Ο γύρος μιας λίμνης είναι από μόνος του μια συναρπαστική εμπειρία. Άγνωστα χωριά και γνώριμα τοπία, δοσμένα μέσα από διαφορετική οπτική, πλαισιώνουν ένα αλλιώτικο είδος ταξιδιωτικής εμπειρίας που λίγοι άνθρωποι τολμούν να δοκιμάσουν. Ίσως επειδή οι λίμνες από τη φύση τους δεν θεωρούνται πάντοτε φιλόξενες, καθώς, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, τα τοπία τους προκαλούν ένα ήσυχο, μα επίμονο μυστήριο. Ένα τέτοιο σαγηνευτικό μυστήριο αποπνέει και η διαδρομή γύρω από μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και αινιγματικές λίμνες της Ελλάδας, τη Βεγορίτιδα.
Η διαδρομή είναι σχετικά μικρή και άγνωστη στους περισσότερους, όμως έχει τη δική της ιδιαιτερότητα. Καθώς η γεωμορφολογία της λίμνης ισορροπεί ανάμεσα στο όρος Βόρας (Καϊμάκτσαλαν) και έναν μικρό παραλίμνιο κάμπο, η πορεία σε αρκετά σημεία απομακρύνεται από τα νερά της και περνά μέσα από επαρχιακούς δρόμους και λιγοστά χωριά που εκτείνονται στα σύνορα των Περιφερειακών Ενοτήτων Πέλλας και Φλώρινας.
Με αφετηρία το Αμύνταιο, κατευθυνθείτε προς τον παραλίμνιο οικισμό του Αγίου Παντελεήμονα. Δημοφιλής προορισμός παραθερισμού τη δεκαετία του ’80, ο οικισμός βρίσκεται πολύ κοντά στο Αμύνταιο και στην αμπελουργική ζώνη της περιοχής. Διαθέτει οργανωμένη παραλία και φιλοξενεί συχνά, τους καλοκαιρινούς μήνες, μικρά φεστιβάλ και τοπικές εκδηλώσεις. Μελαγχολική εικόνα αφήνουν οι ξύλινες βάρκες των ψαράδων, που χρόνο με τον χρόνο λιγοστεύουν, σβήνοντας σιγά σιγά ένα κομμάτι της τοπικής ανθρωπογεωγραφίας και παράδοσης.
Από εκεί, ακολουθήστε τον στενό παραλίμνιο δρόμο στη γυμνή πλαγιά του Καϊμάκτσαλαν, με κατεύθυνση προς την Άρνισσα. Ένας δρόμος που χάνεται ανάμεσα στα λίγα δέντρα της διαδρομής, οδηγεί στις βόρειες όχθες της λίμνης, όπου το τοπίο μεταμορφώνεται σε κάτι αινιγματικό, βαλκανικό και ατμοσφαιρικό, θυμίζοντας πίνακα ζωγραφικής. Τα νερά της λίμνης σμίγουν με το βάθος του ορίζοντα και εδώ νιώθετε ότι παίζετε ένα άτυπο παιχνίδι με τη φύση. Είτε οδηγείτε την άνοιξη, όταν όλα είναι καταπράσινα, είτε το φθινόπωρο, όταν κυριαρχούν οι θερμές αποχρώσεις της φύσης, η ικανοποίηση της διαδρομής και τα φωτογραφικά καρέ που γεννιούνται είναι απερίγραπτα.
Μετά από περίπου είκοσι με είκοσι πέντε λεπτά οδήγησης, φτάνετε στην Άρνισσα. Ο μικρός αυτός οικισμός, στη βόρεια όχθη της λίμνης Βεγορίτιδας, ανήκει διοικητικά στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας και προσφέρει ένα τοπίο διαφορετικό από εκείνο που αφήσατε λίγο νωρίτερα στον Άγιο Παντελεήμονα. Τα βαθιά, σχεδόν μεταλλικά νερά της λίμνης καθρεφτίζουν τον ουρανό, ενώ τα τετραγωνισμένα χωράφια απλώνονται γύρω, δίνοντας από ψηλά την εντύπωση ενός μωσαϊκού γης και νερού. Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, χτισμένη το 1865, καθώς και τον μεταβυζαντινό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (18ος αιώνας), δύο από τα σημαντικότερα μνημεία της περιοχής.
Αφήνοντας πίσω σας την Άρνισσα και οδηγώντας στον επαρχιακό δρόμο που κατηφορίζει προς τα νότια, βρίσκεστε πλέον στη δυτική όχθη της λίμνης. Εδώ το τοπίο αλλάζει, δίνοντας τη θέση του σε έναν ήπιο παραλίμνιο κάμπο με μικρά υψώματα και ανώνυμα χωριά, που σπάνια αναφέρονται στους ταξιδιωτικούς οδηγούς, αλλά διατηρούν ατόφια την ησυχία και τη φυσική γοητεία της περιοχής.
Πρώτη στάση, η Περαία. Το μικρό χωριό, που ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, είναι χτισμένο στις νότιες όχθες της λίμνης, ενώ οι λιγοστοί κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τον πρωτογενή τομέα. Ίσως το πιο ενδιαφέρον πράγμα που μπορείτε να κάνετε εδώ είναι να απολαύσετε τη θέα προς τη λίμνη και το απέναντι βουνό, που από αυτό το σημείο -για κάποιον ανεξήγητο λόγο- φαίνονται ταυτόχρονα επιβλητικά και γαλήνια. Εδώ, κάθε καλοκαίρι, το ηλιοβασίλεμα είναι πραγματικά μαγευτικό.
Φεύγοντας από την Περαία, η θέα της λίμνης χάνεται για λίγο, καθώς ο δρόμος ανεβαίνει σε ήπιους λόφους και διασχίζει ημιορεινά περάσματα χωρίς ορατότητα προς τη Βεγορίτιδα. Στενοί δρόμοι, στροφές και χαμηλή βλάστηση συνθέτουν το τοπίο μέχρι τα χωριά Φαράγγι και Μανιάκι. Μικροί οικισμοί, σχεδόν ξεχασμένοι από τον τουρισμό, ανήκουν στην Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας και βρίσκονται περίπου δέκα χιλιόμετρα από τις όχθες της λίμνης. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη κι εδώ η παρουσία της Βεγορίτιδας γίνεται αισθητή: η αύρα της μοιάζει να φτάνει ως τις αυλές των σπιτιών. Μέσα σε ένα γυμνό τοπίο με αραιή βλάστηση, η λίμνη που διακρίνεται στο βάθος γεννά μια ήρεμη συγκίνηση.
Από εδώ, κατευθυνθείτε πίσω προς τη Βεγόρα και το Αμύνταιο, όπου μπορείτε να ολοκληρώσετε τη διαδρομή σας απολαμβάνοντας ένα τραπέζι με τοπικά πιάτα και κρασί από τους φημισμένους αμπελώνες της περιοχής.
Διαβάστε ακόμα:
Λίμνη Βεγορίτιδα: Η αφετηρία μιας διαδρομής σε πανέμορφα χειμερινά τοπία
Βεγορίτιδα-Καστοριά: Μια διαδρομή με αυτοκίνητο ανάμεσα σε τέσσερις λίμνες
Αποστολή στην Πέλλα -Άρνισσα, ένα μαγευτικό τοπίο στη λίμνη Βεγορίτιδα
