Η συνιδρύτρια του οργανισμού Oceans 2050 και National Geographic Explorer, Alexandra Cousteau, ανέβηκε στη σκηνή του Greece Talks για να μιλήσει για τον ρόλο της Ελλάδας στη νέα εποχή των ωκεανών. Ξεκίνησε σημειώνοντας ότι η χώρα διαθέτει μια «μεγάλη, ζωντανή κοινότητα θάλασσας» και ότι η υγεία των θαλασσών δεν είναι πολυτέλεια, αλλά προϋπόθεση για το μέλλον της.
Αναφέρθηκε στη βαθιά προσωπική της σχέση με τη θάλασσα, από το «Καλυψώ», το θρυλικό σκάφος του παππού της Ζακ-Ιβ Κουστό, μέχρι τον σύζυγό της, λάτρη της ελληνικής φιλοσοφίας. «Σκέφτομαι πάντα τη σύνδεση με τη θάλασσα, που έχει ορίσει τον πολιτισμό σας, τη φιλοσοφία σας», είπε. Στη συνέχεια, μίλησε με σαφήνεια για τη μεγάλη απώλεια των τελευταίων δεκαετιών. «Από τότε που ο παππούς μου ξεκίνησε την εξερεύνηση των ωκεανών, έχουμε χάσει το μισό από τα είδη που βρίσκονταν στους ωκεανούς», επισήμανε, υπογραμμίζοντας ότι, παρά τα στοιχεία αυτά, υπάρχει ακόμη η δυνατότητα αποκατάστασης. «Για καιρό, η συζήτηση αφορούσε τη διατήρηση. Όχι την αναπλήρωση. Μιλούσαμε για όσα χάθηκαν, όχι για τον πλούτο που μπορούμε να ξαναχτίσουμε».
Τόνισε επίσης ότι «η θάλασσα δεν υπήρξε ποτέ εύκολα θελκτικό πεδίο για φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες», όμως τα δεδομένα αλλάζουν: η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θεσμοθετεί την προστασία των θαλάσσιων πάρκων της. Σε μια πιο στοχαστική στιγμή της ομιλίας της, μίλησε για τη σύνδεση που νιώθει με τον ελληνικό τρόπο ζωής: «Κατάλαβα πόσο σημαντικός είναι ο άλλος, το σπίτι, οι άνθρωποι που μοιράζονται την αγάπη εκεί που βρίσκονται. Και νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι που να ενώνει περισσότερο τους Έλληνες από το παιχνίδι, από αυτή τη ζωντανή αίσθηση σύνδεσης. Από την ατμόσφαιρα ελευθερίας, τους ανθρώπους που έρχονται, τη ζεστασιά που υπάρχει για όλους».
Αναφέρθηκε στη σχέση της με την ελληνική μυθολογία, που, όπως είπε, ήταν πάντα παρούσα στη ζωή της. «Από το πλοίο του παππού μου με το ελληνικό όνομα μέχρι τις ιστορίες, τους μύθους και τις μάχες. Η σχέση που έχεις με τον άλλον, αυτό είναι η κουλτούρα σου. Το φαγητό σου. Οι στιγμές που μοιράζεσαι. Ο κόσμος σου». Υπενθύμισε ότι, σε ολόκληρο τον κόσμο, μέσα σε μόλις 70 χρόνια, έχει χαθεί το 50% της ζωής στους ωκεανούς. «Ζούμε σε μια εποχή ανατροπής – οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής. Ο παππούς μου είχε αρχίσει να εξερευνά τα ερωτήματά μας ήδη από τη δεκαετία του ’70», είπε.
Κλείνοντας, τόνισε ότι η δράση δεν μπορεί να περιμένει: «Αυτή είναι η στιγμή να αρχίσουμε πραγματικά να προστατεύουμε τη θάλασσα. Με την κλιματική αλλαγή να απειλεί, είναι η ώρα να δράσουμε».
