Παρότι έχει ήδη έρθει ο Σεπτέμβρης, το μυαλό μας ακόμα δυσκολεύεται να μπει σε κανονικούς ρυθμούς. Όσο η ζέστη επιμένει, τόσο σκεφτόμαστε την επόμενη βουτιά και οργανώνουμε κοντινές εξορμήσεις για δροσερά Σαββατοκύριακα πλάι στο κύμα. Περίπου 80 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας, στη γειτονιά της Χαλκίδας, υπάρχει μια όμορφη αμμουδερή παραλία μήκους περίπου 500 μέτρων. Αυτή η αμμουδιά είναι μια ιδανική μίνι απόδραση για τις τελευταίες σεπτεμβριάτικες βουτιές.

13

Καταρχάς, βρίσκεται μόλις μια ώρα και δέκα λεπτά μακριά από την πρωτεύουσα και περίπου 8 χλμ. από τη Χαλκίδα. Αν και συχνά την ταυτίζουν με την Εύβοια, στην πραγματικότητα ανήκει στο κομμάτι της στεριάς απέναντι, στα δυτικά του νησιού, λίγο έξω από το χωριό Δροσιά. Οι παλιοί της ευρύτερης περιοχής τη γνώριζαν ως «Χάλια», όνομα που μόνο τυχαίο δεν είναι, καθώς η παραλία κάθε άλλο παρά χάλια είναι.

Το χωριό έχει σε απόσταση αναπνοής υπέροχες παραλίες με χρυσή άμμο: κάποιες οργανωμένες με όλες τις ανέσεις, κάποιες εντελώς ελεύθερες για να στήσετε τον δικό σας εξοπλισμό, άλλες πιο απομονωμένες και κάποιες με βραχάκια. Όλες έχουν καθαρά νερά και οι περισσότερες είναι ιδανικές για μικρά παιδιά, καθώς στην περιοχή η θάλασσα δεν βαθαίνει απότομα. Μάλιστα, τις πρωινές ώρες που παρατηρείται άμπωτη, γίνεται ακόμα πιο ρηχή και με τα πεντακάθαρα νερά να επιτρέπουν να βλέπετε τον βυθό χωρίς καν να χρειαστεί να βουτήξετε το κεφάλι σας.

Σήμερα θα μιλήσουμε κυρίως για τις Αλυκές, αυτή την εκτεταμένη αμμουδερή παραλία που έγινε ιδιαίτερα γνωστή τη δεκαετία του 1990, όταν άνοιξε το πρώτο beach bar. Τότε όλοι έτρεχαν όχι μόνο το μεσημέρι για μπάνιο, αλλά και το βράδυ για ποτό στην ξύλινη μπάρα με τις ωραίες μουσικές. Χαλκίδα, Θήβα και Αθήνα έδιναν ραντεβού εκεί κάθε Σαββατόβραδο. Σήμερα υπάρχουν περισσότερα beach bars και μπορείτε να επιλέξετε ανάλογα με το γούστο σας.

Μπροστά στα beach bars περνά ο δρόμος, που φτάνει σχεδόν ως την άμμο. Στο όριό του υψώνονται λίγα αρμυρίκια και μερικοί ευκάλυπτοι, ενώ αμέσως μετά απλώνονται οι ομπρέλες με τις ξαπλώστρες που υπόσχονται χαλάρωση. Κάποιες διαθέτουν αφράτα στρώματα και άλλες είναι πιο κλασικές. Διαλέγετε μουσική και σημείο, και αφήνεστε στο χάδι του ήλιου που διώχνει όλη την κούραση.

Τα beach bars προσφέρουν όλα τα απαραίτητα, ενώ έχετε τη δυνατότητα να γευματίσετε στον χώρο των εστιατορίων τους και όχι στην παραλία. Για όσους προτιμούν την πισίνα από τη θάλασσα, σημειώστε πως ένα από τα beach bars διαθέτει αρκετά μεγάλη. Επιπλέον, υπάρχει χώρος για όσους θέλουν να φέρουν τον δικό τους εξοπλισμό, δηλαδή ομπρέλες και καρέκλες.

Πριν φθάσετε στην παραλία, αν θέλετε να εφοδιαστείτε με σνακ, μπορείτε να κάνετε μια στάση στον «Φούρνο Δεληγιάννη», λίγο μετά την είσοδο στο χωριό, στο δεξί σας χέρι. Εκεί θα βρείτε ωραίες πίτες και σφολιατοειδή, αλλά και λίγο πιο κάτω, στον φούρνο του Βούργια, στα αριστερά σας. Στο κέντρο του χωριού θα βρείτε επίσης και σούπερ μάρκετ, αν προτιμάτε κάτι διαφορετικό από πιτούλες.

Στο γυρισμό, αν το κολύμπι σας άνοιξε την όρεξη, μπορείτε να σταματήσετε στο καφέ-μεζεδοπωλείο του «Σουλιωτάκη» για παραδοσιακούς ψαρομεζέδες, όπως σωλήνες σαγανάκι και διάφορα άλλα οστρακοειδή, καλαμάρι ψητό, γαριδούλες σαγανάκι με μπόλικη κόκκινη σάλτσα, χταποδάκι ψητό κ.ά. Αν θέλετε πιο σύγχρονο μενού, θα πάτε στο «Zoya» πάνω από την κεντρική πλατεία Ζυγομαλά. Θα βρείτε και κλασικές ταβέρνες, όπως αυτή του «Μητσοπέτρου», λίγο πιο πάνω από την εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, γνωστή για το τηγανητό κοτόπουλο. Εάν πάλι θέλετε θέα στη θάλασσα, θα πάτε στο «Πανόραμα» στον κόλπο της Παναγίτσας.

Αν τώρα νιώθετε πιο περιπετειώδεις και θέλετε να εξερευνήσετε μια κοντινή περιοχή, τότε μπορείτε να κατευθυνθείτε προς το γραφικό λιμανάκι του Αγίου Μηνά, όπου θα πιάσετε τραπεζάκι σε ένα από τα ταβερνάκια του, όπως τα «Άγιος Μηνάς», «Λιμανάκι», «Αμμουδιά» και «Κοχύλι».

Διαβάστε ακόμα:

Λίγο καλοκαίρι ακόμα στα περίχωρα της Χαλκίδας – Χρυσές αμμουδιές και καλό φαγητό

Χαλκίδα-Λιβαδειά-Γαλαξίδι: Διαδρομή σε ισορροπία στεριάς και θάλασσας

Μονοήμερη στη Χαλκίδα για καφέ, περατζάδα και ολόφρεσκα θαλασσινά