Διακοπές στην καρδιά της Ιταλικής Ριβιέρας: Από το Portofino στα μαγευτικά Cinque Terre

Η συνέχεια είναι γνωστή: το αλλοτινό ψαροχώρι είναι ένας από τους αγαπημένους προορισμούς των επωνύμων τα σκάφη των οποίων μποτιλιάρονται στους μόλους, και κατέληξε να γίνει ένας από τους ακριβότερους τόπους διακοπών στην Ιταλία. Διαθέτει boutique ξενοδοχεία όπως το πεντάστερο Splendido Mare, πολυτελή εστιατόρια, καταστήματα με αντικείμενα σχεδιαστών και η σχετικά δύσκολη πρόσβαση αυξάνει το κόστος του ταξιδιού. Από τα πάρκινγκ θα ακολουθήσετε τη via Roma προς τη θάλασσα συναντώντας στο δρόμο σας το παρεκκλήσι της Nostra Signora Assunta, που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα.

Θα καταλήξετε στην Piazza Martiri dell’Olivetta, στις στοές της οποίας υπάρχουν καταστήματα, μπουτίκ, εστιατόρια και παγωτατζίδικα. Από την πλατεία ξεκινούν οι παραλιακοί πεζόδρομοι με τους μόλους και τις προβλήτες. Αν επιλέξετε να περπατήσετε προς τα δεξιά θα κάνετε μια ωραία διαδρομή που οδηγεί στο τοπόσημο του Portofino, το κάστρο Brown, κτισμένο τον 12ο αιώνα για προστασία από τις επιδρομές των Σαρακηνών πειρατών. Επόμενος προορισμός είναι ο φάρος Punta del Capo, κτισμένος στην άκρη της χερσονήσου που προστατεύει το λιμάνι του οικισμού, από όπου η θέα είναι 360 μοιρών. Οι παραλίες δεν είναι το δυνατό χαρτί του Πορτοφίνο. Η καλύτερη βρίσκεται στον δρόμο που οδηγεί στη γειτονική Santa Margherita της Λιγουρίας και λέγεται Paraggi.

Η Santa, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι, δεν έχει το μέγεθος του Portofino, ανακαλύφθηκε όμως και αυτή από την ευρωπαϊκή ελίτ στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Αναπτύχθηκε ραγδαία ως τουριστικό θέρετρο από τη δεκαετία του 1960 και μετά, παρόλα αυτά κατάφερε να διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό την κομψότητα και τον ιστορικό της πλούτο. Είναι κτισμένη σε έναν προστατευμένο κόλπο, την περιβάλλει καταπράσινη φύση, διαθέτει πολλούς πεζόδρομους, καταστήματα, αξιόλογα εστιατόρια, καφέ-μπαρ και ξενοδοχεία. Οι μεγάλες παραλιακές εσπλανάδες με τις πλατείες, τα αγάλματα και τα δέντρα, έχουν θέα στις προβλήτες με τα δεμένα σκάφη και είναι απόλαυση να τις περιηγείσαι. Στην καρδιά της πόλης υψώνεται η εκκλησία του San Giacomo di Corte, ένα από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά και θρησκευτικά μνημεία της. Κτισμένη τον 12ο αιώνα σε ρωμανικό ρυθμό, υπέστη σημαντικές μετατροπές στη διάρκεια του χρόνου και κατέληξε να έχει τον μπαρόκ ρυθμό που βλέπουμε σήμερα.

Το κάστρο της Santa είναι ένα από τα πιο σημαντικά της αξιοθέατα. Κτίστηκε το 1550 από τη Δημοκρατία της Γένοβας, στην οποία είχε ενταχθεί, ως άμυνα ενάντια στις αυξανόμενες επιθέσεις των Βορειοαφρικανών πειρατών. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το κάστρο ανακαινίστηκε και σήμερα χρησιμοποιείται για τη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ένα ακόμη έμβλημα της πόλης είναι η μπαρόκ Villa Durazzo που την αποτελούν ουσιαστικά δύο ενωμένα οικοδομήματα του 1678 και του 1820. Θα εντυπωσιαστείτε αντικρίζοντας την πρόσοψή της και την αυλή με τα περίτεχνα ασπρόμαυρα βοτσαλωτά και στο εσωτερικό θα δείτε θαυμάσιες τοιχογραφίες του Γενουάτη ζωγράφου Gregorio De Ferrari και αίθουσες με έπιπλα εποχής. Η βίλα διαθέτει τυπικά ιταλικούς κήπους με ποικιλία μεσογειακών φυτών και λουλουδιών, μονοπάτια, σιντριβάνια και αγάλματα. Στο ψηλότερο σημείο τους είναι ο κήπος με τα ρόδα από όπου θα θαυμάσετε την πόλη και το πέλαγος. Εάν σας αρέσουν οι περίπατοι έχετε την επιλογή να πάτε με τα πόδια από τη Santa στο Portofino διανύοντας τα περίπου 5 χλμ. μιας πανέμορφης διαδρομής.

Το μοναστήρι του San Fruttuoso και ο Χριστός της Αβύσσου

Με βάρκα από τη Santa Margherita, ή μέσω δύσβατων μονοπατιών στο Πάρκο του Portofino, θα ανακαλύψετε ένα κρυμμένο διαμάντι της Λιγουριανής Ριβιέρας: το μοναστήρι του San Fruttuoso. Είναι κτισμένο σε έναν όρμο, σύριζα στο νερό, από Βενεδικτίνους μοναχούς και χρονολογείται στον 10ο αιώνα. Στο μουσείο του εκτίθενται εκκλησιαστικά αντικείμενα σχετικά με την ιστορία της μονής. Σε κοντινή απόσταση, βυθισμένος μέσα στη θάλασσα, βρίσκεται ο φημισμένος Χριστός της Αβύσσου (Il Cristo degli Abissi), το διάσημο χάλκινο άγαλμα που έχει γίνει σύμβολο του San Fruttuoso. Έχει 2,5 μέτρα ύψος, τοποθετήθηκε σε βάθος 17 μέτρων το 1954 και απεικονίζει τον Χριστό στραμμένο προς τον ουρανό με ανοιχτή την αγκαλιά του ως σύμβολο προστασίας και ευλογίας για όσους ξανοίγονται στη θάλασσα, αλλά και ως αφιέρωμα στους δύτες που έχουν χάσει τη ζωή τους στην περιοχή. Εκατοντάδες είναι εκείνοι που κάνουν κατάδυση για να το θαυμάσουν, ωστόσο είναι ορατό ακόμη και από την επιφάνεια, καθώς τα νερά είναι πολύ διαυγή.

Η ασύγκριτη ομορφιά των Cinque Terre

Vernazza, Monterosso, Μanarola, Corniglia, Riomaggiore. Τα χωριά αυτά στη δαντελωτή ακτογραμμή της Riviera di Levante είναι ένας ξεχωριστός προορισμός της Ιταλίας που δεν μοιάζει με άλλους. Από το 1997 αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UΝΕSCO και τα τοπία τους προστατεύει το Εθνικό Πάρκο Cinque Terre που έχει δημιουργηθεί. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η UNESCO, η τοποθεσία αντιπροσωπεύει την αρμονική αλληλεπίδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Περιλαμβάνει τοπία μοναδικής ομορφιάς και ποιότητας που απεικονίζουν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής χιλιάδων χρόνων. Εκτός από την αρχιτεκτονική και την ιστορία των οικισμών αυτό που κάνει την περιοχή να ξεχωρίζει είναι το εκτεταμένο δίκτυο από πεζούλες (αναβαθμίδες) στις πλαγιές των βουνών που κατηφορίζουν προς τη θάλασσα και οι οποίες, όπως συμβαίνει και σε πολλά Κυκλαδονήσια, φτιάχτηκαν για να συγκρατούν το χώμα και να φυτεύονται εκεί αμπέλια, εσπεριδοειδή κ.ά. Χαρακτηριστικές τοπικές ποικιλίες από τις οποίες παράγονται τα -κυρίως λευκά- κρασιά της περιοχής είναι η Vermentino, η Βosco και η Albarola.

Κάθε ένα από αυτά τα χωριά μπορεί κανείς να τα επισκεφθεί ακόμη και σε μία μέρα οδικώς, ή με σκάφος. Ο πιο βολικός τρόπος, πάντως, είναι να πάρετε το τρένο -γιατί η στάθμευση αυτοκινήτων είναι μεγάλο πρόβλημα στην περιοχή. Από τα χωριά των Cinque Terre, η Vernazza είναι το πιο χαρακτηριστικό, το πιο γνωστό και το πιο επισκέψιμο. Eίναι επίσης γνωστή για την παραγωγή του φημισμένου λικέρ Sciacchetrà. Όταν την κοιτάζεις από τη θάλασσα, βλέπεις τον βαθύ όρμο με την τραχιά χερσόνησο που τον προστατεύει, τα σύνολα από τα χρωματιστά σπίτια γύρω από τη μικρή παραλία με τα γαλαζοπράσινα νερά και από πάνω τις πλαγιές με τις πεζούλες που εντάσσονται στο υπέροχο σύνολο. Ο σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται στην Piazzetta dei Caduti και ακολουθώντας τον φαρδύ πεζόδρομο με τα μανάβικα και τα μαγαζάκια θα περάσετε από ένα στενό άνοιγμα στον βράχο για να βγείτε στη μικρή παραλία γύρω από την οποία υπάρχουν μόλοι και βράχια.

Η ακτογραμμή αριστερά οδηγεί στη Ventega όπου δένουν τα σκάφη, και την αποτελεί ένας μακρύς μόλος με βράχια που το καλοκαίρι γεμίζει με κόσμο που κάνει από εκεί βουτιές στα πεντακάθαρα νερά. Ένα από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά είναι οι χρωματιστές ξύλινες ψαρόβαρκες, τα gozzi, που υπενθυμίζουν την ναυτική παράδοση της Vernazza και των Cinque Terre γενικότερα. Στη χερσόνησο υψώνεται ο πύργος που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα και κτίστηκε από την ισχυρή οικογένεια της Γένοβας Doria με σκοπό την άμυνα από τις επιθέσεις των πειρατών. Στην Piazzetta del Porto συγκεντρώνονται οι ντόπιοι και οι τουρίστες για να καθίσουν στα εστιατόρια και τα καφέ. Εκεί κυριαρχεί η γοτθικού ρυθμού εκκλησία της Santa Margherita di Antiochia, του 13ου αιώνα, με το οκταγωνικό καμπαναριό.

Στους καταπράσινους λόφους ψηλά πάνω από τη Vernazza βρίσκεται το Ιερό της Παναγίας του Ρέτζιο, που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα, αν και λέγεται ότι ήδη από το 1000 μ.Χ. υπήρχε χώρος λατρείας στην ίδια θέση. Για να φτάσετε θα χρειαστεί ανάβαση μιας ώρας στον «προσκυνηματικό δρόμο» που ακολουθούσαν οι άνθρωποι επί αιώνες και περνάει μέσα από κυπαρίσσια και ελιές. Στον οικισμό θα αγοράσετε και θα δοκιμάσετε το φημισμένο Sciacchetrà και άλλα τοπικά κρασιά και εδέσματα. Το φημισμένο λικέρ παράγεται από μερικώς αποξηραμένα σταφύλια, κυρίως των ποικιλιών Vermentino και Bosco που καλλιεργούνται στην περιοχή των πέντε χωριών. Έχει φρουτώδες, λουλουδάτο άρωμα με νότες αποξηραμένων φρούτων, μαρμελάδας βερίκοκου, κίτρινου ροδάκινου και βανίλιας, μελιού καστανιάς και μπαχαρικών. Οι αμπελώνες στις αναβαθμίδες των Cinque Terre παράγουν ην ιδιαίτερη γεύση των κρασιών που παράγονται εκεί, με το κλίμα και το έδαφος της περιοχής να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο.

Το Monterosso απέχει μόλις 3 λεπτά με το τρένο από τη Vernazza και αποτελείται από ένα παλιό και ένα πιο σύγχρονο τμήμα, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με τούνελ. Οι εικόνες είναι χαρακτηριστικές: σπίτια βαμμένα σε διάφορα χρώματα, πλούσια φύση, γλάστρες που κρέμονται στο κενό, πεζόδρομοι και θολωτά περάσματα, καφέ, μαγαζιά και εστιατόρια στις μικρές πλατείες και τα δρομάκια, σκαλιά που προσφέρουν πανοραμική θέα, παλιές εκκλησίες και επαύλεις, δρόμοι που ακολουθούν το σχήμα της ακτογραμμή και παραλίες κλασικά μεσογειακές με κρυστάλλινα νερά και πεζόδρομους από πάνω τους. Κατά μήκος της ακτής του νέου τμήματος υπάρχει μια όμορφη και πολύ δημοφιλής αμμώδης παραλία, η Fegina. Στα βράχια της υψώνεται το σύμβολο του Monterosso και των Cinque Terre, o «Γίγαντας» ή «Ποσειδώνας», κατασκευασμένος στις αρχές του 20ού αιώνα, με ύψος πάνω από 14 μέτρα και βάρος περίπου 170 τόνων.

Στην καρδιά του ιστορικού κέντρου υψώνεται η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, κτισμένη τον 13ο αιώνα σε λιγουριανό-γοτθικό στιλ: ξεχωρίζει για την ασπρόμαυρη πρόσοψή της, ένα κοινό χαρακτηριστικό της θρησκευτικής αρχιτεκτονικής της Λιγουρίας. Η παραλία του ιστορικού κέντρου, που εκτείνεται μπροστά από το παλιό τμήμα του χωριού, έχει άμμο και βότσαλο και προσφέρει εκπληκτική θέα στο χωριό και στο κάστρο του 13ου αιώνα, το οποίο είναι κτισμένο στο βραχώδες ακρωτήρι με θέα στη θάλασσα. Αποτελούσε έδρα της ισχυρής οικογένειας Fieschi και παρά το μικρό του μέγεθος, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προστασία του χωριού από τις επιθέσεις των πειρατών. Πιο μακριά κατά μήκος της ακτής, βρίσκεται ο πύργος Aurora που κτίστηκε τον 16ο αιώνα, ως τμήμα των οχυρώσεων του Monterosso. Πήρε το όνομά του από την Aurora, τη θεά της αυγής, λόγω της προνομιακής του θέσης με θέα προς την ανατολή.

Manarola, το διαμάντι των Cinque Terre

Από το Monterosso ξεκινά ένα καταπληκτικό μονοπάτι με υπέροχη θέα στο πέλαγος και τα χωριά που οδηγεί προς τη Μanarola και μετά στο Romaggiore -το τμήμα αυτό μάλιστα το ονομάζουν «Δρόμο της Αγάπης». Χάρη στην κατασκευή του διευκολύνθηκε η επικοινωνία μεταξύ των οικισμών και ξεκίνησε ο εκσυγχρονισμός στην περιοχή. Φωλιασμένη μέσα στους καταπράσινους βράχους που συγκλίνουν στη θάλασσα υφασμένοι από τις περίφημες πεζούλες, η Manarola είναι το παλαιότερο των πέντε χωριών, με χαρακτηριστικά γενοβέζικα πυργόσπιτα που υψώνονται άφοβα στις κορυφές των γκρεμών. Οι πρώτες μαρτυρίες για τη Manarola χρονολογούνται από το 1200 και από το φρούριο του 12ου αιώνα, τμήμα του οποίου έχει ενσωματωθεί στις κατοικίες, ξεκίνησε η δημιουργία του οικισμού.

Υπάρχουν δύο κεντρικοί δρόμοι που ξεκινούν από τους λόφους και καταλήγουν στη θάλασσα, η Via Renato Birolli και η Via Antonio Discovolo, όπου θα βρείτε καταστήματα, παραδοσιακά καφέ και εστιατόρια. Κατά μήκος της απότομης πλαγιάς του βουνού θα κάνετε τον ωραιότερο περίπατο ακολουθώντας τη Via Belvedere με την καταπληκτική θέα και θα συναντήσετε το σημαντικότερο μνημείο του χωριού, την εκκλησία του προστάτη San Lorenzo, η οποία κτίστηκε το 1338 και η πέτρινη πρόσοψή της κοσμείται από 12 κίονες. Ένα άλλο σημείο θέας είναι η μικρή και καταπράσινη πλατεία Πάπα Ιννοκέντιου Δ΄. O μικρός βραχώδης όρμος τη Manarola, με τις πολύχρωμες βάρκες που τον χειμώνα της τραβούν στη στεριά, σχηματίζει μικρές φυσικές πισίνες ιδανικές για τις καλοκαιρινές βουτιές των επισκεπτών.

Στην Corniglia και το Riomaggiore

Από τον σταθμό του τρένου θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τα 377 σκαλιά της Lantarina για να φτάσετε στον οικισμό της Corniglia που είναι στο επίκεντρο των πέντε χωριών, αλλά το πιο μικρό από όλα και το μόνο χωρίς μαρίνα. Είναι ένα αυθεντικό ιταλικό διαμάντι, καταπράσινο, κτισμένο αμφιθεατρικά με πολύ στενά σοκάκια, θολωτά περάσματα και χρωματιστά κτίρια. Στο κέντρο του ξεχωρίζει η μεγάλη γοτθική εκκλησία του San Pietro (1334-1351) και ένα υπέροχο σημείο θέας είναι η βεράντα της Santa Maria από όπου διακρίνονται τα υπόλοιπα Cinque Terre και οι κορσικανές ακτές. Το Riomaggiore, το πιο νότιο από τα πέντε χωριά, χρονολογείται από τις αρχές του 13ου αιώνα, είναι γνωστό για τον ιστορικό του χαρακτήρα και το κρασί που παράγεται από τους αμπελώνες στις αναβαθμίδες των γύρω βουνοπλαγιών. Είναι μικρό, όμορφο, γεμάτο χρωματιστά σπίτια, πεζόδρομους και μικρές πλατείες και τα αξιοθέατά του βρίσκονται το ένα κοντά στο άλλο.

Μπορείτε να το χωρίσετε σε 3 περιοχές: την παλιά πόλη, την παραλία και την περιοχή του σταθμού, όπου ξεκινά ο «Δρόμος της Αγάπης». Ο κεντρικός του δρόμος είναι η Via Colombo, όπου βρίσκονται πολλά εστιατόρια, μπαρ και πολλά καταστήματα. Οδηγεί στη λιλιπούτεια αποβάθρα με τις «γλίστρες» για τις βάρκες που προστατεύεται από τον μικρό λιμενοβραχίονα. Πάνω από τα βράχια της αριστερής πλευράς υπάρχει ένας πεζόδρομος με πολλά σκαλιά που περνάει ψηλά πάνω από τα βράχια της ακτής και οδηγεί στη βοτσαλωτή παραλία με τα κρυστάλλινα νερά όπου όλοι οι επισκέπτες του καλοκαιριού στριμώχνονται για να κάνουν μπάνιο.

Το κάστρο του Riomaggiore, κτισμένο το 1260 και επισκευασμένο από τους Γενοβέζους τον 15ο αιώνα, προσφέρει καταπληκτική θέα. Εχει τετράγωνο σχήμα και τείχος με δύο χαμηλούς κυκλικούς πύργους και σήμερα φιλοξενεί διάφορα πολιτιστικά γεγονότα. Δίπλα του βρίσκεται το Ορατόριο του Αγίου Ρόκκου, που κατασκευάστηκε στη διάρκεια της φοβερής επιδημίας πανώλης του 1480. Σε ένα ύψωμα 340 μέτρα πάνω από το χωριό βρίσκεται το Ιερό που είναι προσβάσιμο μόνο με τα πόδια. Ο κόπος των περιπατητών ανταμείβεται από την απίστευτη θέα και την ηρεμία που προσφέρει το σημείο αυτό. Το ιερό χρονολογείται από το 1335, αν και η λαϊκή παράδοση αναφέρει ένα πολύ παλαιότερο μέρος λατρείας προστατευμένο στη δύσβατη αυτή θέση από τις εισβολές των Λομβαρδών.

Χαρακτηριστικές γεύσεις

Εκτός από τα τοπικά κρασιά, στα πέντε χωριά της Λιγουρίας θα απολαύσετε εξαιρετικές γεύσεις. Τα πιάτα περιλαμβάνουν φρέσκο ψάρι και οστρακοειδή, τα οποία συνήθως μαγειρεύονται με απλά καρυκεύματα για να αναδειχθεί η φυσική τους γεύση. Οι αντσούγιες με ελαιόλαδο, λεμόνι και σκόρδο, είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς.

Τα ζυμαρικά, όπως τα trenette, σερβίρονται συνήθως με πέστο, ή σάλτσες με θαλασσινά. Φυσικά θα απολαύσετε παραδοσιακή φοκάτσια σκέτη ή με ελαιόλαδο, τομάτα και ελιές, ως σνακ ή συνοδευτικό του γεύματος. Μια τοπική σπεσιαλιτέ είναι η Torta di Ceci, η αλμυρή πίτα από αλεύρι ρεβιθιού, νερό και ελαιόλαδο. Τα περιβόλια στις αναβαθμίδες των Cinque Terre παράγουν μια μεγάλη ποικιλία λαχανικών, όπως κολοκυθάκια, πιπεριές και αγκινάρες, τα οποία χρησιμοποιούνται στα τοπικά πιάτα.

Διαβάστε ακόμα:

Πορτοφίνο και Ιταλική Ριβιέρα

Porto Ercole: Ανακαλύπτοντας το άγνωστο παραθαλάσσιο διαμάντι της Τοσκάνης

Πρώτη φορά στην Τοσκάνη – Πώς να δείτε σε 5 ημέρες έναν κινηματογραφικά όμορφο προορισμό