Λένε ότι η Αθήνα είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες, από ιστορικής πλευράς, πρωτεύουσες της Ευρώπης. Φυσικά, είναι αλήθεια. Μόνο που, αρκετά συχνά, εμείς που ζούμε μόνιμα εδώ δεν βρίσκουμε τον χρόνο να κάνουμε ένα διάλειμμα και να χαρούμε πραγματικά όλα όσα όμορφα και σημαντικά μας περιτριγυρίζουν.
Αυτό το δεδομένο αποφασίσαμε, εγώ και ο σύντροφός μου, να το ανατρέψουμε την επόμενη εβδομάδα. Καταλήξαμε ότι αξίζει να κάνουμε μία ημέρα, οικογενειακώς, κοπάνα από δουλειές και σχολείο και να απολαύσουμε, μαζί με τα παιδιά μας, μία ξενάγηση στην ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης, κλείνοντας την ημέρα μας με μία επίσκεψη στο μουσείο. Έτσι, έστω, να δείξουμε στα μικρά μας το πιο σημαντικό κομμάτι της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και να μάθουμε κι εμείς τα πάντα από την αρχή.
Με πολύ καλή διάθεση και ενέργεια, θα ξεκινήσουμε, λοιπόν, αύριο το πρωί από το σπίτι μας στα βόρεια προάστια, με προορισμό το πιο συναρπαστικό σημείο της Αττικής. Πριν αρχίσει η βόλτα μας στο ιστορικό κέντρο, σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσε να προηγηθεί μια σύντομη στάση στον Εθνικό Κήπο.
Είναι μια όαση δροσιάς και ξεγνοιασιάς, στην καρδιά της Αθήνας, που ενθουσιάζει πάντα τα παιδιά. Και με τον υδράργυρο να έχει ανέβει απότομα τις τελευταίες ημέρες, μια βόλτα στη σκιά των δέντρων, ανάμεσα σε πάπιες, μονοπάτια και μικρά κιόσκια, μοιάζει με την πιο ιδανική επιλογή για να ξεκινήσει η μέρα μας πιο ανάλαφρα. Μοναδική αποσκευή σε αυτό το σύντομο ταξίδι στην ίδια μας την πόλη: τα σακίδιά μας, που θα είναι εφοδιασμένα με καπελάκια, αντηλιακό, μερικά σνακ και ένα μπουκάλι νερό AQUA Carpatica για τον καθένα μας.
Η περιπλάνηση ξεκινά με αργά, απολαυστικά βήματα από τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο. Θα βγούμε στην πανέμορφη, πλακόστρωτη οδό Ανδριανού, με τα δεκάδες καφέ και εστιατόρια, θα κάνουμε έναν σύντομο περίπατο και στη συνέχεια θα αρχίσουμε να ανηφορίζουμε προς την οδό Αποστόλου Παύλου. Με τον σύντροφό μου μου δεν γίνεται να μη θυμηθούμε τους εαυτούς μας πολλά χρόνια πριν, όταν ήμασταν ακόμα ένα νέο ζευγάρι που ανακάλυπτε, λίγο-λίγο, τη ζωή και τη σχέση του, και κάθε Κυριακή έπαιρνε τον ηλεκτρικό για το κέντρο της πόλης, για να απολαύσει ένα παγωμένο ρόφημα με θέα τον εντυπωσιακό ναό του Ηφαίστου ή για να αγοράσει δίσκους βινυλίου σε κάποιο από τα μαγαζιά που βρίσκονται κρυμμένα στα στενά του Μοναστηρακίου. Τώρα φαντάζει περίεργο, μα και τόσο ωραίο, που βαδίζουμε στις ίδιες διαδρομές, κρατώντας δύο μικρά παιδιά από το χέρι.
Ο πεζόδρομος Αγίων Ασωμάτων θα είναι, όπως πάντα, γεμάτος κόσμο. Σύντομα, η επιβλητική οδός Αποστόλου Παύλου θα αρχίσει να απλώνεται μπροστά μας σαν «πύλη» που οδηγεί στα πιο συναρπαστικά κατατόπια της αρχαίας Αθήνας, ενός κόσμου που έζησε μίλια μπροστά από τη δική του εποχή, θαυμάσιος και λαμπερός, ο οποίος εξακολουθεί να μας αφορά με τόσους πολλούς τρόπους, μέχρι και σήμερα.
Στο αριστερό μας χέρι, ο βράχος της Ακρόπολης θα αρχίσει να ξεπροβάλλει ανάμεσα στα δέντρα και τη βλάστηση. Πάνω του, ο Παρθενώνας, ένα διαχρονικό αριστούργημα της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής, εξακολουθεί να μας μαγεύει. Ξέρω από τώρα ότι τα παιδιά θα σαστίσουν αντικρίζοντάς τον από τόσο κοντά. Ως τώρα, τον έχουμε δει από διαφορετικά σημεία της πόλης, διασχίζοντας τους δρόμους του κέντρου της Αθήνας με το αυτοκίνητο.
Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας, θα περάσουμε «ξυστά» από την οδό Ηρακλειδών, τον παλιό, αρχοντικό πεζόδρομο του Θησείου, που, αν κάποιος τον ακολουθήσει μέχρι το τέλος του, θα οδηγηθεί στην οδό Πειραιώς και το πάρκο του Κεραμεικού, περνώντας κάτω από τη γέφυρα Πουλοπούλου. Είμαι σίγουρη πως θα συγκινηθώ, ρίχνοντας έστω και μία κλεφτή ματιά στον δρόμο που στέγασε στο παρελθόν τόσες και τόσες βραδινές εξόδους μας, τόσα ξενύχτια, τόσα γέλια και τόσους παρεΐστικους εορτασμούς.
Σκέφτομαι ότι ίσως να είναι καλή ιδέα, κάπου εδώ, να κάνουμε ένα σύντομο διάλειμμα για ένα γρήγορο σνακ και έναν καφέ στο χέρι, αφού είναι δεδομένο ότι τα μικρά θα κουραστούν. Μία στάση για τουαλέτα και λίγο νερό είναι, λοιπόν, απαραίτητη -οπότε ξέρω καλά πως το AQUA Carpatica, που θα έχω οπωσδήποτε βάλει στο σακίδιό μου, θα αποδειχθεί τουλάχιστον πολύτιμο.
Λίγο παρακάτω, έχει πια έρθει η στιγμή που θα αρχίσω να τους αφηγούμαι ιστορίες. Ξεκινώντας από τον κινηματογράφο που θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος στον κόσμο. Το θερινό σινεμά Θησείον είναι πραγματικό αξιοθέατο και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής γύρω από την Ακρόπολη.
Θα περάσουμε από μπροστά, με τα σακίδια στους ώμους μας, και θα χαζέψουμε για λίγα λεπτά τα «Προσεχώς», αναζητώντας την επόμενη ταινία που μπορούμε να παρακολουθήσουμε οικογενειακώς. Θα δώσουμε έτσι ραντεβού για μία ή δύο εβδομάδες μετά και θα συνεχίσουμε τη βόλτα μας προς τη θεσπέσια Διονυσίου Αρεοπαγίτου, μιλώντας λίγο για την ιστορία πίσω από το υπέροχο Ωδείο Ηρώδου Αττικού και τη μοναδική αρχιτεκτονική και ακουστική του.
Είμαι σίγουρη πως θα με ρωτήσουν πότε μπορούμε να έρθουμε στο Ηρώδειο όλοι μαζί και χαίρομαι ήδη, γιατί αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός αυτής της μεγάλης βόλτας: να τα βοηθήσει να έρθουν σε επαφή όχι μόνο με την ιστορία μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και με όλα τα σημαντικά σημεία αναφοράς αυτής της πόλης, που είναι πιο όμορφη από ποτέ το καλοκαίρι.
Από αυτό το σημείο, έχουμε δύο επιλογές. Η μία είναι να στρίψουμε προς την οδό Αιγινήτου και τον Αρχαιολογικό Χώρο της Πνύκας. Εκεί, η είσοδος είναι ελεύθερη και θα έχουμε την ευκαιρία να χαζέψουμε τα σημάδια που έχουν απομείνει μέχρι τις μέρες μας, μαρτυρώντας τη γέννηση της Δημοκρατίας στην Αρχαία Αθήνα. Από εκεί, μπορούμε να ανηφορίσουμε στον λόφο του Φιλοπάππου, ακολουθώντας το μονοπάτι προς τα αριστερά. Θα περάσουμε μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη, που είναι, κατά τη γνώμη μου, η πιο όμορφη και γραφική σε ολόκληρη την Αθήνα. Και έπειτα, από τη σπηλιά όπου, σύμφωνα με την παράδοση, λέγεται ότι φυλακίστηκε ο Σωκράτης, σκαμμένη μέσα σε έναν μεγάλο βράχο. Όλα αυτά, πριν καταλήξουμε στην κορυφή και στο περίφημο μνημείο του Φιλοπάππου, το σημείο με την πανοραμική θέα, που κόβει την ανάσα με την ακαταμάχητη ομορφιά της.
Ανησυχώ, όμως, μήπως η συγκεκριμένη μεγάλη διαδρομή, αν και άκρως επιμορφωτική και περιπετειώδης, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα κουραστική για δύο παιδιά 5 και 7 ετών. Αποφασίζουμε, έτσι, να κλείσουμε εγκαίρως τα ηλεκτρονικά μας εισιτήρια για το Μουσείο της Ακρόπολης, με σκοπό να περάσουμε εκεί το μεσημέρι μας, ανάμεσα στα σπουδαία γλυπτά και στα καθηλωτικά τμήματα του Παρθενώνα, τα οποία αναδεικνύουν για ακόμα μία φορά το μεγαλείο, την υπεροχή και τη διαχρονικότητα του μνημείου μέσα στους αιώνες.
Εννοείται ;ότι υπάρχουν και ειδικά σχεδιασμένες ξεναγήσεις που απευθύνονται σε παιδιά. Ωστόσο, αυτή τη φορά έχουμε επιλέξει να απολαύσουμε το μουσείο μόνοι μας, να ζήσουμε αυτή την ξεχωριστή εμπειρία οικογενειακώς και να μοιραστούμε με τα μικρά μας όλα τα μυστικά που ένα σπουδαίο αρχαιολογικό μουσείο έχει να μας αποκαλύψει.
Από τις εκπληκτικές Καρυάτιδες, μέχρι τα ευρήματα που εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, τα αετώματα και τις ζωοφόρους του Παρθενώνα, και τα γλυπτά που είναι τόσο τέλεια, που μπορεί κανείς πολύ εύκολα να τα μπερδέψει με την πραγματική ζωή. Από τη μία, τα φοβερά εκθέματα και, από την άλλη, η εξωπραγματική θέα της Ακρόπολης από τη γιγάντια τζαμαρία -τόσο κοντινή, που νομίζεις πως, αν απλώσεις το χέρι σου, θα ακουμπήσεις τον Παρθενώνα.
Φυσικά, πριν ξεκινήσουμε για να ζήσουμε την εμπειρία, θα έχω φροντίσει να έχουμε ξεκουραστεί αρκετά, αφού θέλω να χαρούμε την επίσκεψή μας χωρίς παράπονα και γκρίνια. Μία στάση στα χαρακτηριστικά σκαλάκια έξω από το μουσείο, για ένα κυπελάκι παγωτό ο καθένας με την αγαπημένη του γεύση και, βέβαια, λίγο νερό από τα μπουκάλια AQUA Carpatica που θα έχουμε μαζί μας.
Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί λόγοι που η πόλη αυτή παραμένει, ακόμα και τόσες χιλιάδες χρόνια μετά, άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ίσκιο της Ακρόπολης και του Παρθενώνα, που δεσπόζει πάνω της, αλλά και όλης της ευρύτερης περιοχής που τους περιβάλλει. Συχνά, στο μυαλό μας, όλα αυτά είναι απολύτως δεδομένα και η πιεστική καθημερινότητα δεν μας αφήνει να κάνουμε μία παύση, για να ρίξουμε ένα βλέμμα σε όλα αυτά τα υπέροχα που συμβαίνουν γύρω μας. Αυτή την πραγματικότητα θέλουμε να ανατρέψουμε με αυτή τη διαδρομή. Να γίνουμε κι εμείς, για λίγο, επισκέπτες στο σπίτι μας, εκτιμώντας από την αρχή την ομορφιά του. Πάντα μαζί με τα παιδιά μας, φυσικά.
