Δίρφυς, ένας μοναδικός προορισμός για φυσιολάτρες και ορειβάτες. Ένα βουνό με ιστορία, μύθους και ζωντανή παράδοση, που προσφέρει στον επισκέπτη την ευκαιρία να ζήσει κάτι βαθύτερο από μια βόλτα στη φύση.
Ξεκινήσαμε από την Αθήνα ένα ηλιόλουστο πρωινό και η διαδρομή μας προς τη Δίρφυ είχε έναν ξεχωριστό χαρακτήρα. Ο προορισμός μας ήταν ένα από τα ομορφότερα και πιο ιστορικά βουνά της Εύβοιας, το οποίο εδώ και αιώνες γοητεύει ταξιδιώτες, φυσιολάτρες και περιηγητές. Πριν βγούμε στην Εθνική Οδό, πρώτη μας στάση, σχεδόν τελετουργική, το πρατήριο της ΕΚΟ στη Λεωφόρο Κηφισίας 264. Ένα γνώριμο σημείο, βολικό και αξιόπιστο, που αποτέλεσε την αφετηρία αλλά και το καταληκτικό μας στίγμα στο οδοιπορικό. Το γέμισμα του ρεζερβουάρ έμοιαζε με σφραγίδα αναχώρησης, σαν εκείνο το ανεπαίσθητο «ξεκινάμε» που συνοδεύει τα μεγάλα ταξίδια.
Για το ταξίδι μας επιλέξαμε το Jaecoo 7 PHEV, το νέο plug-in hybrid SUV που συνδυάζει ηλεκτρική αυτονομία για την πόλη με τη δύναμη ενός θερμικού κινητήρα για τις μεγαλύτερες αποστάσεις. Με αυτονομία πάνω από 80 km αποκλειστικά σε ηλεκτρική λειτουργία και ένα εξελιγμένο υβριδικό σύστημα που εξασφαλίζει χαμηλή κατανάλωση καυσίμου, αποδείχθηκε ιδανικός σύντροφος για το ταξίδι μας.
Στην καμπίνα του, ξεχωρίζουν τα άνετα καθίσματα, η μεγάλη οθόνη infotainment και η ποιοτική ηχομόνωση, ενώ η τεχνολογία αιχμής με συστήματα υποβοήθησης οδηγού -όπως adaptive cruise control, υποβοήθηση διατήρησης λωρίδας και ειδοποιήσεις τυφλού σημείου- έκαναν τη διαδρομή πιο ασφαλή και ξεκούραστη.
Η πορεία προς τη Χαλκίδα κύλησε γρήγορα και ομαλά. Η πρωτεύουσα της Εύβοιας μάς υποδέχτηκε με το άρωμα της θάλασσας και το παιχνίδι των νερών του Ευρίπου. Από εκεί και πέρα, η διαδρομή μεταμορφωνόταν διαρκώς. Από το αστικό σκηνικό περάσαμε σε μια φύση που σιγά-σιγά αποκάλυπτε το μεγαλείο της και ξεδιπλωνόταν μπροστά μας σαν ένα παλιό παραμύθι. Καστανιές που απλώνονταν σαν στολισμένες αυλές, πλατάνια που στήριζαν τις όχθες των ρυακιών, έλατα που άγγιζαν τον ουρανό. Ο αέρας γινόταν πιο δροσερός, πιο καθαρός, τίναζε από πάνω μας τη σκόνη της πόλης και μας έντυνε με το πέπλο του βουνού.
Η Στενή, το πιο γνωστό από τα χωριά που βρίσκονται στα πέριξ της περιοχής, είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές της Δίρφυος και την ακολουθεί μια μακρά ιστορία που φτάνει πίσω στους αιώνες. Το χωριό γνώρισε ανάπτυξη κυρίως λόγω της στρατηγικής του θέσης και της πλούσιας φύσης που το περιβάλλει. Τα παραδοσιακά καφενεία, τα πέτρινα σπίτια και τα τρεχούμενα νερά δημιουργούν μια εικόνα που μοιάζει βγαλμένη από άλλη εποχή. Η Στενή αποτελεί σημείο αναφοράς για ορειβάτες και περιηγητές, καθώς από εδώ ξεκινούν τα περισσότερα μονοπάτια προς το βουνό.
Από τη Στενή ανηφορίσαμε προς το καταφύγιο της Δίρφυος «Μιχάλης Νικολάου», ένα σημείο που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.123 μέτρων, μέσω ενός αρκετά απαιτητικού χωματόδρομου που μας έφερε σε άμεση επαφή με την άγρια πλευρά του βουνού. Τα δέντρα αραιώνουν και το βλέμμα αγκαλιάζει ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια της Εύβοιας και του Ευβοϊκού κόλπου. Χώμα και πέτρα κάτω από τις ρόδες, ουρανός και άνεμος στο πρόσωπο. Η Δίρφυς, με την κορυφή της να φτάνει τα 1.743 μέτρα, είναι το ψηλότερο βουνό της Εύβοιας και από τα πιο ξεχωριστά στην Ελλάδα. Σταματήσαμε αρκετές φορές για να απολαύσουμε τη θέα και να νιώσουμε την ατμόσφαιρα του βουνού που φημίζεται για τους δυνατούς ανέμους της, οι οποίοι καθιστούν την περιοχή απαιτητική για πεζοπορίες και γεμάτη προκλήσεις.
Φτάνοντας στο καταφύγιο αντικρίσαμε μια μικρή κυψέλη δραστηριότητας. Ορειβάτες, φυσιολάτρες και οικογένειες απολάμβαναν τον καθαρό αέρα, το φαγητό και τη φιλοξενία του χώρου. Από εδώ ξεκινούν αρκετές πεζοπορικές διαδρομές που οδηγούν είτε στην κορυφή είτε σε άλλα σημεία του βουνού, με πλούσια βιοποικιλότητα και σπάνια είδη χλωρίδας. Η Δίρφυς αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς οικολογικούς θησαυρούς της Εύβοιας, με πλούσια βλάστηση και νερά που τροφοδοτούν ολόκληρη την περιοχή.
Οι μύθοι αναφέρουν πως στην κορυφή του βουνού κατοικούσαν Νύμφες, οι Διρφύδες, που έδιναν ζωή στα νερά και στις πλαγιές. Και πράγματι, κάθε ρυάκι, κάθε πηγή, κάθε ίσκιος έμοιαζε να κρύβει κάτι από την αύρα τους. Στην αρχαιότητα, η Δίρφυς θεωρούνταν ιερό βουνό. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι η περιοχή ήταν αφιερωμένη στη θεά Ήρα και ότι στις πλαγιές της γίνονταν θυσίες και τελετές. Η ίδια η ονομασία συνδέεται με το «διρφός», δηλαδή δασωμένος τόπος.
Κατεβαίνοντας από το καταφύγιο, επιλέξαμε διαφορετικές χωμάτινες διαδρομές (και πιο μυστικές) γύρω από τη Στενή. Μία από αυτές είναι ένας δασικός δρόμος που συνδέει τη Στενή με το χωριό Καμπιά. Η εμπειρία αυτή πρόσφερε μια διαφορετική οπτική του βουνού. Κρυφά περάσματα, ρυάκια που σχημάτιζαν μικρές λιμνούλες, βλάστηση που μας τύλιγε σαν παραμυθένιο σκηνικό. Το αυτοκίνητο κυλούσε ήσυχο, αφήνοντάς μας να αισθανθούμε τον παλμό της φύσης γύρω μας. Δεν ήταν μόνο η τεχνολογία που μας συνόδευε, ήταν μια αίσθηση συμφιλίωσης με τον δρόμο, με τον τόπο, με τον χρόνο, ενώ συχνά πυκνά η ησυχία διακοπτόταν μόνο από τον ήχο των πουλιών και τα βελάσματα των αγριοκάτσικων. Σε αυτά τα πιο δύσβατα κομμάτια, το Jaecoo 7 PHEV ανταποκρίθηκε με χαρακτηριστική ευκολία, κάτι που θα αποτελούσε πρόκληση για ένα συμβατικό όχημα.
Στην επιστροφή, αποφασίσαμε να περάσουμε από λιγότερο γνωστά χωριά, όπως οι Στρόπωνες και το Θέμι, που κρατούν ακόμη ζωντανή την παραδοσιακή ζωή. Οι Στρόπωνες, χτισμένοι μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον με άφθονα νερά, υπήρξαν για χρόνια κέντρο αγροτικής παραγωγής και σημείο αναφοράς για τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Το Θέμι, μικρότερο και πιο ήσυχο, φημίζεται για την αυθεντική φιλοξενία των κατοίκων του και για τις γιορτές που οργανώνονται γύρω από την εκκλησία του χωριού. Εκεί δοκιμάσαμε τοπικές γεύσεις όπως ζεστό ψωμί ψημένο σε ξυλόφουρνο, χορτόπιτα και τυριά που παρασκευάζονται από μικρές οικογενειακές μονάδες. Αυτές οι μικρές γαστρονομικές εμπειρίες συμπλήρωσαν με τον καλύτερο τρόπο την εικόνα του βουνού, δίνοντάς μας μια πιο ουσιαστική επαφή με τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Πριν κατευθυνθούμε ξανά στη Χαλκίδα, σταθήκαμε σε μια μικρή εκκλησία, τον Άγιο Νικόλαο, που δεσπόζει πάνω από το φαράγγι. Ο ναός, χτισμένος τον 18ο αιώνα, στέκει ακόμη με τα λιτά του πετρόκτιστα τείχη, μαρτυρώντας την αφοσίωση των κατοίκων και την αντοχή της πίστης μέσα στους αιώνες. Μπαίνοντας στην Χαλκίδα, το φως του δειλινού χρωματίζει τον ουρανό. Ο δρόμος προς την Αθήνα έμοιαζε τώρα πιο σύντομος, γεμάτος με τις εικόνες και τις εντυπώσεις της μέρας. Η τελευταία μας στάση έγινε πάλι στο πρατήριο ΕΚΟ στη Λεωφόρο Κηφισίας 264, όπου μετά από σχεδόν 300 χιλιόμετρα φροντίσαμε για τον απαραίτητο ανεφοδιασμό και ένα σχολαστικό πλύσιμο του οχήματος, κλείνοντας έτσι συμβολικά τον κύκλο του ταξιδιού ακριβώς στο σημείο απ’ όπου είχε ξεκινήσει.
Η Δίρφυς είναι ένα βουνό με ιστορία, μύθο και ζωντανή παράδοση, που προσφέρει στον επισκέπτη την ευκαιρία να ζήσει κάτι βαθύτερο από μια απλή βόλτα στη φύση. Από τα τρεχούμενα νερά της Στενής μέχρι τους ανέμους της κορυφής και τα ταπεινά τραπέζια στα χωριά της, κάθε γωνιά του βουνού έχει κάτι να διηγηθεί. Και με ένα όχημα όπως το Jaecoo 7 PHEV, που συνδυάζει την τεχνολογία, την οικονομία και την αξιοπιστία, η εμπειρία αποκτά μια επιπλέον διάσταση άνεσης και σιγουριάς.
Κλείνοντας το οδοιπορικό, αυτό που μένει είναι η αίσθηση ότι ζήσαμε μια εμπειρία γεμάτη εικόνες, ιστορίες, γεύσεις και αρώματα. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε με έναν απλό ανεφοδιασμό στην Αθήνα και κατέληξε να γίνει μια σύντομη αλλά ουσιαστική γνωριμία με έναν από τους σημαντικότερους φυσικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς της Εύβοιας.
Διαβάστε ακόμα:
Πάρνωνας: Off roading στη μαγευτική φύση του «φρουρού» του Μυρτώου Πελάγους
Off roading στις Ειδικές Ταρζάν και Ελευθεροχώρι του EKO Acropolis Rally
