Περίπου μιάμιση ώρα βόρεια της Ρώμης, στην καρδιά της Ιταλίας, βρίσκεται η μεσαιωνική πόλη Νάρνι. Ανήκει στην περιφέρεια της Ούμπρια και στην αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Nequinum. Το 299 π.Χ. πέρασε στη ρωμαϊκή κυριαρχία και τότε μετονομάστηκε σε Narnia. Με τα χρόνια εξελίχθηκε από αποικία σε σημαντική ρωμαϊκή πόλη. Αργότερα υπέστη καταστροφές από επιδρομές και πολέμους, κάτι που στιγμάτισε την ιστορική της πορεία. Σήμερα, με το όνομα Νάρνι, προσελκύει επισκέπτες που θέλουν να γνωρίσουν μια αυθεντική μεσαιωνική πόλη με έντονη προσωπικότητα.
Με ιστορία δυόμισι χιλιάδων ετών, η Νάρνι αποτελεί προορισμό που αξίζει πραγματικά να ανακαλύψει κανείς. Η διαδρομή ανάμεσα στα πλακόστρωτα σοκάκια και στην περιβάλλουσα ύπαιθρο οδηγεί συνεχώς σε ίχνη του παρελθόντος. Σώζονται σημαντικά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, όπως το αρχαίο υδραγωγείο και το εντυπωσιακό Ponte di Augusto, μία από τις πιο χαρακτηριστικές ρωμαϊκές γέφυρες της περιοχής. Παρ’ όλα αυτά, η πλειονότητα των μνημείων της πόλης ανήκει στη μεσαιωνική περίοδο. Εδώ συναντά κανείς τον Καθεδρικό Ναό του Saint Juvenal, τις εκκλησίες του Αγίου Δομίνικου και της Saint Mary Impensole του 1175 και άλλα κτίρια που διατηρούν αναλλοίωτη την ατμόσφαιρα της εποχής.
Η περιήγηση μπορεί να ξεκινήσει από την Piazza dei Priori, μια από τις πιο χαρακτηριστικές πλατείες της πόλης. Παρότι δεν είναι ιδιαίτερα ευρύχωρη, αποτελεί σημείο αναφοράς. Στην πλατεία δεσπόζουν τα ιστορικά δημόσια κτίρια, ανάμεσά τους το Palazzo dei Priori και το Palazzo del Podestà. Το πρώτο χτίστηκε τον 13ο αιώνα και φιλοξενεί σήμερα δημοτικές υπηρεσίες. Η αρχιτεκτονική τους συνδυάζει στοιχεία από τη ρωμαϊκή και τη μεσαιωνική περίοδο, ενώ μετέπειτα παρεμβάσεις από τον 14ο έως τον 15ο αιώνα διαμόρφωσαν την εικόνα που βλέπουμε σήμερα.
Λίγο πιο πάνω από την πλατεία, στο στενό της Strada Mazzini, βρίσκεται η εκκλησία της Saint Mary Impensole. Χτίστηκε μεταξύ του 7ου και του 10ου αιώνα πάνω σε αρχαίο ρωμαϊκό κτίσμα και εντυπωσιάζει με την λιτή μορφή της. Στο εσωτερικό της οι κολώνες διαφέρουν μεταξύ τους, καθώς προέρχονται από διαφορετικά ρωμαϊκά ή πρώιμα χριστιανικά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Το όνομα Impensole προέρχεται από τη λατινική φράση in pensile, δηλαδή «κρεμασμένη», επειδή θεμελιώθηκε πάνω από υπόγειες δεξαμενές. Υπάρχει και ένας τοπικός θρύλος που θέλει τον ναό να έχει υψωθεί πάνω σε ερείπια αφιερωμένα στον Βάκχο, χωρίς όμως ιστορικές αποδείξεις. Το 1175 ανακαινίστηκε και απέκτησε την μορφή που βλέπουμε σήμερα, με το επιστύλιο στην κεντρική είσοδο να μαρτυρά την ολοκλήρωση των εργασιών.
Πέρα από τα όρια του ιστορικού οικισμού, πάνω σε λόφο σε ύψος περίπου 332 μέτρων, δεσπόζει το Rocca Albornoziana, το πέτρινο φρούριο που κυριαρχεί οπτικά στην πόλη και στην ευρύτερη κοιλάδα. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1367 με εντολή του καρδινάλιου Εγκίντιο Αλμπορνόθ, με στόχο την ενίσχυση της παρουσίας και της ισχύος του Παπικού Κράτους στην περιοχή, και ολοκληρώθηκε το 1378. Για μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα το κάστρο πέρασε σε ιδιωτική ιδιοκτησία, μέχρι που το 1972 πέρασε στην κυριότητα του δήμου της Νάρνι. Σήμερα είναι επισκέψιμο και συχνά φιλοξενεί πολιτιστικές δράσεις και εκθέσεις. Αν αντέχεις την ανάβαση, συνέχισε ως τον Maschio, τον κεντρικό πύργο του φρουρίου. Η θέα από ψηλά ανοίγει ολόκληρη τη μεσαιωνική πόλη μπροστά σου και ο ορίζοντας χάνεται στην ούμπρια ύπαιθρο. Είναι μια από εκείνες τις στιγμές όπου νιώθεις ότι ο χρόνος υποχωρεί.
Μία ακόμη ενδιαφέρουσα στάση είναι ο Καθεδρικός Ναός του Saint Juvenal, αφιερωμένος στον πρώτο επίσκοπο της Νάρνι, ο οποίος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ο ναός θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές ρομανικές εκκλησίες της Ούμπρια και ξεχωρίζει για την αυστηρή αλλά αρμονική αισθητική του. Σύμφωνα με την παράδοση, στο σημείο αυτό είχε ταφεί ο Προστάτης της πόλης και ήδη από τον 6ο αιώνα υπήρχε εκεί χώρος λατρείας αφιερωμένος στη μνήμη του. Το κτίριο που βλέπουμε σήμερα χρονολογείται πιθανότατα στον 11ο αιώνα και μέσα στους αιώνες δέχθηκε σημαντικές επεμβάσεις. Οι περισσότερες αλλαγές πραγματοποιήθηκαν τον 15ο και 16ο αιώνα, όταν επιδιώχθηκε η μνημειακή ολοκλήρωσή του, ενώ εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης έγιναν και τη δεκαετία του 1960.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η εκκλησία της Αγίας Μαργαρίτας, γνωστή για τον πλούσιο εσωτερικό διάκοσμό της. Χτίστηκε μαζί με παρακείμενο βενεδικτίνικο μοναστήρι, το οποίο σήμερα δεν διασώζεται. Σύμφωνα με επιγραφές που βρέθηκαν στη θολωτή οροφή, η ανέγερσή της ολοκληρώθηκε το 1602, ενώ η πρόσοψη χρονολογείται στα τέλη του 16ου αιώνα.
Αν σας αρέσουν τα μουσεία επισκεφθείτε και το «Μουσείο της Πόλης» στο Palazzo Eroli που αφηγείται την ιστορία της. Το κτίριο χτίστηκε τον 17ο αιώνα από την ευγενή οικογένεια Έρολι και η έκθεση χωρίζεται στους δύο ορόφους του κτιρίου. Ο πρώτος στεγάζει αντικείμενα από την προϊστορία της Νάρνι, με εργαλεία και απολιθώματα όπως οι χαυλιόδοντες του Elephas Antiquus, που ανακαλύφθηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα στην περιοχή αλλά και αντικείμενα από τη Ρωμαϊκή εποχή μέχρι και τον Μεσαίωνα. Στον δεύτερο όροφο, βρίσκεται η Πινακοθήκη, η οποία περιλαμβάνει έργα από τον 14ο έως το 18ο αιώνα. Αν έχετε όρεξη να βγείτε από τα παραμυθένια μεσαιωνικά σοκάκια της Νάρνι σημειώστε πως στα βόρεια της πόλης και εκτός των τειχών της στέκει τμήμα της αρχαίας πέτρινης γέφυρας του αυτοκράτορα Αυγούστου, η οποία γεφυρώνει το Μαύρο ποτάμι.
Η Νάρνι είναι μια πολύ ιδιαίτερη πόλη, καθώς εκτός από τα αξιοθέατα και τα σημεία ενδιαφέροντος πάνω στο έδαφος, έχει σχεδόν εξίσου ενδιαφέροντα πράγματα να ανακαλύψετε και κάτω από αυτό. Ο υπόγειος κόσμος της Νάρνι είναι πραγματικά συναρπαστικός και περιλαμβάνει υδραγωγεία, δεξαμενές νερού, σήραγγες, κρύπτες, ακόμη και χώρους που κάποτε χρησιμοποιήθηκαν για ανακρίσεις και κράτηση. Μία από τις εισόδους για αυτό το «σκοτεινό» κομμάτι της πόλης βρίσκεται στο μοναστηριακό συγκρότημα του Αγίου Δομίνικου, όπου μέσω της εκκλησίας Santa Maria della Rupe του 13ου αιώνα ξεκινά η διαδρομή στον υπόγειο κόσμο.
Εδώ βρίσκεται ένα μεγάλο δωμάτιο που ονομάζεται «Θάλαμος Βασανιστηρίων» και είναι γεμάτο με χαραγμένες επιγραφές αιώνων, σταυρούς αλλά και διάφορα άλλα σύμβολα. Είναι το μέρος όπου πραγματοποιούνταν ανακρίσεις από το Δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης. Υπάρχει όμως και άλλο υπόγειο κομμάτι, η λεγόμενη «Λίμνη». Εδώ, σε αυτό το υπόγειο του 13ου αιώνα, μια ιδιωτική εταιρεία προσφέρει ένα ιδιαίτερο ταξίδι περιπέτειας με γέφυρες, συρματόσχοινα και διαδρομές τύπου via ferrata. Μπορείτε να κάνετε μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή στη διάρκεια της οποίας θα ανακαλύψετε τη διασκεδαστική πτυχή της σπηλαιολογίας, αλλά και τη σημασία της στην έρευνα νέων πηγών νερού.
Υπάρχει επίσης το ρωμαϊκό υδραγωγείο, γνωστό ως «Formina», που πιθανότατα κατασκευάστηκε το 27 μ.Χ. κατά την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου. Το υδραγωγείο έχει μήκος περίπου 13 χιλιόμετρα και διατηρεί σταθερή κλίση καθώς διασχίζει λόφους, περνά μέσα από σήραγγες και διατρέχει δύσβατα σημεία της υπαίθρου. Η επίσκεψη στο υδραγωγείο είναι δυνατή μόνο κατόπιν κράτησης και κυρίως από Μάιο έως Οκτώβριο, με συνοδεία επίσημου οδηγού. Μία πανέμορφη πεζοπορική διαδρομή, που αν έχετε χρόνο αξίζει να κάνετε, είναι αυτή που ξεκινά από τη γέφυρα του Αυγούστου και το Αβαείο του San Cassiano και καταλήγει περνώντας από τα χωριουδάκια Rocchette και Stifone στη λίμνη Le Mole di Narni. Η διαδρομή κινείται παράλληλα με το ποτάμι και είναι απίστευτα πλούσια σε φύση.
Διαβάστε ακόμα:
Ιταλία: 5 προορισμοί για δύο με κινηματογραφική ομορφιά
Castrignano dei Greci: Tο «Ελληνικό χωριό» της νότιας Ιταλίας
Μπολόνια: Ένα Σαββατοκύριακο για foodies στην «Κόκκινη Πόλη» της Ιταλίας
