Road trip στην άκρη της μνήμης: Από το Γαλαξίδι στις ράχες της Γκιώνας και την λίμνη που δίνει ζωή στην Αθήνα

Η έξοδος στον αυτοκινητόδρομο προς Λαμία είναι σχεδόν δίπλα και ο δρόμος μπροστά έχει αυτή την προσμονή που κάθε δρόμος κρύβει στην αρχή μια εξερεύνησης. Το αυτοκίνητο που διαλέξαμε είναι επίσης «αχαρτογράφητο» αφού πρόκειται για το ολοκαίνουριο μοντέλο της Dacia, το Bigster. Με macho εμφάνιση που παραπέμπει σε σοβαρό 4×4, αχανείς χώρους και απολύτως επίκαιρες τεχνολογίες, το Bigster είναι ένα μεγάλο SUV που διδάσκει την έννοια value for money. Ο 1200άρης τούρμπο κινητήρας μπορεί να μοιάζει μικρός για να κινήσει όλο αυτό το θηρίο αλλά το τούρμπο και η mild hybrid τεχνολογία αποδίδουν σε αυτή την τετρακίνητη έκδοση 130 PS και αποδεικνύονται επαρκέστατοι για ένα άνετο και σβέλτο ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο αλλά και στον επαρχιακό, από το Κάστρο προς Λιβαδειά και αμέσως μετά στις στροφές της Δεσφίνας και στην εντυπωσιακή κουτρουβάλα μέχρι την Ιτέα, σε μια χάραξη που παίζει κρυφτό με το βαθύ μπλε της θάλασσας του Κορινθιακού Κόλπου.

Η Ιτέα βρίσκεται κρυμμένη μέσα στον ομώνυμο κόλπο, με τον Παρνασσό να στέκεται στο βάθος, σαν ένας επιβλητικός πέτρινος γίγαντας, όμως είναι το αμέσως επόμενο ιστορικό παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται στο στόχαστρό μας. Το Γαλαξίδι. Καθώς ακολουθείς τις αλλεπάλληλες στροφές που ακολουθούν το ανάγλυφο δίπλα στα βαθιά γαλανά νερά, ξαφνικά αντικρίζεις από μακριά έναν οικισμό που μοιάζει εντελώς αποσυνδεμένος από το υπόλοιπο τοπίο με τους ελαιώνες χαμηλά και τους ορεινούς όγκους λίγο ψηλότερα. Το Γαλαξίδι μοιάζει να το έχει ακουμπήσει στον μυχό ενός κόλπου η ίδια η Ιστορία, σαν να φοβάται να απομακρυνθεί από τη θάλασσα, αλλά περήφανο σαν παλιός καραβοκύρης που τα έχει δει όλα. Θυμίζει Σπέτσες και Ύδρα, θυμίζει την Χώρα της Ανδρου και όχι τυχαία διότι αυτές τις παλιές «καραβομάνες» πατρίδες ανταγωνίζονταν.

Στο λιμάνι, οι ναυτικές κατοικίες με τα συμμετρικά τους παράθυρα και τις επιβλητικές αυλόπορτες μαρτυρούν εποχές όπου οι Γαλαξιδιώτες ταξίδευαν ως τη Μαύρη Θάλασσα. Σκεφτείτε ότι στις αρχές του 20ού αιώνα πάνω από 100 γαλαξιδιώτικα εμπορικά πλοία όργωναν τα πέλαγα. Το Ναυτικό Μουσείο έχει τη μυρωδιά ξύλου και αλμύρας. Περπατάς ανάμεσα στα αρχοντικά των Σκιαδάδων, των Μαμάνηδων, και νιώθεις ότι ο τόπος δεν χτίστηκε για να σε εντυπωσιάσει αλλά για να σε μυήσει σε έναν ξεχασμένο κόσμο ναυτοσύνης. Στο Γαλαξίδι έχεις συνεχώς την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποιο μακρινό, σε χώρο και χρόνο, νησί, μέχρι που ρίχνει το βλέμμα προς τον βορρά και συνειδητοποιείς την εγγύτητά του με τα πανύψηλα βουνά της ορεινής Φωκίδας.

Η μέρα είναι τυπική καλοκαιρινή: ζέστη αλλά και μια ευχάριστη θαλάσσια αύρα σε καλούν να βουτήξεις στα πράσινα νερά των μικρών κόλπων, αλλά είπαμε, ο στόχος είναι διαφορετικός. Και σαν καλοί στρατιώτες στρίβουμε τους τροχούς του Dacia Bigster προς τα βόρια. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και για το ίδιο και για τον φωτογράφο που μοιάζει να έχει μια μικρή δυσανεξία στις στροφές. Επιστρέφουμε στην Ιτέα και από εκεί πιάνουν την επαρχιακή που ενώνει την Αμφισσα με τον Μπράλο και τη Λαμία. Οσοι έχουν οδηγήσει εκεί έστω και μία φορά αντιλαμβάνονται τον βαθμό δυσκολίας: Συνεχές στροφιλίκι, φουρκέτες, αλλά το χειρότερο πολλή κίνηση, κυρίως φορτηγά στον μοναδικό δρόμο που ενώνει τον Μαλιακό Κόλπο με τον Κορινθιακό.

Το Bigster εδώ δείχνει να δυσανασχετεί, όπως άλλωστε σχεδόν κάθε άλλο μεγάλο SUV με σεβαστή απόσταση από το έδαφος. Πάντως προσπαθεί φιλότιμα και με τη βοήθεια της σχετικά κοντής κλιμάκωσης του χειροκίνητου 6τάχυτου κιβώτιου ανταποκρίθηκε επαρκώς όταν του ζητήσαμε μια δυο ζόρικες προσπεράσεις σε νταλίκες. Λίγο μετά το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας, γνωστό ως «Βαγονέτο» (συστήνω ανεπιφύλακτα να το βάλετε στο πρόγραμμα, καθώς παρουσιάζει όλη την πλούσια μεταλλευτική ιστορία εξόρυξης βωξίτη της περιοχής και δίνει την ευκαιρία να επισκεφτείτε ακόμα και μια παλιά στοά), υπάρχει ο δρόμος που στρίβει αριστερά προς Καλοσκοπή. Μαντέψτε, αυτόν θα πάρετε. Για να σας δώσω να καταλάβετε ουσιαστικά θα κυκλώστε τη Γκιώνα.

Το ελατόδασος εδώ αναλαμβάνει τα ηνία και η διαδρομή είναι πραγματικά απολαυστική (και…δροσερή). Ωστόσο -και εδώ είναι που ένα τετρακίνητο SUV βγάζει τα λεφτά του- η off road εμπειρία είναι αυτή που δίνει το απαραίτητο αλατοπίπερο. Και ακριβώς πάνω από το χωριό, στην αριστερή πλευρά, υπάρχει ένας από τους πιο όμορφους δασικούς δρόμους της Ρούμελης, που διασχίζει την καρδιά του δάσους της Γκιώνας και ενώνει την Καλοσκοπή με την Στρώμη. Πατημένο χώμα στα πρώτα χιλιόμετρα, αρκετά πιο δύστροπο κομμάτι με φυτευτή πέτρα και πολλά νεροφαγώματα, δίνει ωστόσο την ευκαιρία να πορευτείς ακριβώς κάτω από τις εκπληκτικές σε γεωμορφία κορφές του βουνού, να ξαποστάσεις δίπλα σε πηγές με κρύο καθαρό νεράκι, να αγναντέψεις τα Βαρδούσια στα δυτικά και την Οίτη στα βόρεια, κοντολογίς να ζήσεις αυτό που μόνο μια off roading εμπειρία μπορεί να σου προσφέρει.

Το τιμόνι τρέμει στις πέτρες, οι ανηφόρες σε βάζουν σε δεύτερες σκέψεις, αλλά διαπιστώνεις ότι το Bigster δεν ζορίζεται ιδιαίτερα. Δεν ένιωσαν καν την ανάγκη να εμπλέξω το κεντρικό διαφορικό ούτε να επιλέξω κάποιο από τα off road οδηγικά προγράμματα. Ο ήχος του μοτέρ αντηχεί σε χαράδρες με ιστορίες από την Αντίσταση. Στο τέλος της διαδρομής συναντάς την Στρώμη, ένα μικρό χωριό κυριολεκτικά σκαρφαλωμένο στις πλαγιές της Γκιώνας σαν να εξαρτάται η ζωή του από αυτό και στρίβεις νότια προς τη Συκιά και τον τελικό στόχο της διαδρομής, την τεχνητή λίμνη του Μόρνου.

Η Συκιά σε αφήνει περίπου με το στόμα ανοιχτό. Αν η Στρώμη ήταν σκαρφαλωμένη, ετούτο εδώ το χωριό είναι κυριολεκτικά κρεμασμένο κάτω από μια ορθοπλαγιά που μοιάζει να πέφτει κατευθείαν από τον ουρανό. Από εκεί, κατηφορίζουμε προς το φράγμα του Μόρνου. Η λίμνη ξαφνικά ανοίγεται ατάραχη, πράσινο-μπλε. Φτιαγμένη για να ξεδιψά η Αθήνα, με την πρώτη ματιά σε προειδοποιεί: «Υπάρχει πρόβλημα. Μεγάλο!». Το νερό έχει υποχωρήσει δεκάδες μέτρα και ο Μόρνος έχει τόσο λίγο νερό που μοιάζει με ρυάκι. Στρίβουμε δεξιά πριν το Λιδωρίκι για να πάρουμε τη δυτικά πλευρά της λίμνης προς το Κάλλιο, το χωριό που κοιμάται στον βυθό της το χωριό που θυσιάστηκε, όπως και τόσο άλλα εδώ που τα λέμε, στον βωμό της αδηφάγας Πρωτεύουσας.

Το χωριό, νάτο, ξεπροβάλλει σχεδόν ατόφιο, μια ακόμα προειδοποίηση για την κλιματική αλλαγή, για τις βεβαιότητες που τρίζουν, για τις συνήθειες που πρέπει να αλλάξουν, για το μέλλον που πρέπει με κάποιο τρόπο να διασφαλιστεί. Στέκεσαι. Δεν βιάζεσαι. Το ταξίδι δεν είναι μόνο οι στροφές και οι κορυφές -είναι κι αυτά που σε αναγκάζουν να σταματήσεις. Να κοιτάξεις. Να στοχαστείς. Η συγκεκριμένη διαδρομή σου δίνει δεκάδες τέτοιες αφορμές. Σε αναζωογονεί, όπως η βουτιά που έκανες στο Γαλαξίδι ή η μπόρα που σε πέτυχε πάνω από την Καλοσκοπή μέσα στην ίδια μέρα. Σε γεμίζει εικόνες, σε προβληματίζει, σε κινητοποιεί. Ό,τι δηλαδή πρέπει να (σου) κάνει ένα ταξίδι που σέβεται τον εαυτό του.

1η Στάση: Αθήνα – Γαλαξίδι (207 χλμ | 2 ώρες 50 λεπτά)

Γαλαξίδι

Αναχώρηση από Αθήνα μέσω Εθνικής Οδού Αθηνών–Λαμίας, έξοδος στη διασταύρωση για Κάστρο και συνέχεια για Λιβαδειά – Δεσφίνα – Ιτέα.

Αξίζει να επισκεφτείς:

-Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο Γαλαξιδίου – Οικία Μαμάνη & Σκιαδά – Δείγματα αρχοντικής ναυτοσύνης

2η Στάση: Γαλαξίδι – Καλοσκοπή (56 km, 1 ώρα 10 λεπτά)

Off-road διαδρομή για Στρώμη.

3η Στάση (off-road): Καλοσκοπή – Στρώμη (χωματόδρομος 19 km | 1 ώρα περίπου)

Από την Καλοσκοπή βγαίνεις δυτικά, ακολουθώντας τον δασικό δρόμο προς Κουκουβίστα και Πυργάκι. Η διαδρομή είναι σε αρκετά σημεία κακοτράχαλη αλλά γενικά βατή, περνά μέσα από πυκνά δάση ελάτης και χαράδρες

4η Στάση Συκιά (8 km | 15 λεπτά από Στρώμη)

Η Συκιά βρίσκεται κάτω από μια τεράστια κάθετη ορθοπλαγιά που προσελκύει ορειβάτες – την «Κόψη Συκιάς».

5η Στάση: Στρώμη – Λίμνη Μόρνου (36 km | 50 λεπτά)

6η Στάση: ΕΚΟ ΣΕΑ Αυλώνα

Ένα από τα πιο καλά εξοπλισμένα πρατήρια της ΕΚΟ και η τελευταία αλλά εξίσου σημαντική στάση για ανεφοδιασμό τόσο του αυτοκινήτου με ποιοτική βενζίνη όσο και δική μας με νερά και λίγα επιπλέον σνακ που θα μας «βγάλουν» στην κίνηση της Αθήνας. Στο μίνι μάρκετ επίσης θα βρείτε πολλά περιφερειακά προϊόντα για την καλή συντήρηση του αυτοκινήτου σας.

Συνολική Διαδρομή:

Αθήνα – Γαλαξίδι – Καλοσκοπή – Στρώμη (off-road) – Συκιά – Μόρνος – Αθήνα
Χιλιόμετρα: ~380 km | Ώρες οδήγησης: ~8 καθαρές

Διαβάστε ακόμα:

Πάρνωνας: Off roading στη μαγευτική φύση του «φρουρού» του Μυρτώου Πελάγους

Off roading στις Ειδικές Ταρζάν και Ελευθεροχώρι του EKO Acropolis Rally

Παλαιός Παντελεήμονας: Off roading στις «πύλες» του Ολύμπου