάς.

Σπήλαιο San Giovanni

Το σπήλαιο του San Giovanni, στην περιοχή Iglesias, στο νοτιοδυτικό άκρο της Σαρδηνίας, έχει μήκος 860 μέτρα και αποτελεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις σπηλαίων παγκοσμίως που μπορούν να διανυθούν ολόκληρα με αναπηρικό αμαξίδιο ή ηλεκτρικό πατίνι, χάρη στον εσωτερικό δρόμο με πλήρη φωτισμό. Μάλιστα, σε όλη του την έκταση παρέχεται σύνδεση Wi-Fi, γεγονός που το καθιστά ακόμη πιο προσβάσιμο και σύγχρονο. Πρόκειται για ένα υποβλητικό σπήλαιο, που εντυπωσιάζει τόσο με την κλίμακά του όσο και με τη γεωλογική του σημασία. Ολόκληρη η περιοχή χρονολογείται σε βάθος περίπου 530 εκατομμυρίων ετών, με τη σύστασή της να αποτελείται από ανθρακικά πετρώματα. Στο εσωτερικό του, πλατιές αίθουσες διακοσμούνται από σταλακτίτες, σταλαγμίτες και φυσικές ασβεστολιθικές δεξαμενές, με τη μεγαλύτερη από αυτές να βρίσκεται κοντά στη βόρεια έξοδο. Το όνομα του σπηλαίου προέρχεται από ένα παλαιό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη, το οποίο βρισκόταν εντός του και παρέμενε προφυλαγμένο μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Στη συνέχεια, κατεδαφίστηκε για να διανοιχθεί ο δρόμος στο εσωτερικό της σπηλιάς, ωστόσο ανακατασκευάστηκε σε μικρή απόσταση, ως φόρος τιμής στην ιστορία και την πνευματική κληρονομιά του τόπου.

Carloforte

Στα νοτιοδυτικά της Σαρδηνίας, το Carloforte είναι μια μικρή παραθαλάσσια πόλη με έντονη προσωπικότητα και χρωματιστά νεοκλασικά κτίρια που της χαρίζουν ξεχωριστή γοητεία. Η καταγωγή της κοινότητας ανάγεται στο 1738, όταν ο βασιλιάς Carlo Emanuele III της Σαβοΐας παραχώρησε το νησί San Pietro, όπου βρίσκεται η πόλη, σε μια ομάδα ψαράδων και εμπόρων από το Pegli της Λιγουρίας, οι οποίοι είχαν προηγουμένως εγκατασταθεί στο νησί Tabarka, ανοιχτά της Τυνησίας.

Η λιγουριανή καταγωγή των κατοίκων είναι εμφανής ακόμη και σήμερα, όχι μόνο στη γλώσσα -καθώς διατηρούν μια τοπική διάλεκτο βασισμένη στα λιγουριανά- αλλά και στα έθιμα, τη γαστρονομία, τις παραδοσιακές φορεσιές και την αρχιτεκτονική. Το Carloforte παραμένει ένα από τα ελάχιστα μέρη της Σαρδηνίας με τόσο σαφή πολιτισμική ταυτότητα, ζωντανή και αυθεντική, που φέρνει στο φως μια ξεχωριστή σελίδα της μεσογειακής ιστορίας.

Castelsardo

Άλλη μια παραθαλάσσια πόλη που αξίζει να επισκεφθείτε είναι το Castelsardo, το οποίο ανήκει στο δίκτυο των «Πιο Όμορφων Πόλεων της Ιταλίας». Ο αρχικός πυρήνας του αναπτύχθηκε γύρω από το κάστρο των Ντόρια, που κατασκευάστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα και σήμερα φιλοξενεί το Museo dell’Intreccio Mediterraneo, ένα από τα πιο επισκέψιμα μουσεία της Σαρδηνίας. Στις αρχές του 16ου αιώνα, το κάστρο μετονομάστηκε σε Καστίγιο Αραγονές και αποτέλεσε την έδρα της επισκοπής μέχρι την ανέγερση του Καθεδρικού Ναού του Sant’Antonio Abate το 1586. Για να γνωρίσετε καλύτερα την πόλη, περπατήστε ως την εκκλησία της Santa Maria delle Grazie, το μοναστήρι των Βενεδικτίνων, την επισκοπή και το Palazzo La Loggia, που στεγάζει σήμερα το Δημαρχείο.

Bosa

Άλλη μια πολύχρωμη και εντυπωσιακή πόλη είναι η Bosa. Το ιστορικό της κέντρο δεν βρίσκεται ακριβώς πάνω στη θάλασσα, αλλά αναπτύσσεται στις όχθες του ποταμού Temo, στους πρόποδες του λόφου όπου δεσπόζει το Castello Malaspina ή αλλιώς Castello di Serravalle. Η περιοχή είναι γνωστή για το κρασί Malvasia di Bosa, αλλά και για την τέχνη της κοραλλένιας κοσμηματοποιίας και τα καλάθια από ασφόδελο. Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα είναι και οι εκκλησίες της πόλης, όπως ο Καθεδρικός της Άμωμης Σύλληψης (Cattedrale dell’Immacolata Concezione), με τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες, καθώς και η εκκλησία της Παναγίας του Regnos Altos (Chiesa di Nostra Signora di Regnos Altos), στο εσωτερικό του κάστρου, διακοσμημένη με τοιχογραφίες του 14ου αιώνα που χρονολογούνται γύρω στο 1370.

Διαβάστε ακόμα:

Η καρδιά της Μεσογείου χτυπά στη Σαρδηνία

San Pantaleo: To πανέμορφο «χωριό των καλλιτεχνών» στη Σαρδηνία

Κάλιαρι: 48 ώρες στη συναρπαστική πρωτεύουσα της Σαρδηνίας