Με το που το πλοίο μας έδεσε στο γραφικό και αγαπημένο νησί του Αργοσαρωνικού, αισθανθήκαμε ότι αλλάζουμε παραστάσεις. Η οικεία αίσθηση της φιλόξενης Αίγινας μας καλούσε για μια πρωινή βόλτα κατά μήκος του παραλιακού δρόμου, της ολοζώντανης Λεωφόρου Δημοκρατίας με τα κλασικά ή πιο μοντέρνα café-bar από τη μια και τα ιστιοπλοϊκά που εναλλάσσονται με τις ψαρόβαρκες από την άλλη. Την περπατήσαμε όλη, αφουγκραστήκαμε τη βοή της πολυσύχναστης ψαραγοράς όπου εστιάτορες και ντόπιοι σπεύδουν από νωρίς για προμήθειες, κάναμε μια στάση στους υπαίθριους πάγκους μαναβικής με την ολόφρεσκη πραμάτεια κι αποφασίσαμε να πιούμε τον πρώτο καφέ της ημέρας ακριβώς απέναντι, στα παραδοσιακά καφενεία της παραλιακής περατζάδας.
Αγαπημένα στέκια, απλά κι ανεπιτήδευτα, με ιστορία που πηγαίνει δεκαετίες πριν, ανοίγουν από νωρίς το πρωί, οπότε και γεμίζουν σταδιακά με τους γηραιότερους του νησιού ως το βράδυ που παραδίδονται στην κεφάτη νεολαία για ουζάκι ή τσίπουρο και δυο-τρεις τυπικούς μεζέδες. Τις μέρες που βρεθήκαμε στην Αίγινα, επισκεφθήκαμε και τα τρία, το βαμμένο σε γαλάζιους τόνους Ακταίον που μετρά δύο δεκαετίες λειτουργίας και στεγάζεται σε ένα από τα υπέροχα ιστορικά κτίσματα του νησιού, το κατακόκκινο καφενείο της Αναστασίας Γαλάρη και το πράσινο του Κώστα Μοίρα που στέκουν δίπλα το ένα στο άλλο, λειτουργώντας αδιαλείπτως εδώ και 60 χρόνια, κάτω από το σκαλιστό μπαλκόνι ενός ακόμη ιστορικού κτηρίου που στέγαζε το Δημαρχείο της Αίγινας. Έτσι, τα πρωινά μας είχαν τη γεύση του ελληνικού καφέ στο μπακιρένιο μπρίκι με γλυκό του κουταλιού φιστίκι δίπλα του– στην Αίγινα βρισκόμασταν εξάλλου – ή ένα ρετρό υποβρύχιο, χάζι στο μόλο με τα ψαροκάικα και ψιλοκουβέντα με γέροντες πρόθυμους να αφηγηθούν ιστορίες από τα παλιά.
Ούτε καταλάβαμε για πότε έφτασε το μεσημέρι κάνοντας τη βόλτα μας ανάμεσα σε πεζόδρομους γεμάτους μαγαζάκια με χειροτεχνήματα, αναμνηστικά, κεραμικά και είδη λαϊκής τέχνης, όπως η οδός Παναγή Ηρειώτη, και ιστορικά κτήρια όπως το Κυβερνείο του Καποδίστρια, οικία, γραφείο του και έδρα των κρατικών διοικητικών υπηρεσιών, το Εϋνάρδειο εκπαιδευτικό ίδρυμα και το παρατηρητήριο του 17ου αιώνα που αποκαλείται Πύργος του Μαρκέλλου. Τα ολόφρεσκα θαλασσινά που είχαμε εντοπίσει το πρωί στην Ψαραγορά μας οδήγησαν σε αυτή και στα ταβερνάκια ακριβώς πίσω της. Στο μεζεδοπωλείο «Το Στέκι», απολαύσαμε νόστιμους ψαρομεζέδες και ολόφρεσκα ψάρια που ετοιμάζονται με δεξιοτεχνία από τον κ. Ευάγγελο Γεροντή, με την ψησταριά και τα τηγάνια του να ταΐζουν όσους καλοφαγάδες περνούν από την Αίγινα εδώ και ακριβώς τριάντα χρόνια.
Δεν είχαμε προνοήσει ώστε να μας κρατήσουν φρέσκο τόνο, σαγρούς, ή ξιφία από τους πάγκους της ψαραγοράς το πρωί για να μας τα ψήσουν στην ταβέρνα όπως συνηθίζεται, αλλά υπάρχει πάντα η ψαριά από το δικό τους καΐκι ή όσα πιάνει με ψαροντούφεκο ο ιδιοκτήτης. Ευτυχώς προλάβαμε την αχινοσαλάτα που υπάρχει σχεδόν καθημερινά την εποχή αυτή, εξαιρετική ψητή πεσκανδρίτσα με ψητά λαχανικά -σερβίρεται και τηγανητή με σκορδαλιά-, σαρδέλες, και την απόλυτη σπεσιαλιτέ λουκάνικο σουπιάς στα κάρβουνα, που μαζί με τα χόρτα και τα σαλατικά που προμηθεύονται κυρίως από παραγωγούς του νησιού και μια κρύα μπύρα, ήταν ό,τι πρέπει για ένα απλό και τίμιο μεσημεριανό γεύμα.
Διεύθυνση: Παναγή Ηρειώτη 49, Tηλ: 22970-23910
Για τις βουτιές της πρώτης μέρας κινηθήκαμε νότια, αναζητώντας τη δροσιά και μοιράζοντας τις ώρες της χαλάρωσης μεταξύ των παραλιών Κλήμα και Σαρπά. Ακολουθώντας το δρόμο για το Σφεντούρι και πριν το λιμανάκι της Πέρδικας, πρώτη μας στάση ήταν το Κλήμα, η οργανωμένη παραλία που συνδυάζει άμμο με βότσαλα, ιδιαίτερα αγαπητή στους ντόπιους που γνωρίζουν τα καλύτερα σημεία του νησιού αλλά και στα σκάφη που αγκυροβολούν στα πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά της. Αφού χορτάσαμε βουτιές, κινηθήκαμε ακόμη νοτιότερα, στην παραλία Σαρπά. Μέσω σύντομου χωματόδρομου βρεθήκαμε σε μια δαντελωτή αμμουδιά με ήρεμα νερά και πλήρη οργάνωση.
Το κολύμπι και το beach volley μας άνοιξαν την όρεξη και η δύση του ήλιου που πλησίαζε μας καλούσε πλάι στο κύμα, στο γαλήνιο περιβάλλον της γνωστής ταβέρνας «Αιγινήτισσα», πάνω στην αμμουδιά του ομώνυμου κόλπου. Με το βλέμμα να χάνεται στα ζεστά χρώματα του χρυσαφένιου ηλιοβασιλέματος, ξεκινήσαμε με καλοφτιαγμένο σούσι για να συνοδεύσουμε το κρασί μας, συνεχίσαμε με φλογέρες γαρίδας και πολίτικη σουπιά σαν ορεκτικά, συμφωνήσαμε ότι ο μπακαλιάρος ταίριαζε ιδανικά με τη νοστιμότατη σκορδαλιά φιστικιού και καθώς δυσκολευόμασταν να καταλήξουμε αν θα μοιραστούμε τα λιγκουίνι με αχιβάδες ή το κριθαρότο θαλασσινών, ενδώσαμε τελικά και στα δύο, με τις μεστές γεύσεις να δικαιώνουν την απόφασή μας.
Διεύθυνση: Παραλία Αιγινήτισσα, Τηλ: 22970-61546
Όσο για τη βραδινή μας βόλτα πίσω στην πόλη της Αίγινας, της δώσαμε τη γλυκιά γεύση ενός δροσιστικού, χειροποίητου παγωτού από το εξαιρετικό ζαχαροπλαστείο «Μελένιο», όπου πήγαμε για τη διαχρονικά αγαπημένη γεύση Φιστίκι που πασπαλίζεται γενναιόδωρα με τριμμένο καρπό, αλλά ενθουσιαστήκαμε και με τη νέα γεύση παγωτού Τριαντάφυλλο με πορτοκαλόπιτα.
Διεύθυνση: Μητροπόλεως 4, Τηλ: 22970-26133
Μεταξύ της πρωινής επίσκεψης στον σημαντικό αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας και τις αίθουσες του αντίστοιχου μουσείου και στον περίφημο Ναό της Αφαίας μεσολάβησε μια απαραίτητη όσο και απολαυστική στάση για αυθεντικό ναπολιτάνικο καφέ με ολόφρεσκο, ανάλαφρο τιραμισού που μας μετέφερε απευθείας από το Σαρωνικό κόλπο στον Κόλπο της Νάπολης. Καθόλου δύσκολο στο αρτίστικο περιβάλλον του Tortuga Artcafè Wine Bar, ενός προσεγμένου γωνιακού all-day café-bar στην καρδιά της πόλης, όπου συχνά φιλοξενούνται έργα νέων καλλιτεχνών, κι όπου στη διάρκεια του ταξιδιού μας θα επιστρέφαμε είτε για γνήσιο ιταλικό aperitivo με νόστιμες μπρουσκέτες από ελληνικά και ιταλικά υλικά, είτε για να περάσουμε ένα χαλαρό βράδυ στα τραπεζάκια του πεζόδρομου, με επιλεγμένους ιταλικούς οίνους και απολαυστικά πιάτα ζυμαρικών, όπως το Pesto παντζαριού με προσούτο και καρύδια, οι ταλιατέλες με προσούτο, πικάντικο σαλάμι, μανιτάρια και κόκκινο κρασί και η αυθεντική Carbonara, όλα συνταγές του Ναπολιτάνου ιδιοκτήτη Dario Perreca.
Διεύθυνση: Παναγή Ηρειώτη 43, Τηλ: 22970-22210
Η μέρα ήταν αφιερωμένη σε μια μίνι θαλάσσια εξόρμηση, από το γραφικό λιμανάκι της Πέρδικας ως το παραδεισένιο νησάκι της Μονής, Συνδυάσαμε τη θαυμάσια εμπειρία μας και την επιστροφή στην Πέρδικα, με φαγητό στο όμορφο μπαλκόνι του «Νώντα», από τα περιποιημένα, σκιερά τραπέζια του οποίου το βλέμμα μας περιπλανήθηκε πέρα από τις ζωηρόχρωμες ψαρόβαρκες, επιστρέφοντας πάλι στην καταπράσινη Μονή. Δυο-δυο τρώγαμε τα τραγανά γαριδάκια και μαριδάκια που έφτασαν καυτά από το τηγάνι μαζί με τη βελούδινη φάβα, τις δροσερές σαλάτες και τις χειροποίητες πίτες -κολοκυθόπιτα, μελιτζανόπιτα, χορτόπιτες αναλόγως εποχής- που έχουν συμβάλει στο να θεωρείται η σχεδόν αιωνόβια κουζίνα του Νώντα διαχρονικά σταθερή αξία για το νησί. Όπως βέβαια και η σπεσιαλιτέ τους, η πηχτή, πλούσια «τηγανόσουπα» με ψάρι δικής μας επιλογής, αλλά και το καλαμάρι με πεντανόστιμη σπιτική σάλτσα pesto φιστικιού Αιγίνης, την οποία αφού ολοκληρώσαμε το γεύμα μας παραδοσιακά με γιαούρτι και γλυκά του κουταλιού, αγοράσαμε σε βαζάκια για τα δικά μας μαγειρέματα.
Διεύθυνση: Πέρδικα, Τηλ: 22970 61233
Επιστρέφοντας από τις βόρειες παραλίες και περνώντας από τη φημισμένη για τη σπογγαλιεία της Κυψέλη, κάναμε μια στάση για να θαυμάσουμε τις μεγάλες εκτάσεις με τις βαρυφορτωμένες φιστικιές αλλά και για την αυθεντική ατμόσφαιρα μιας απροσποίητης ταβέρνας χωριού, σαν αυτή του «Κόκκορα» με τα εξαιρετικά μαγειρευτά -κόκκορας με χοντρό μακαρόνι, κουνέλι και τρυφερό μοσχαράκι- που μας δίνουν κάθε λόγο να αφήσουμε για λίγο κατά μέρος την ψαροφαγία, αν και ούτε εδώ λείπει το ψάρι από το μενού.
Διεύθυνση: Ι.Γ. Σακκιώτη 23, Κυψέλη, Τηλ: 6994-360320, μόνο βράδυ
Ως τελευταία στάση πριν επιβιβαστούμε στο πλοίο για την επιστροφή, αφήσαμε μία από τις κορυφαίες ψαροταβέρνες-ουζερίτων νησιών μας, τον «Σκοτάδη» φυσικά, που με ήθος, σεβασμό στην αειφόρα αλιεία, υποδειγματικό επαγγελματισμό και διαρκή εξέλιξη, οδεύει στην όγδοη δεκαετία του. O ταπεινός καφενές που πρωτολειτούργησε το 1945, υιοθετώντας το παρατσούκλι που οι ντόπιοι έδωσαν στο Γιάννη Αλυφαντή αφού άνοιγε πριν τα χαράματα, μες στο σκοτάδι το μαγαζί του ετοιμάζοντας ζεστή ψαρόσουπα και πρωινό καφέ για τους ψαράδες της Αίγινας, παρέμεινε στην οικογένεια, εξελίχθηκε σε ουζερί και η κουζίνα απέκτησε γαστρονομικές ανησυχίες.
Εδώ, γευτήκαμε πιάτα θαλασσινών μεζέδες, που θα ζήλευαν κορυφαία εστιατόρια του είδους, συμφωνήσαμε δοκιμάζοντας τον γεμάτο αρώματα μαριναρισμένο σε λεμόνι γαύρο, το άριστα βρασμένο χταποδάκι με λεπτοκομμένες πιπεριές Φλωρίνης κι ελαιόλαδο, την καπνιστή φάβα, τη βελούδινη σκορδαλιά που συνόδευε το άριστα τηγανισμένο σαλάχι, τις αφράτες κροκέτες μπακαλιάρου και τη νέα άφιξη του μενού, το νοστιμότατο κοντοσούβλι κουτσομούρας. Εξαιρετικές και οι σαλάτες όπως: η μία με τυράκια παναρισμένα σε φιστίκι Αιγίνης, η άλλη με αποφλοιωμένη ντομάτα με κάπαρη και χοντρό αλάτι, και τα αμπελοφάσουλα με φέτα ωρίμασης που παραμένει μέσα σε μέλι για ένα μήνα. Το δε περίφημο κριθαρώτο θαλασσινών, δικαιώνει τη φήμη του ως ένα από τα καλύτερα πιάτα που μπορεί να γευτεί κανείς στην Αίγινα. Βάλαμε δίπλα του μια ετικέτα από τη μελετημένη λίστα κρασιών και αποσταγμάτων και τσουγκρίσαμε στην υγειά του παππού «Σκοτάδη» που άφησε τέτοια παρακαταθήκη στο νησί.
Διεύθυνση: Λ. Δημοκρατίας 46, Τηλ: 22970 24014
Για να είμαστε βέβαια απόλυτα ειλικρινείς, τελευταία στάση ήταν εκείνη στο 65 χρόνων ζαχαροπλαστείο-θεσμό «Αιάκειον» που ειδικεύεται στα γλυκά με βάση το αιγινήτικο φιστίκι σε μια διαρκώς αυξανόμενη ποικιλία μικρών και μεγάλων πειρασμών, στους οποίους ενδώσαμε ουκ ολίγες φορές στη διάρκεια του ταξιδιού μας. Η πολύχρονη εμπειρία, οι συνταγές που πλέον έχουν περάσει στην τρίτη γενιά της οικογενειακής επιχείρησης και τα αγνά υλικά από Έλληνες παραγωγούς μας ενθουσίασαν σε πλούσιες βάφλες, κρέπες και pancakes με τα πολυβραβευμένα spreads φιστικιού, παγωτό φιστίκι δικής τους παραγωγής σε άφθονες παραλλαγές, λουκουμάδες γαρνιρισμένους με κρέμα φιστικιού και μια γενναιόδωρη δόση τριμμένων φιστικιών, πάστες, προφιτερόλ φιστικιού ακόμη και στον καφέ Pistalicious, espresso μαζί με παγωτό φιστίκι, πλούσια σαντιγί και άφθονο τρίμμα φιστικιού -τονωτικό, δροσιστικό και σίγουρα άκρως απολαυστικό.
Διεύθυνση: Λ. Δημοκρατίας 18, Τηλ: 22970 22249
Γευστικά σουβενίρ
Σε όσες μορφές κι αν συναντήσαμε το διάσημο super food του νησιού, το φιστίκι Αιγίνης, καμία δεν μας απογοήτευσε, το αντίθετο μάλιστα. Με τα θρεπτικά οφέλη του να μας δίνουν το άλλοθι, θα μπορούσαμε να γεμίσουμε μια ολόκληρη βαλίτσα, ξεκινώντας από τις ευφάνταστες γευστικές προτάσεις στα κιόσκια των παραγωγών κατά μήκος του παραλιακού δρόμου, απέναντι από τη μαρίνα. Εκεί, προμηθευτήκαμε νόστιμα καλούδια όλων των ειδών, από φυστικοβούτυρο αποκλειστικά αιγινήτικων φιστικιών ως εξαιρετικά αλείμματα για το πρωινό μας, που περιέχουν εκτός από φιστίκι, πραλίνα ή σοκολάτα, μπάρες, μπισκότα και κουφέτα φιστικιού, κι από γλυκό του κουταλιού φιστίκι, ως chutneys και λικέρ κρέμας φιστικιού για τις βραδιές με φίλους.
Κι ενώ από το «Αιάκειον» φύγαμε με μερικά κουτιά γεμάτα τραγανές φλωρεντίνες, φιστικένιες καλύτερες κι από τρούφες και μπουκίτσες σιροπιαστών όπως μπακλαβαδάκια, σαραγλάκια και κανταϊφάκια με φιστίκι, δεν παραλείψαμε μια στάση στο κατάστημα παραδοσιακών γλυκών και παντοπωλείο Μούρτζης, με μια επίσης μεγάλη ποικιλία από κεράσματα με βάση το φιστίκι. Σοκολατάκια, λουκούμια, παστέλια και μπάρες αποτέλεσαν ιδανικά γευστικά σουβενίρ, μαζί με τα τριγωνικά κομμάτια του μπακλαβά τους, με μια γερή δόση τριμμένου φιστικιού φυσικά. Όσο για τα σνακ που θα μας συντροφεύουν στις παραλίες του επόμενου προορισμού μας, φροντίσαμε να προμηθευτούμε από το Μελένιο τις νοστιμότατες μπουκίτσες-μπάλες φιστικιού με πούδρα αμυγδάλου. Και βέβαια δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε, από το σπουδαίο τυροκομείο της οικογένειας Σώρου με παράδοση 80 ετών, το πιπεράτο και ιδανικά πικάντικο λαδοτύρι, το μαλακό, ξινούτσικο, φρέσκο γκερεμέζι και τη γραβιέρα, που φτιάχνονται με ντόπιο γάλα και σύμφωνα με την οικογενειακή συνταγή.
Διαβάστε ακόμα:
Περιήγηση στην Αίγινα – Τα νεοκλασικά κτήρια, τα φιστίκια και οι αρχαιολογικοί χώροι