Η Κάδιθ είναι από εκείνα τα μέρη που μπορείτε να περιπλανιέστε ανέμελα στα στενά της για ώρες. Χωρίς ουσιαστικό πλάνο, απλά να «ρουφάτε» εικόνες, να χαλαρώνετε, να φωτογραφίζετε, να θαυμάζετε τη μεσαιωνική οχύρωση και να περνάτε ξέγνοιαστες στιγμές στα καφέ.
Η πόλη Κάδιθ, στα νοτιοδυτικά της Ισπανίας, μοιάζει να επιπλέει μόνη της στα νερά του Ατλαντικού σαν ένα απομονωμένο νησί, ωστόσο συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα με μια στενή λωρίδα γης. Θεωρείται μία από τις παλιότερες πόλεις της Ισπανίας καθώς, σύμφωνα με τον μύθο, ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα π.Χ. από τον Ηρακλή ο οποίος απεικονίζεται και στον θυρεό της πόλης. Από την άλλη, υπάρχει και η εκδοχή ότι ιδρύθηκε το 1.104 π.Χ. από τους Φοίνικες.
Η ιστορία της πόλης φυσικά και δεν σταματά εκεί, εκτός από το πέρασμα των Ελλήνων και των Φοινίκων, κατακτήθηκε από τους Καρχηδόνιους και τους Ρωμαίους, αργότερα καταστράφηκε από τους Βησιγότθους για να περάσει λίγους αιώνες αργότερα στα χέρια των Μουσουλμάνων και να καταλήξει τον 13ο αιώνα στην επιρροή του Αλφόνσο Ι’ της Καστίλης, βασιλιά της Καστίλης και της Λεόν. Είναι μια σύγχρονη ζωντανή πόλη και ένα αλιευτικό αλλά και μεγάλο τουριστικό λιμάνι με ένα ιστορικό κέντρο γεμάτο γοητευτικά σοκάκια.
Όλοι όσοι πέρασαν από την Κάδιθ άφησαν πίσω τους μια σημαντική μαρτυρία της παρουσίας τους τόσο στη διαμόρφωση της κουλτούρας όσο και στην αρχιτεκτονική της. Σήμερα, συνδυάζει φαρδιές λεωφόρους με ψηλούς φοίνικες, αμμώδεις ανοιχτές παραλίες, ιστιοπλοϊκούς ομίλους και σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις με μεσαιωνικά στενά, ρωμαϊκά κατάλοιπα και γοτθικούς ναούς. Είναι χωρισμένη σε γειτονιές όπως το Ελ Πόπουλο, η παλιά μεσαιωνική πόλη, η Λα Βίνια, η αλιευτική περιοχή και πλέον κέντρο του καρναβαλιού της πόλης, η Σάντα Μαρία, ο ζωντανός ναός του φλαμένκο αλλά και το Μπάριο ντελ Μεντιτέρο με το Gran Teatro la Falla και τα tapas bar.
Ξεκινήστε την περιήγησή σας από την είσοδο Puerta Tierra, το σημείο που χωρίζει την παλιά με τη σύγχρονη πόλη. Μια εντυπωσιακή πύλη που μόλις την περάσετε ο δρόμος διακλαδώνεται σε δύο κύριες οδικές αρτηρίες, η αριστερή οδηγεί στο παραλιακό κομμάτι της Παλιάς Πόλης ενώ η δεξιά προς το λιμάνι. Σε αυτές όμως έρχονται και κουμπώνουν μικρά στενά που χωράνε μόλις ένα μηχανάκι και μεγαλύτερα δρομάκια που σε ταξιδεύουν σε αυτή τη μεσαιωνική κοσμοπολίτικη πόλη. Όλος αυτός ο λαβύρινθος από μικρές κατάφυτες πλατείες, από δρόμους και καλντερίμια έχει μια ιδιαίτερη γοητεία, σαν η πόλη να κρατά καλά κρυμμένα μυστικά.
Ο παραλιακός δρόμος, γεμάτος καφέ και εστιατόρια, κοσμείται από ψηλούς φοίνικες αλλά και κάποια πολύ ιδιαίτερα κτίρια όπως τον Καθεδρικό ναό της πόλης. Ένας πολύ εντυπωσιακός ναός που συνδυάζει μπαρόκ με νεοκλασικά στοιχεία και που ξεκίνησε να χτίζεται το 1722 για να ολοκληρωθεί έναν αιώνα και κάτι αργότερα, το 1838, για αυτό και μπορείτε να διακρίνετε διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ. Το επίσημο όνομά του είναι «Τίμιος Σταυρός πάνω από τη θάλασσα». Ακριβώς δίπλα βρίσκεται και ο Παλιός Καθεδρικός Ναός ή ο ναός «Santa Cruz», σαφώς μικρότερος σε διαστάσεις που χτίστηκε αρχικά από τον Αλφόνσο Ι΄ της Καστίλης τον 13ο αιώνα σε γοτθικό ρυθμό και ξαναχτίστηκε αργότερα τον 16ο και 17ο αιώνα. Στο εσωτερικό, ξεχωρίζει το τέμπλο του βωμού, ένα από τα κοσμήματα της μπαρόκ γλυπτικής. Πίσω του βρίσκονται τα ερείπια ενός ρωμαϊκού θέατρου.
Φεύγοντας από το παραλιακό μέτωπο και κινούμενοι προς το εσωτερικό της πόλης μη χάσετε την πλατεία San Juan de Dios, που ήταν μια βασιλική πλατεία, χώρος παρελάσεων και αγορά, εδώ βρίσκεται και το εντυπωσιακό Δημαρχείο της πόλης σε νεοκλασικό ρυθμό. Άλλη μια όμορφη πλατεία είναι Plaza de España, δίπλα στο λιμάνι, στην οποία δεσπόζει το επιβλητικό κτίριο της Επαρχιακής Κυβέρνησης και το Μνημείο των Φιλελευθέρων. Στην δεντρόφυτη Plaza Mina μπορείτε να επισκεφθείτε το Μουσείο Κάδιθ, που στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Μουσείο Καλών Τεχνών και είναι από τα πιο ενδιαφέροντα της πόλης. Βρίσκεται μέσα στο Μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου του 19ου αιώνα και εκτείνεται σε τρεις ορόφους. Η Πινακοθήκη διαθέτει μια εντυπωσιακή συλλογή που περιλαμβάνει έργα των Ζουρμπαράν, Μουρίγιο, Ρούμπενς, Ζουλόαγκα, Σορόγια και Μιρό ενώ το αρχαιολογικό τμήμα έχει μερικά εξαιρετικά αντικείμενα στη συλλογή του όπως τις διάσημες φοινικικές σαρκοφάγους που βρέθηκαν στο λιμάνι της πόλη το 1877 καθώς και πολλά άλλα αντικείμενα από τη Ρωμαϊκή εποχή.
Άλλο ένα αξιόλογο μουσείο είναι το «Μουσείο Λας Κορτές», ένα ιστορικού περιεχομένου μουσείο που φιλοξενεί πολλά αντικείμενα του 18ου και 19ου αιώνα όπως συλλογές όπλων, μεταλλίων και σημαιών ενώ μεταξύ των καλύτερων εκθεμάτων του είναι το μοντέλο της πόλης. Κατασκευασμένο από μαόνι και ελεφαντόδοντο από τον στρατιωτικό μηχανικό Αλφόνσο Χιμένες το 1777 κατόπιν αιτήματος του Καρόλου Γ΄. Το μοντέλο έχει μεγάλη αξία και δείχνει την αστική ανάπτυξη και την ιστορία της πόλης. Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση από αυτό το μοντέλο είναι ότι η διάταξη που είχε η Κάδιθ τον 18ο αιώνα έχει παραμείνει πρακτικά αμετάβλητη. Η πόλη διαθέτει επίσης και Λιθογραφικό Μουσείο που έχει τις ρίζες του στην παλιά Γερμανική Λιθογραφία, η οποία εγκαθιδρύθηκε το 1861 και λειτουργούσε ως τυπογραφείο μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα. Είναι ένα από τα λίγα μουσεία αυτού του τύπου στην Ισπανία το οποίο μάλιστα διαθέτει μια σημαντική συλλογή που αποτελείται από περισσότερες από χίλιες λιθογραφικές πέτρες που προέρχονται από βαυαρικά λατομεία καθώς και διάφορα χαρακτικά και σχέδια. Ανάμεσα στα πιο εκπληκτικά κομμάτια του Μουσείου είναι μια μεγάλη πέτρα βάρους άνω των 300 κιλών και ένα χειροκίνητο τυπογραφείο κατασκευασμένο στο Παρίσι, το 1850.
Από τα πιο ιδιαίτερα μουσεία της πόλης είναι το «Μουσείο Κουκλοθεάτρου» που στεγάζεται στο κτίριο της Puertas de Tierra και φιλοξενεί τη μόνιμη έκθεση με τίτλο «Μαριονέτες του Κόσμου», η οποία περιλαμβάνει έργα από τη συλλογή που αγόρασε το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης από τον Ισμαέλ Πένια το 2008. Αυτή η συλλογή αποτελείται από περισσότερα από 500 έργα, συμπεριλαμβανομένων περίπου 350 Μαριονετών από όλο τον κόσμο.
Άλλα κορυφαία αξιοθέατα είναι το κάστρο Σάντα Καταλίνα που αποτελεί σημαντικό παράδειγμα σύγχρονης στρατιωτικής αρχιτεκτονικής και έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα χωρίς σημαντικές αλλαγές. Σήμερα, το φρούριο έχει μετατραπεί σε έναν μεγάλο, πολυχρηστικό πολιτιστικό και ψυχαγωγικό χώρο, ο οποίος περιλαμβάνει αίθουσες προσωρινών εκθέσεων και εργαστήρια τέχνης και χειροτεχνίας. Πολύ κοντά βρίσκεται και το έτερο κάστρο της πόλης το Σαν Σεμπαστιάν στο μικρό νησάκι απέναντι από το Σάντα Καταλίνα. Πήρε το όνομά του από ένα παρεκκλήσι που χτίστηκε εδώ το 1457 από το πλήρωμα ενός βενετσιάνικου πλοίου, το οποίο σταμάτησε σε αυτό το μέρος προκειμένου να θεραπεύσει την πανώλη των ναυτών. Το κάστρο χτίστηκε αρκετά αργότερα για την ενίσχυση της άμυνας, το 1706. Πλέον, το Κάστρο του Σαν Σεμπαστιάν χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός χώρος και ως χώρος για συναυλίες και άλλες ψυχαγωγικές εκδηλώσεις.
Πολύ εντυπωσιακός είναι και ο «Αρχαιολογικός Χώρος Gadir» στο κέντρο της πόλης που περιλαμβάνει φοινικικά και ρωμαϊκά ερείπια. Πρόκειται για την πόλη Gadir, η οποία είναι ένας από τους παλαιότερους φοινικικούς οικισμούς στη Δύση. Η σπανιότητα των ευρημάτων καθιστά τον αρχαιολογικό χώρο μια μοναδική μαρτυρία του τρόπου ζωής του εξαφανισμένου φοινικικού πολιτισμού.
Από τις πιο χαλαρές βόλτες που μπορείτε να κάνετε, εκτός από το σουλάτσο στον παραλιακό δρόμο, είναι αυτή στο πάρκο Genovés. Μια μικρή λωρίδα πρασίνου μεταξύ του κάστρου Καταλίνα και του προμαχώνα Καντελάρια και μπροστά από το ECCO , έναν χώρο σύγχρονου πολιτισμού που φιλοξενεί διάφορες εκθέσεις και συναυλίες. Μπορείτε επίσης να περπατήσετε την δημοφιλή οδό Calle Virgen de la Palma, το σημείο όπου λαμβάνει χώρα το διάσημο καρναβάλι της πόλης και να καθίσετε σε ένα από τα πολλά tapas bar.
Διαβάστε ακόμα:
Ταξίδι στην Ταρίφα: Το ανερχόμενο παραθαλάσσιο θέρετρο της Ισπανίας, παράδεισος του σερφ
