Πού θα περάσουν τις φετινές γιορτές 10 Gen Z και Millennials 

Στην ακριβώς αντίθετη όψη του νομίσματος και με την προοπτική της στραμμένη σε διαφορετικά σημεία του ορίζοντα, η Ε.Α. ξεπερνά κάθε εορταστικό στερεότυπο για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Με ορμητήριο το Ναύπλιο και ενώ πολλοί θα πιστεύαμε πως αυτός ο προορισμός θα ήταν και η απάντηση, σπάει κάθε σκέψη που έχουμε συνδέσει ως πιθανότητα στην ερώτηση αυτή και μου λέει: «Δεν είμαι άνθρωπος που ακολουθώ τη ροή. Ποτέ δεν υπήρξα. Λειτουργώ σχεδόν πάντα ενστικτωδώς ανάποδα, σαν να υπάρχει μέσα μου μια μικρή εσωτερική και μάλλον χαλασμένη πυξίδα, που επιμένει να δείχνει την αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που ακολουθούν οι περισσότεροι. Ακόμα και στις εποχές. Όταν όλοι ονειρεύονται Χριστούγεννα με χιόνια και αναμμένα τζάκια, τσίπουρα, γιορτινές βόλτες σε χωριά και ορεινές διακοπές που μυρίζουν καμένο ξύλο και παγωμένο αέρα, εγώ σθεναρά αντιστέκομαι. Η επιθυμία μου κάθε χρόνο τέτοιες μέρες περιλαμβάνει τη φυγή μακριά από το ψύχος, μια απόδραση που να με βγάζει από την αγκαλιά του χειμώνα και να με πετάει, ιδανικά με τηλεμεταφορά, κάπου όπου το σώμα επιτέλους χαλαρώνει κάτω από έναν ήλιο που λάμπει στην καρδιά του Δεκέμβρη. Εκεί που το τοπίο δεν συντίθεται από κασκόλ, βαθμούς υπό το μηδέν και παγωμένες ανάσες. Φέτος λοιπόν κατάφερα, μετά κόπων και βασάνων, άπειρων συγκρίσεων προσφορών και εσωτερικής πάλης, να πληρώσω μέχρι και τους φόρους αεροδρομίου, και μπράβο μου που το έκανα, και να κλείσω το ταξίδι μου στην Άκαμπα της Ιορδανίας. Μακριά από πολλαπλά στρώματα ρούχων και άβολες μπότες, μακριά από βαρομετρικά χαμηλά και γκρίζους ουρανούς, ένα βήμα πιο κοντά στο αιώνιο καλοκαίρι μου. Στη δική μου εσωτερική ανάσα».

Υπάρχουν και άνθρωποι που για εκείνους όλα γύρω τους έχουν σημασία. Από το πέταγμα των πουλιών έως τον σχηματισμό της λίμνης όταν της πετάς μια πέτρα, όλα είναι άξια θαυμασμού και μικρές στιγμές χαράς. Η Φ.Δ. με όλη την αγάπη που έχει για την φύση, περιγράφει τόσο αναπαραστατικά και ακόμα περισσότερο ρομαντικά, μια εξόρμηση που πριν μου απαντήσει δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να πραγματοποιήσω, αλλά τώρα μπορώ να πω μετά βεβαιότητος πως Φ., με έπεισες. «Ξέρω πως με την παραμικρή αφορμή φτιάχνουμε τα σακίδιά μας και φεύγουμε, μονάχα με τα απαραίτητα, μα με μια βαθιά ανάγκη να απομακρυνθούμε από όσα ίσως να μας βαραίνουν και να βρεθούμε κοντά στη φύση που ξέρει, με έναν τρόπο να βολεύεται μοναδικά στο μέσα μας. Έτσι και φέτος. Το απόγευμα της Τετάρτης, μόλις τελειώσει η γνώριμη ρουτίνα, θα φορτώσουμε το τετρακίνητο: τη σκηνή οροφής, τα χοντρά πουπουλένια sleeping bags ριγμένα στο πίσω κάθισμα, ένα κουτάκι μελομακάρονα της γιαγιάς και το ραδιόφωνο δυνατά με την αγαπημένη μας ταξιδιάρικη playlist που θα μας οδηγήσει λίγο πιο γρήγορα στα βόρεια. Θα περάσουμε τα σύνορα στη Νίκη και θα μπούμε στη Βόρεια Μακεδονία, αναζητώντας εικόνες που να μας θυμίσουν ότι ο χειμώνας έχει πάντα κάτι καινούργιο να μας δείξει. Θα εξερευνήσουμε το Εθνικό Πάρκο Pelister, με τα τρεχούμενα νερά που κυλούν στις βραχώδεις πλαγιές, τη λίμνη Οχρίδα και τη Μεγάλη Πρέσπα. Εκεί θα χαζέψουμε τους κορμοράνους να στεγνώνουν νωχελικά τα μαύρα τους φτερά στα κλαδιά των βυθισμένων δέντρων, τους ερωδιούς να πετούν κομψά στον συννεφιασμένο ουρανό και τις μικρές φωλιές πουλιών να κρύβονται ανάμεσα στους καλαμιώνες. Οι μέρες μας θα γεμίσουν με πεζοπορίες σε δασικά μονοπάτια, με ποδηλατάδες ανάμεσα σε γυμνά δέντρα και βρεγμένο χώμα, με στιγμές παρατήρησης που τόσο λατρεύουμε. Θα αποτυπώνουμε όσα ζούμε σε φιλμ, φυλακίζοντάς τα στον χρόνο. Με μια μικρή επιθυμία να χιονίσει, να κρύβεται στον νου μας, τα φετινά Χριστούγεννα θα με βρουν με μια κούπα αχνιστό τσάι αγκαλιά, κουβέρτα απλωμένη στα πόδια να φυλά τη θαλπωρή κι εκείνον δίπλα μου, να μιλάμε για τη ζωή που πλάθουμε μαζί. Κι θα είμαστε ευτυχισμένοι κάνοντας αυτό που αγαπάμε περισσότερο: να εξερευνούμε, να ζούμε, να μοιραζόμαστε».

Άλλοι πάλι καταφέρνουν να συνδυάσουν και να γεμίσουν τις γιορτινές ημέρες τους με πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους σχέδια. Συνδυάζουν πόλη και εξορμήσεις, ηρεμία και αδρεναλίνη, οικογένεια και φίλους. Η Μ.Δ. θα περάσει τις γιορτές με όλα αυτά μαζί, ένας ασυμβίβαστος προγραμματισμός που τα εμπεριέχει πραγματικά όλα. «Τα Χριστούγεννα θα με βρουν στην Αθήνα, εκεί που χτυπά η καρδιά των Χριστουγέννων και η πόλη μεταμορφώνεται φορώντας τα καλά της. Λατρεύω τις βόλτες στο στολισμένο κέντρο, τα φώτα που κρέμονται πάνω από τους δρόμους, την μουσική που ακούγεται σε όποιο μέρος και αν στρέψεις την προσοχή σου. Παντού γύρω μου ζεστά μαγαζιά και μια αίσθηση πως όλοι κινούνται λίγο πιο αργά, λίγο πιο τρυφερά. Η παραμονή και η μέρα των Χριστουγέννων είναι για μένα σταθερά οικογενειακή υπόθεση: γεμάτα τραπέζια που μοσχοβολούν, συζητήσεις και παλιές ιστορίες που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο και όμως πάντα μοιάζουν καινούριες. Αν και η άδειά μου αρχίζει από την προπαραμονή Χριστουγέννων, η μεγάλη απόδραση ξεκινά την παραμονή Πρωτοχρονιάς. Τότε αναχωρούμε με την παρέα για την ορεινή Κορινθία, σε ένα cozy σπιτάκι που έχουμε κλείσει μέσα στα έλατα. Το πλάνο είναι απλό αλλά ιδανικό: να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά μαγειρεύοντας όλοι μαζί το πρωτοχρονιάτικο δείπνο, και μετά μπροστά στο τζάκι με μουσική, παιχνίδια, ιστορίες και γέλια μέχρι να μας βρει το ξημέρωμα. Τις επόμενες μέρες, ευελπιστούμε να κάνουμε σκι στο χιονοδρομικό της Ζήρειας ή των Καλαβρύτων -ό,τι μας επιτρέψει ο καιρός- και να εξερευνήσουμε τις γύρω περιοχές, από τη Λίμνη Δόξα μέχρι τα μικρά χωριά που κρύβουν όμορφες εκπλήξεις. Φυσικά, δεν θα λείψουν και οι δοκιμές από την τοπική κουζίνα, που όλοι λένε πως είναι εξαιρετική».

Δεν είναι μόνο ο προορισμός όμως που μετράει τα Χριστούγεννα. Για τον καθένα από εμάς σημαίνουν κάτι διαφορετικό. Να ξαναζείς τις ίδιες αναμνήσεις ή να δημιουργείς καινούργιες. Να γνωρίσεις νέους ανθρώπους ή για τον Γ.Χ. να ξαναδεί όσους ανθρώπους μετέτρεψαν τις στιγμές του σε όμορφες αναμνήσεις. «Δεν είναι ο Μύλος των Ξωτικών, ούτε τα τσίπουρα στα λαχανάδικα. Είναι οι άνθρωποι που γνωρίζεις. Είναι η μπάντα της Κληματαριάς που παίζει ρεμπέτικα κάτω από τη σκάλα, ο Αλέξης στο χάνι της Πύλης που σου γεμίζει το ποτήρι με κρασί και την ψυχή με γέλια. Τα γλυκά στον Μέγα και το ποτό στην Κρύπτη. Η βόλτα στο Βαρούσι των πλακώστρωτων και το μουσείο Τσιτσάνη που το μπουζούκι μπαίνει στο πάλκο που του πρέπει, στο χώρο των παλιών φυλακών. Τα Τρίκαλα είναι το ποτάμι των ανθρώπων τους που ξεχειλίζει από τον Ληθαίο και πλημμυρίζει την πόλη. Δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι τα νοητά σύνορα της Χώρας βρίσκονται εκεί, περνώντας τα μπαίνεις σε μια ζώνη άλλη, ζεστή, της αγκαλιάς. Ε και ποιο το νόημα των Χριστουγέννων αν όχι αυτό;».

Η Αθήνα ίσως είναι στα καλύτερά της την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Ίσως είναι η καταλληλότερη εποχή για να βρεθεί κανείς ανάμεσα στα χιλιάδες λαμπάκια, τα στολισμένα στενά της πόλης, τις μυρωδιές να μπλέκονται και να μας παρασέρνουν σε νέες γευστικές εμπειρίες και όσο τα παιδάκια τρέχουν ανάμεσά μας εκστασιασμένα από την μαγεία των Χριστουγέννων. Η μουσική μας υπενθυμίζει ότι η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά και η Α.Τ. αυτό το ξέρει καλύτερα από όλους. Α., εσύ τι θα κάνεις τις φετινές γιορτές; «Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να σκεφτώ γύρω από τα Χριστούγεννα, το οποίο να μη συνδέεται με κάποιον τρόπο με την παιδική μας ηλικία. Από την ιστορία της γέννησης και το στόλισμα του δέντρου, μέχρι την προσμονή των δώρων και το ιπτάμενο έλκηθρο του Άη Βασίλη, τα πάντα είναι μία διαδρομή στο θαύμα, γεμάτη παιδικότητα αλλά, πάνω απ’ όλα, ελπίδα. Οπότε, μάλλον, δεν έχει και τόση σημασία αν αυτή τη χρονιά θα μπορέσουμε, τελικά, να κάνουμε ένα γιορτινό ταξίδι ή αν θα μείνουμε απλά στο σπίτι αγκαλιά με τους αγαπημένους μας και πολλές χριστουγεννιάτικες ταινίες. Όσο για εμάς, φέτος σίγουρα θα μείνουμε στην Αθήνα των Χριστουγέννων μαζί με τα παιδιά μας για να κατέβουμε πολλές φορές με τα πόδια τη στολισμένη με αναμμένα αστέρια Βασιλίσσης Σοφίας. Για να μπούμε σε θέατρα και να βγούμε από κινηματογράφους με παιδικές προβολές, για να βάλουμε περισσότερα παιχνίδια κάτω από το έλατο και να πούμε, στη συνέχεια, πως τα έφερε ο Άγιος Βασίλης. Στο τέλος να το πιστέψουμε και εμείς, κάνοντας παρέα με αυτά τα μικρά, αθώα προσωπάκια το δικό μας ταξίδι πίσω στην παιδική μας ηλικία. Εκεί απ’ όπου άρχισαν όλα. Όσο έχουμε αυτό, έχουμε τα πάντα».

Κάποια πράγματα δεν θα αλλάξουν, κάποιες συνήθειες είναι σταθερές και κάποιοι προορισμοί το ίδιο. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, έχουμε τις γιορτές συνυφασμένες με κάποιες πόλεις-σταθμούς: Βιέννη, Ροβανιέμι, Λονδίνο. Αν δεν τις έχετε επισκεφτεί και αναρωτιέστε το γιατί είναι τόσα χρόνια συνδεδεμένες με τα Χριστούγεννα, ο Φ.Θ. θα σας λύσει όλες τις απορίες. Το ’26 θα τον βρει στην Πράγα, αλλά γιατί; «Η Πράγα είναι μία εντυπωσιακή πρωτεύουσα στην κεντρική Ευρώπη η οποία συνδυάζει το ιστορικό κέντρο, γεμάτο με κτήρια χτισμένα κατά τον μεσαίωνα και προάστια τα οποία θυμίζουν στον επισκέπτη τα χρόνια του σοσιαλισμού. Διάφορα ενδιαφέροντα μπαρ τα οποία συνοδεύουν αυτήν την εικόνα και σε ζεσταίνουν πίνοντας ένα σφηνάκι Absinthe. Φτηνή μπίρα γι’ αυτούς που τους αρέσει η αναζήτηση νέων γεύσεων, καθώς ο επισκέπτης μπορεί να δοκιμάσει μία μεγάλη γκάμα από τσέχικες μπύρες. Η νυχτερινή ζωή της Πράγας, επίσης, ανοίγει ένα πεδίο με διάφορες επιλογές τις οποίες μπορεί κάποιος να εξερευνήσει με αμείωτο ενδιαφέρον».

Οι διακοπές το καλοκαίρι σε νησί είναι σύνηθες φαινόμενο. Η επιστροφή στο ίδιο νησί και για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές ίσως όχι και τόσο διαδεδομένο. Όλα μοιάζουν διαφορετικά και το συναίσθημά σου μπορεί να αλλάξει ακόμα και αν οι αναμνήσεις σου σε συνδέουν με αυτό το μέρος. Τα Χριστούγεννα στο νησί μπορούν να είναι αυτό που δεν είχαμε ποτέ σκεφτεί πως χρειαζόμασταν. Ο.Κ. γιατί στην Ζάκυνθο; «Αυτό δεν είναι σύνηθες σε ένα νησί. Να παρατηρείς τα βουνά, να εστιάζεις στα χωριά και τα λιβάδια που το συγκροτούν. Κι όμως αυτό εγώ κοιτώ στη Ζάκυνθο. Τα κάποτε φωτεινά βουνά του καλοκαιριού που τώρα στον κρύο καιρό των Χριστουγέννων απλώνονται τελείως διαφορετικά αλλά τόσο ίδια μπροστά από το θολωμένο παράθυρο μου. Τα λαμπάκια, στην αντανάκλαση του παγωμένου τζαμιού δημιουργούν εικόνες αστεριών και εγώ σκέφτομαι πως όσο και να αγαπώ την αίσθηση ζεστής που ο ήλιος του Αυγούστου μου προσφέρει. Αυτή η δροσιά που σχεδόν με τρυπάει παντού, συνθέτει ένα είδος ενέργειας τόσο μοναδικό που νιώθω ότι πρέπει να προλάβω να το κρατήσω σφιχτά, πριν φύγει μακριά μου. Είναι μοναδική εμπειρία να ζεις ένα νησί τον χειμώνα. Ο κόσμος γυρνάει γοργά στο ζεστό του σπίτι και σε αφήνει μόνο σου με μια φύση που οργιάζει σαν να παραθέτει την πιο έντονη παράσταση της. Τα νερά πέφτουν άγρια στα βράχια του λιμανιού και είναι σχεδόν σαν να υπάρχουν αυτά για εσένα και εσύ για αυτά. Δεν είμαι άνθρωπος του έντονου γιορτινού πνεύματος κι όμως κάτι στα φετινά Χριστούγεννα και κάτι σε αυτό το ψυχρό τοπίο της Ζακύνθου, μου δημιουργούν μοναδικά αισθήματα ευτυχίας και προσμονής. Προσμονής για το τοπίο που απλώνεται μπροστά μου και για κάθε τοπίο που υπάρχει με τρόπο τέτοιο, σαν να υπάρχει μόνο για εμένα και ταυτόχρονα να με αγνοεί εντελώς».

Τέλος, δύο φίλες μου που θα περάσουν τις γιορτές στην ίδια πόλη, που θα την δουν όμως, από εντελώς διαφορετική οπτική. Θα κοιτούν τα ίδια τοπία, θα βγουν στα ίδια μέρη, ίσως να συναντηθούν και κάπου τυχαία χωρίς να γνωρίζει η μία την άλλη, θα ζήσουν όμως διαφορετικές εμπειρίες, θα αποτυπώσουν διαφορετικές αναμνήσεις και θα δημιουργήσουν διαφορετικά συναισθήματα. Η Ε.Δ., για την δική της Θεσσαλονίκη: «Η νοσταλγική λάμψη των χριστουγεννιάτικων φώτων μάς κάνει να λαχταρούμε την ιδιαίτερη πατρίδα μας. Για εμένα αυτή είναι η Θεσσαλονίκη, στην οποία θα περάσω και τα Χριστούγεννα με αγαπημένους ανθρώπους. Αν και δεν αποτελεί δημοφιλή χριστουγεννιάτικο προορισμό όπως η Πράγα, η Βιέννη, τα εγχώρια Τρίκαλα με τον Μύλο τους ή η Δράμα με την λαμπερή της Ονειρούπολη, η Θεσσαλονίκη έχει μια «παντός καιρού» αίγλη και γοητεία. Εξαιρετικό φαγητό σε κάθε γειτονιά, πολιτιστικές δραστηριότητες, μαγαζιά που σφύζουν από ζωή και όλα αυτά πλαισιωμένα από τη χριστουγεννιάτικη λάμψη και τον συνεχώς μεταβαλλόμενο ουρανό πάνω από τον Θερμαϊκό. Κάθε στενό της στο κέντρο είναι γεμάτο ανθρώπους και λαμπερές βιτρίνες που δυσκολεύεσαι να προσπεράσεις. Οι γειτονιές της στα Κάστρα είναι βγαλμένες από μεσαιωνικό παραμύθι και φυσικά, το λιμάνι της, έχοντας θέα τον Λευκό Πύργο, μπορεί να «κερδίσει» και τα πιο δύσκολα γούστα. Η Θεσσαλονίκη κλέβει την καρδιά κάθε επισκέπτη, και οποίος έζησε σε αυτήν, την αποζητά».

Η Χ.Μ. για την Θεσσαλονίκη που αν και δεν μένει πια εκεί, είναι ακόμα «δικιά της»: «Φέτος, όπως και κάθε Χριστούγεννα, θα πάω στη Θεσσαλονίκη μου, καθώς αυτές οι μέρες για μένα είναι οικογενειακές. Μια ευθεία 2 χλμ. θα την περπατήσω σε καμπύλες για να περάσω από όσους περισσότερους δρόμους μπορώ, να δω τι καινούριο άνοιξε, τι έκλεισε και τι παρέμεινε σταθερή αξία. Με αγαπημένα πρόσωπα θα κάνουμε βόλτες στην παραλία όπου κάθε φορά μπορεί να κλείνεις τη μύτη σου, αλλά ανοίγεις την καρδιά σου. Θα πιούμε ζεστό καφέ σε ένα από τα αμέτρητα καφέ της πόλης ώστε να ζεσταθούμε από την υγρασία, για να καταλήξουμε το βράδυ στα αγαπημένα μας κλασικά μπαρ για αυτό το «ένα χαλαρό ποτό», που θα μας πάει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, χορεύοντας σε κάποιο αφτεράδικο στα λαδάδικα. Δε θα χάσω φυσικά τις παραμονές των γιορτών στο κέντρο της πόλης και την αγορά, που υπό το άκουσμα χάλκινων κάνουν την ατμόσφαιρα εορταστική, θα φάμε σουβλάκια από τα ψησίματα που κάνουνε σε όλα τα μαγαζιά στο δρόμο, σα να είναι τσικνοπέμπτη, χορεύοντας για να ξορκίσουμε το κακό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να συναντιέσαι με ανθρώπους που αγαπάς, τρώγοντας καλό φαγητό, σε μια πόλη που σφύζει από ζωή και αυτές τις μέρες θυμίζει ένα ατελείωτο πάρτι».

Δέκα άνθρωποι, δέκα διαφορετικές απαντήσεις. Φίλοι, φωτάκια, θέατρα, οικογένεια, ηρεμία, μοναχικότητα και άλλες πολλές εικόνες και συναισθήματα που μας περιμένουν να τις ζήσουμε, να τις απολαύσουμε και να τις κρατήσουμε ζωντανές καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Όπως και αν περάσετε εσείς τις φετινές γιορτές σας, ελπίζουμε να είναι αυτό που χρειάζεστε, δίχως την πίεση των εορτών για καλοπέραση. Από όλους εμάς, χαρούμενες γιορτινές αναμνήσεις!

Διαβάστε ακόμα:

Χριστούγεννα σε 5 χωριά της Στερεάς Ελλάδας

Χριστούγεννα στην Ελλάδα: 5 διαχρονικοί προορισμοί για οικογενειακές διακοπές

Χριστούγεννα στο χιόνι: 4 προορισμοί στην Ευρώπη με μαγική γιορτινή ατμόσφαιρα