Aνάμεσα στο βουνό και στο νερό: 4 ημιορεινοί προορισμοί ιδανικοί για φθινοπωρινές εκδρομές

Όλο το σκηνικό στον Παλαιό Παντελεήμονα θυμίζει ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και πράγματι το χωριό χρησιμοποιήθηκε το 1980 ως τόπος γυρισμάτων για την ταινία «Μεγαλέξανδρος». Αυτό, σε συνδυασμό με άλλους λόγους, βοήθησε στη σταδιακή «ανακάλυψη» και αναγέννηση του χωριού. Όσοι διέθεταν περιουσία εδώ άρχισαν να φροντίζουν τα σπίτια τους και το 1986 ο οικισμός χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός. Τα πέτρινα κτίρια αναπαλαιώθηκαν με συγκεκριμένους κανόνες και σεβασμό στην αρχιτεκτονική του τόπου. Η πρόσβαση στο εσωτερικό του χωριού με όχημα δεν επιτρέπεται, αλλά στην είσοδο του οικισμού υπάρχει χώρος στάθμευσης.

Το κεντρικό πέτρινο καλντερίμι οδηγεί στην πλατεία του χωριού. Κατά μήκος του θα συναντήσετε καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα και αναμνηστικά. Μερικά τοπικά προϊόντα που αξίζει να δοκιμάσετε είναι το μέλι και το τσίπουρο από άγρια κούμαρα, με έντονο άρωμα και χαρακτηριστική γεύση. Στην πλατεία, κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια, μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ ή το φαγητό σας σε παραδοσιακό περιβάλλον που αναδεικνύει την ατμόσφαιρα του χωριού.

Η περιοχή προσφέρεται για βόλτες στο πυκνό δάσος. Σηματοδοτημένα μονοπάτια από τον Παλαιό Παντελεήμονα οδηγούν στους Παλαιούς Πόρους και στην Άνω Σκοτίνα, που είναι επίσης χαρακτηρισμένοι παραδοσιακοί οικισμοί. Ένα ακόμη μονοπάτι μέσα από το δάσος καταλήγει στην τεχνητή λίμνη Κατή, σε υψόμετρο περίπου 1.340 μέτρων. Παράλληλα, η μεγάλη ακτογραμμή της Πιερίας με τις παραλίες της και αξιοθέατα όπως το Κάστρο του Πλαταμώνα βρίσκονται σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο.

Χρισσό Φωκίδας

Όλα τα χωριά που παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο αφιέρωμα προσφέρουν ποικιλία επιλογών στον επισκέπτη, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες, χάρη στη γεωγραφική τους θέση. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζει το Χρισσό. Σε απόσταση περίπου δυόμισι ωρών από την Αθήνα, είναι ένα χωριό αμφιθεατρικά χτισμένο στους πρόποδες του Παρνασσού. Σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων, απλώνεται μπροστά του ο μεγάλος και αρχαίος ελαιώνας της Άμφισσας, ενώ η θέα φτάνει μέχρι τη θαλάσσια περιοχή της Ιτέας. Το Χρισσό αποτελεί ιδανική βάση για μια εκδρομή που μπορεί να συνδυάσει ορεινές και πολιτιστικές εμπειρίες, καθώς ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών βρίσκεται σε απόσταση λίγων λεπτών με το αυτοκίνητο, η Αράχωβα λιγότερο από μισή ώρα και το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού περίπου μία ώρα.

Το ίδιο το χωριό ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του εικόνα, ασυνήθιστη για οικισμό στους πρόποδες του Παρνασσού. Πολλά σπίτια και κτήρια είναι χτισμένα σε νεοκλασικό στυλ και διατηρούνται από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς ο σεισμός του 1870 κατέστρεψε μεγάλο μέρος του Χρισσού.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει το κτήριο που στεγάζει σήμερα το Εθνολογικό και Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970 λειτουργούσε ως σχολείο. Τα θεμέλιά του μπήκαν στα τέλη του 19ου αιώνα και κατά μία εκδοχή αποδίδεται σε σχέδιο του Ερνέστου Τσίλλερ. Η συλλογή του μουσείου είναι εντυπωσιακή και περιλαμβάνει περίπου 200 παραδοσιακές φορεσιές που καλύπτουν μια περίοδο από τα προεπαναστατικά χρόνια έως τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.

Ένα ακόμη αξιόλογο μνημείο που αξίζει να επισκεφθείτε είναι το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, σε απόσταση λίγων λεπτών από το χωριό. Χτισμένο σε υψόμετρο περίπου 500 μέτρων, διαθέτει υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο και σημαντική βιβλιοθήκη. Από εκεί θα απολαύσετε θέα που απλώνεται στον ελαιώνα της Άμφισσας, το Γαλαξίδι, τον Κορινθιακό Κόλπο και, σε καθαρή μέρα, μέχρι και τα βουνά της Πελοποννήσου.

Το Χρισσό μπορεί να αποτελέσει εξαιρετική βάση για εκδρομή, προσφέροντας επιλογές διαμονής σε παραδοσιακούς ξενώνες. Οι γεύσεις του χωριού παραμένουν δεμένες με τη ρουμελιώτικη παράδοση, με έμφαση στα ντόπια κρέατα και τα τοπικά προϊόντα. Αν πάλι αναζητάτε θαλασσινές εικόνες, το κοντινό Γαλαξίδι αποτελεί πάντα μια όμορφη πρόταση για βόλτα.

Τσαγκαράδα Μαγνησίας

Σε ένα αφιέρωμα που προτείνει προορισμούς ανάμεσα «στο βουνό και το νερό», τα χωριά του Πηλίου αποτελούν αναμφίβολα μία ξεχωριστή επιλογή. Ανάμεσά τους, η Τσαγκαράδα, το κεφαλοχώρι που εδώ και χρόνια παραμένει από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς του κεντρικού Πηλίου. Διαθέτει υποδομές φιλοξενίας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και το σημαντικό πλεονέκτημά της είναι ότι βρίσκεται κοντά σε μερικές από τις ομορφότερες παραλίες του Αιγαίου, όπως η Νταμούχαρη, το Παπά Νερό, ο Άγιος Ιωάννης, ο Μυλοπόταμος και η Φακίστρα. Αν θα έπρεπε να περιγράψουμε την Τσαγκαράδα με μία λέξη, αυτή θα ήταν «κατάφυτη». Μεγάλα πλατάνια, αγριοκαστανιές και οξιές συνθέτουν το τοπίο. Το φθινόπωρο είναι ιδανική εποχή για να την επισκεφθείτε, όταν τα πεσμένα φύλλα δημιουργούν φυσικά «χαλιά» σε αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί.

Η Τσαγκαράδα αποτελείται από τέσσερις συνοικίες, που πήραν το όνομά τους από τις εκκλησίες που δεσπόζουν στις πλατείες τους. Παλαιότερη είναι οι Άγιοι Ταξιάρχες, ενώ οι υπόλοιπες είναι η Αγία Παρασκευή και ο Άγιος Στέφανος, που βρίσκονται κατά μήκος του κεντρικού δρόμου, καθώς και η Αγία Κυριακή, η οποία απλώνεται χαμηλότερα στην πλαγιά προς τη θάλασσα.

Παλαιότερα, πριν κατασκευαστεί ο ασφάλτινος δρόμος, οι συνοικίες συνδέονταν μόνο με πέτρινα μονοπάτια. Το να τα περπατήσετε σήμερα αποτελεί εμπειρία που αξίζει. Μία διαδρομή ξεκινά από την πλατεία των Αγίων Ταξιαρχών και ακολουθεί τις πινακίδες προς την πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Στη συνέχεια, ανηφορίζοντας μέσα από καστανόδασος, επιστρέφετε στην αφετηρία. Η διάρκεια της διαδρομής είναι περίπου τρεις ώρες.

Ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Τσαγκαράδας είναι το Παλιό Τοξωτό Γεφύρι. Χτισμένο το 1728, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής και θεωρείται το παλαιότερο γεφύρι στο Πήλιο. Με μήκος 18 μέτρα και ύψος 6 μέτρα, βρίσκεται στην είσοδο του χωριού και είναι εύκολα προσβάσιμο. Το πέτρινο καλντερίμι που οδηγεί σε αυτό καταλήγει σε ένα καταπράσινο τοπίο με πλατάνια και καστανιές, όπου η καμάρα του γεφυριού ξεπροβάλλει μέσα από την πλούσια βλάστηση, προσφέροντας μια ατμόσφαιρα γαλήνης.

Για τους πιο δραστήριους, η πλατεία της Αγίας Παρασκευής αποτελεί αφετηρία για ένα από τα ωραιότερα μονοπάτια του Πηλίου, το οποίο οδηγεί στην παραλία της Νταμούχαρης και συνεχίζει μέχρι τον Άη-Γιάννη. Η διαδρομή περνά από τη συνοικία της Αγίας Κυριακής, συνεχίζει προς τη θέση Αγνάντι και στη συνέχεια κατηφορίζει απότομα προς την ακτή. Από τη Νταμούχαρη, ο δρόμος οδηγεί στην παραλία Παπά Νερό και έπειτα στον Άη-Γιάννη, καλύπτοντας συνολικά περίπου 5 χιλιόμετρα.

Κάστρο Ηλείας

Η Ηλεία είναι παγκοσμίως γνωστή για τις υπέροχες παραλίες της αλλά και για τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Ωστόσο, τα όμορφα σημεία της δεν περιορίζονται εκεί. Μία λιγότερο γνωστή αλλά εξίσου γοητευτική γωνιά είναι το Κάστρο. Βρίσκεται στο δυτικότερο ακρωτήρι της Ηλείας, χτισμένο σε λόφο σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων, σε απόσταση 42 χιλιομέτρων από τον Πύργο και 77 από την Πάτρα. Η θέση του είναι ημιορεινή, με την ακτή να απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα. Το μεγαλύτερο καύχημα του χωριού, που του χάρισε και το όνομά του, είναι το κάστρο Χλεμούτσι, ένα από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα.

Το Χλεμούτσι είναι χτισμένο σε υψόμετρο 220 μέτρων, στην κορυφή του λόφου Χελωνάτα, και ξεχωρίζει για το υψηλό επίπεδο διατήρησής του. Επειδή δεν υπέστη σημαντικές αλλοιώσεις κατά την Οθωμανική περίοδο, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της φρουριακής αρχιτεκτονικής των Γάλλων Ιπποτών του Μεσαίωνα. Πρόκειται για εξαγωνικό, περίκλειστο συγκρότημα με δύο περιβόλους, ενισχυμένους κατά τόπους με πύργους, και εσωτερική αυλή. Τα εξωτερικά τείχη φτάνουν σε ύψος περίπου δέκα μέτρων.

Το κάστρο δεν λειτουργούσε μόνο ως οχυρό αλλά και ως προσωρινή κατοικία του ηγεμόνα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Περιλάμβανε αίθουσα θρόνου, μαγειρεία, εκτεταμένους χώρους φιλοξενίας και παρεκκλήσι. Η στρατηγική του θέση προσφέρει πανοραμική θέα στο Ιόνιο Πέλαγος, κάνοντάς το ένα μνημείο που συνδυάζει ιστορική σημασία και μοναδικό τοπίο.

Εκτός από το ίδιο το οικοδόμημα, αξίζει να αφιερώσετε χρόνο και στο μουσείο που στεγάζεται στον εσωτερικό περίβολο και είναι διαμορφωμένο στη λογική του «ανοιχτού μουσείου». Η έκθεση παρουσιάζει αντικείμενα που χρονολογούνται κυρίως από τη φραγκική και τη μεσαιωνική περίοδο, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη εικόνα για την ιστορία του κάστρου και της περιοχής. Πολλά από αυτά εκτίθενται στον φυσικό τους χώρο, ενισχύοντας την αυθεντική εμπειρία της επίσκεψης.

Το Χλεμούτσι είναι αναμφίβολα το πιο εμβληματικό αξιοθέατο στο Κάστρο, χωρίς όμως να αποτελεί τη μοναδική εμπειρία. Η γύρω περιοχή προσφέρει όμορφες επιλογές για περιήγηση, ενώ την άνοιξη και το καλοκαίρι η τοποθεσία αυτή βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από μερικές από τις ωραιότερες παραλίες της δυτικής Πελοποννήσου. Η Ηλεία συνολικά διαθέτει το πλεονέκτημα να συνδυάζει διαφορετικά τοπία και δραστηριότητες, αποτελώντας έναν προορισμό με πολλές δυνατότητες που δεν απέχει υπερβολικά από την Αττική.

Διαβάστε ακόμα:

6 γραφικές πλατείες για καφέ σε ελληνικούς προορισμούς για τα επόμενα weekends

Δίλοφο: Φθινοπωρινό long weekend στον παραδοσιακό οικισμό των Ζαγοροχωρίων

Έδεσσα: Long weekend στην «υδάτινη» πόλη της Βόρειας Ελλάδας