Τα δύο νοτιότερα νησιά των Δωδεκανήσων, ανάμεσα στην Κρήτη και τη Ρόδο, σχηματίζουν μια γεωγραφική και πολιτισμική γέφυρα ανάμεσα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο: δύο τόποι τόσο κοντινοί, μα και τόσο διαφορετικοί. Εκτεθειμένες σε κάθε άνεμο που φεύγει από το Αιγαίο, η Κάσος και η Κάρπαθος ξεχωρίζουν για το άγριο ανάγλυφο, τα βραχώδη τοπία και τα βαθιά καταγάλανα νερά τους που λάμπουν κάτω από τον καυτό μεσογειακό ήλιο. Ενωμένες από την απομόνωση και το ατελείωτο μπλε, οι δύο νησιωτικές αδελφές ξεδιπλώνουν τελετουργικά μια σπάνια, ανόθευτη ομορφιά.
Ζωντανή παρά τη γεωγραφική της απομόνωση, η Κάσος είναι το μικρό νησί που ξέρει να περνά καλά. Δροσερή το καλοκαίρι και γεμάτη πανηγύρια στο αποκαλόκαιρο, προσφέρει την ομορφιά της απλόχερα μόνο σε όσους ξέρουν να την εκτιμήσουν.
Απέναντι από την ακατοίκητη νησίδα Αρμάθια, που κάποτε αποτελούσε τόπο εξόρυξης γύψου και βοσκοτόπι, η Κάσος είχε ναυτική παρουσία ήδη από τα αρχαία χρόνια και γνώρισε ακμή κατά την Επανάσταση του 1821. Με μόλις ένα μικρό τμήμα της να κατοικείται, αριθμεί σήμερα γύρω στους χίλιους κατοίκους. Ηρωική για τη συμβολή της στον Αγώνα, η Κάσος αποτελείται από πέντε οικισμούς, με κεντρικότερο το Φρυ. Πόλι, Παναγία, Φρυ, Αρβανιτοχώρι και Αγία Μαρίνα σχηματίζουν τον χάρτη του μικρού νησιού, που μοιάζει σχεδόν σκόπιμα τοποθετημένο στις πιο νότιες εσχατιές του Αιγαίου.
Στο Φρυ, τα παραδοσιακά μεγάλα αρχοντόσπιτα -γνωστά και ως καπετανόσπιτα- προδίδουν τον πλούτο που γνώρισε κάποτε η μικρή κοινωνία της Κάσου. Τα εντυπωσιακά δίπατα σπίτια, που αξίζει να ανακαλύψει κανείς περπατώντας στα στενά, αποκαλύπτουν κομμάτι-κομμάτι την ιστορία του νησιού. Παραδίπλα, ο Εμπορειός, το παλιό επίνειο της Κάσου, φιλοξενεί την εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου, χαρακτηριστικό δείγμα νεότερης αρχιτεκτονικής, χτισμένη σε σημείο όπου έχουν εντοπιστεί ίχνη παλαιότερου ναού.
Στο ίδιο πνεύμα και η Κάρπαθος, ένα νησί που, αν και έπαψε να αποτελεί το πιο απομονωμένο άκρο της Ελλάδας, παραμένει προορισμός για όσους αναζητούν ηρεμία και γαλήνη, αλλά και χωριά που διατηρούν ταυτότητα και χαρακτήρα. Με περισσότερους από δέκα οικισμούς, η Κάρπαθος προσφέρει εικόνες και βιώματα που αποκαλύπτονται μόνο σε όσους είναι πραγματικά γοητευμένοι από την πιο μυστική πλευρά του Αιγαίου.
Με αφετηρία τα Πηγάδια -το κεντρικό λιμάνι και μεγαλύτερο οικισμό του νησιού, που βρίσκονται στην περιοχή της αρχαίας πόλης Ποσείδιον- ο επισκέπτης κατευθύνεται προς την ενδοχώρα, ανακαλύπτοντας σταδιακά τη μαγεία του νησιού. Στο Απέρι, την παλιά πρωτεύουσα, και στις Μενετές, τα αρχοντικά νησιωτικού ύφους συνθέτουν ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό τοπίο, που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Κυκλάδες και Ιταλία.
Στο μέσο της Καρπάθου απλώνεται η Σπόα, ένα χωριό που, χάρη στη γεωγραφική του θέση, αγναντεύει και την ανατολή και τη δύση, προσφέροντας εντυπωσιακή θέα σε δύο πελάγη. Λίγο νοτιότερα, το Μεσοχώρι ξεχωρίζει για την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική και τον ναό της Παναγίας της Βρυσιανής, χτισμένο δίπλα στην ιστορική πηγή που χάρισε ζωή στον οικισμό.
Ανεβαίνοντας προς το ορεινό κομμάτι του νησιού, ο Όθος -χτισμένος σε υψόμετρο περίπου 510 μέτρων- αποκαλύπτει τη θαλάσσια ορεινή ομορφιά του με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Η θέα του κόβει την ανάσα, ενώ η αρχιτεκτονική του αισθητική έχει διατηρήσει ακέραια τα παραδοσιακά στοιχεία, κάνοντάς τον έναν ζωντανό σύνδεσμο με το παρελθόν.
Και σαν τελετουργικό, η τελευταία στάση στη βόρεια Κάρπαθο είναι η Όλυμπος. Ένα πασίγνωστο αλλά πάντα απομακρυσμένα γοητευτικό χωριό, που μοιάζει σαν να ξεπήδησε από παζλ. Σκαρφαλωμένη στις απόκρημνες πλαγιές της βόρειας Καρπάθου, η Όλυμπος έχει διατηρήσει αναλλοίωτο τον δικό της τρόπο ζωής, συνδυάζοντας ένα σπάνιο αρχιτεκτονικό κάλλος με το δραματικό τοπίο των ορεινών πλαγιών και φόντο το ανεξάντλητο γαλάζιο της Μεσογείου.
Διαβάστε ακόμα:
Η γεύση και η ιδεολογία του θερινού τρόπου ζωής στην Κάσο
Κάρπαθος: 8 προτάσεις για μια χαλαρωτική εμπειρία διαμονής
Kάρπαθος: Oι κορυφαίες εμπειρίες στο αυθεντικό νησί των Δωδεκανήσων
