Η ισχυρή ταυτότητα της Μέσα Μάνης προσδιορίζει και τις παραλίες της, καθώς οι περισσότερες διαθέτουν χοντρό, άσπρο βότσαλο -λαλούδες ή κροκάλες όπως τις αποκαλούν- και διαυγή κρυστάλλινα βαθυγάλανα νερά.
Μερικές από αυτές σας κλείνουν το μάτι όταν τις παρατηρείτε από ψηλά, οδηγώντας σε κάποιο φιδογυριστό δρόμο, ενώ άλλες σας παίρνουν κατευθείαν από το χέρι, καθώς περνάτε από δίπλα τους. Υπάρχουν βέβαια κι αυτές που θέλουν το περπάτημα και την προσπάθεια τους. Όλες όμως δοξάζουν περίτρανα το ποθητό μας καλοκαίρι.
Ανατολικά
Ιδανικός τρόπος περιήγησης στη Μέσα Μάνη, είναι να κινείστε προσηλιακά τις πρωινές ώρες βλέποντας το ανατολικό τμήμα της χερσονήσου, κι αποσκιερά το απόγευμα απολαμβάνοντας μέχρι αργά το φως του ήλιου στο δυτικό τμήμα. Το οδοιπορικό μας, λοιπόν, στις παραλίες, ακολουθεί τη φορά των δεικτών, εσείς, όμως, αφήστε τα ρολόγια κατά μέρος και αξιοποιήστε τον χρόνο, με ηλιοθεραπεία, βουτιές κι ανέμελες στιγμές.
Έχει και η Μάνη το Ναυάγιό της, πέντε χλμ. βόρεια από το Γύθειο. Η παραλία, βέβαια, ονομάζεται Σελινίτσα, απ’ όταν, όμως, ναυάγησε εκεί το 1981 το πλοίο Δημήτριος, «καθιερώσε» -στους επισκέπτες κυρίως- τη νέα της ταυτότητα. Η Σελινίτσα λοιπόν (μέρος της οποίας ονομάζεται Γλυφάδα ή Βαλτάκι) είναι μία εξωτική παραλία με απέραντη αμμουδιά, μέρος του οικοσυστήματος της Τρίνησας (Natura 2000) και τόπος αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας caretta-caretta. Μπροστά της ξανοίγονται τα γαλάζια νερά κι επειδή είναι ρηχά, θεωρείται ιδανική για τα παιδιά. Λίγο προσεκτικοί να είστε καθώς μπαίνετε, γιατί γλιστράει.
Σε απόσταση δύο χλμ. νότια του Γυθείου, απλώνεται η παραλία του Μαυροβουνίου, η μεγαλύτερη σε όλη τη Μάνη. Διαθέτει περίπου πέντε χιλιόμετρα με άμμο και ψιλό χαλικάκι, εκ των οποίων ένα μικρό τμήμα είναι οργανωμένο με ξαπλώστρες, ομπρέλες, καφέ και εστιατόρια. Αγαπημένο σημείο για τους wind surfers και ιδανικό για να ξεκινήσετε κι εσείς την ενασχόληση με το σπορ, καθώς λειτουργούν στο σημείο, σχολές που ενοικιάζουν εξοπλισμό και παραδίδουν μαθήματα. Ακολούθως του αγώνα με τον άνεμο και τα κύματα, θα σας προτείναμε να ανηφορίσετε ως τον λόφο που δεσπόζει το ομώνυμο χωριό του Μαυροβουνίου και να αναμετρηθείτε με τα παραδοσιακά εδέσματα που προσφέρουν οι ταβέρνες γύρω από την πλατεία.
Στην επίσης μεγάλης έκτασης παραλία, ανάμεσα στο Βαθύ και τον Αγερανό, είναι η φύση που κυριαρχεί με ελάχιστες ανθρώπινες παρεμβάσεις. Εάν επιζητείτε τα κρύα νερά βουτήξτε στο σημείο που εκβάλει το ποταμάκι στη θάλασσα.
Καθώς οδηγείτε, θα συναντήσετε στον Αγερανό την επιβλητική καστροκατοικία του Αντωνόμπεη Γρηγοράκη, που ορθώνει την πέτρινη κορμοστασιά του ανάμεσα σε ελιές, πικροδάφνες και φραγκοσυκιές. Ένα όμορφο αρχιτεκτόνημα του 1782, ύψους 18 μέτρων, που στέκεται στην κορυφή ενός λόφου, ιδανικό παρατηρητήριο προς τη θάλασσα, αλλά και προς τη στεριά. Η πρόσβαση στον πρώτο όροφο γινόταν με οχυρωμένη σκάλα η οποία κατέληγε σε πλατύσκαλο με κινητή γέφυρα. Το κανόνι στέκει ακόμα στη μέση του πύργου και αλίμονο σε όποιον πλησιάσει.
Κινούμενοι πάντα με νότια κατεύθυνση, θα περάσετε δίπλα από τις Καμάρες μία ήσυχη μεγάλη παραλία με άμμο και χαλίκι. Για σκιά μπορείτε να φέρετε τη δική σας ομπρέλα. Αν πάλι προτιμάτε ξαπλώστρες και τα συναφή, όλο και κάτι θα βρείτε μπροστά από τα ενοικιαζόμενα καταλύματα.
Ένα χαμόγελο διαγράφεται μόλις φτάσει κανείς στην παραλία της Αγίας Βαρβάρας, με τα τυρκουάζ νερά και την άμμο που χρυσίζει. Βρίσκεται κάτω από το χωριό Σκουτάρι και πήρε την ονομασία της από τη βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας που στέκει στην ακροθαλασσιά από τον 12ο αιώνα. Το μικρό εκκλησάκι έχει ανακαινιστεί με φροντίδα, με αποτέλεσμα να αναδειχθεί η ομορφιά του. Στο εξωτερικό τείχος του ιερού, η τοιχογραφία της Αγίας Βαρβάρας αγναντεύει επί πολλούς αιώνες τη θάλασσα και είναι ίσως η μόνη που ξέρει για τον θησαυρό που έκρυψαν εκεί οι πειρατές, σύμφωνα με τον τοπικό μύθο. Στην παραλία υπάρχουν δύο ταβερνάκια, τα οποία σερβίρουν την ψαριά της ημέρας από τα καίκια τους. Καλύτερο happy end, δεν έχει.
Από τα μεγαλύτερα χωριά της Μέσα Μάνης, ο Κότρωνας, είναι χτισμένος στον μυχό μιας χερσονήσου, από την ανατολική μεριά, γεγονός που τον καθιστά ένα πολύ καλά προστατευμένο λιμάνι. Η παραλία του Κότρωνα είναι αγαπημένος προορισμός για οικογένειες, καθώς διαθέτει ρηχά και πεντακάθαρα νερά, με τα ταβερνάκια και τα καφέ να έχουν απρόσκοπτη θέα στην παραλία. Βολτάροντας στο λιμανάκι, βλέπαμε τα ψάρια να κολυμπούν και τα ζηλεύαμε. Σε αντίθεση με τον καπετάν Γιώργο, που έραβε τα δίχτυα στο καϊκι του. «Από το ’80 που πήρα το καΐκι, έχω να κάνω μπάνιο» μας λέει αφοπλιστικά και συνεχίζει με χαμόγελο να μας εξιστορεί για τα παλιά χρόνια, «τότε που ο ντόκος γέμιζε με τα σφουγγάρια των Καλύμνιων καθώς τα άπλωναν για να στεγνώσουν».
Οπωσδήποτε θα πρέπει να αναζητήσετε την παραλία Σκοπά που τη βρέχει η θάλασσα κι απ΄τις δυο μεριές. Σε απόσταση μόλις πεντακοσίων μέτρων νοτιοδυτικά του Κότρωνα, η ειδυλλιακή αυτή παραλία ενώνεται με την ομώνυμη καταπράσινη νησίδα συνθέτοντας ένα τοπίο ιδιαίτερης ομορφιάς. Πάνω της στέκει το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, κτισμένο στα θεμέλια ναού της Ισσωρίας Αρτέμιδος. Βλέπετε, εδώ στέκονταν η ακρόπολη της αρχαίας Τευθρώνης, επίνειο του αρχαίου Πύρριχου. Είναι ορατά ακόμα κάποια αρχαία σπαράγματα που φθάνουν ως τη Ρωμαϊκή εποχή. Και αφού περιηγηθήκατε στο ένδοξο παρελθόν, είναι ώρα να αποτίσετε φόρο τιμής στης ζωής το παρόν, με μια βουτιά που θα σας μείνει αξέχαστη.
Κάντε μια στάση στο Φλομοχώρι και περιηγειθείτε ανάμεσα στα πετρόχτιστα σοκάκια με τα εντυπωσιακά πυργόσπιτα και αφουγκραστείτε τον τόπο που βρίσκεστε. Όταν ωστόσο η ζέστη αρχίσει να γίνεται φορτική, σβήστε τη με μια βουτιά στη θάλασσα, στην παραλία Χαλίκια-Βάτα, μία από τις ωραιότερες σε όλη τη Μάνη. Την ονομασία την πήρε από τα κάτασπρα μικρά βότσαλα, ενώ τη χάρη τής έδωσε η φύση που καθρεφτίζει το ανοιχτόχρωμο πράσινο στα πεντακάθαρα νερά της. Στις δύο άκρες της, τα δύο ταβερνάκια ολοκληρώνουν την εμπειρία του τόπου. Ωρες να’ χετε να χαίρεστε.
Η παραλία Αλύπα, με τα τυρκουάζ νερά, τα χοντρά άσπρα βότσαλα και το παραδοσιακό χρώμα που της προσδίδουν οι πύργοι και τα πετρόχτιστα σπίτια, έχει αποτελέσει το ιδανικό σκηνικό για διαφημιστικά σποτ και χολυγουντιανές παραγωγές. Το καλύτερο βέβαια είναι ότι όταν κλείσουν τα φώτα και οι κάμερες, το σκηνικό ,αν και μοιάζει φανταστικό, παραμένει στη θέση του και είναι πέρα για πέρα πραγματικό. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε φρέσκα μικρά ψαράκια και κρύα μπίρα από την ταβέρνα.
Την παραλία Κροκάλα, που όπως φωνάζει και το όνομα της αποτελείται από χοντρά βότσαλα, αποφάσισαν το 2016 οι τοπικές αρχές, να στρώσουν με άμμο, ξοδεύοντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Εσείς πάντως, όταν την επισκεφθείτε δεν θα βρείτε ούτε κόκκο, καθώς την πήρε στην αγκαλιά της η θάλασσα. Σε κροκάλες θα περπατήσετε και σε πράσινα κρυστάλλινα νερά θα κάνετε μπάνιο.
Η παραλία του Πόρτο Κάγιο που βρίσκεται μπροστά από τον μικρό οικισμό με την μεγάλη ιστορία, έχει φανατικούς θαυμαστές που έρχονται να μείνουν για καιρό και δεν κουνιούνται από το σημείο. Το πρωί αρχίζουν να συρρέουν οι εκδρομείς της ημέρας που εκτός από το μπανάκι, το μεσημέρι απολαμβάνουν και τους ψαρομεζέδες τους δίπλα ακριβώς στο κύμα. Κι επειδή το Πόρτο Κάγιο ήταν, μεταξύ άλλων, ορμητήριο πειρατών, κρύβει έναν θησαυρό. Αναζητήστε τον στην παραλία Αντρόγιαλος. Το δύσβατο μονοπάτι από Πιόντες, θα σας οδηγήσει πρώτα στη σπηλιά του Κοκά και αφού πάρετε τον χάρτη μετά από λίγη ώρα φτάνετε στο σημείο Χ. Βουτήξτε σε αυτά τα νερά κι όλο το χρυσάφι του κόσμου θα γίνει δικό σας.
Δεν νοείται βέβαια να έρθετε στη Μέσα Μάνη και να μην φθάσετε ως τη «μύτη» της, στο ακρωτήριο Ταίναρο. Το μονοπάτι θα σας οδηγήσει εκεί σε τρία τέταρτα, όπου θα σας υποδεχθεί ο φάρος και το απέραντο γαλάζιο. Επιστρέφοντας και αφού έχετε κοπιάσει, σας περιμένει αυτή η μικρούλα παραλία που είδατε στην αρχή του μονοπατιού, που καλά κάνατε και την προσπεράσατε, γιατί πού να περπατάτε αλατισμένοι και ιδρωμένοι στον ήλιο. Τώρα όμως ήρθε η ώρα της ανταμοιβής. Το κολύμπι στα καταγάλανα νερά είναι εξαγνιστικό και το μοναδικό αρμυρίκι, περιμένει να σας φροντίσει στη σκιά του.
Δυτικά
Ίσως η μεγαλύτερη σε πλάτος παραλία που συναντήσαμε στο οδοιπορικό μας στη Μάνη, είναι το Μαρμάρι. Γυρίζοντας πλέον προς τη δυτική πλευρά από το Ταίναρο, βρίσκεται σε έναν ανοιχτό κόλπο και όταν ο καιρός έχει κέφια, είναι απολαυστική. Η αμμώδης παραλία διαθέτει ξαπλώστρες, ομπρέλες και γενικώς ό,τι επιθυμείτε μπορείτε να το ζητήσετε από το προσωπικό του πετρόχτιστου, εναρμονισμένου στο περιβάλλον ξενοδοχείου, που δεσπόζει στην κορυφή του βράχου.
Πράσινα διαυγή νερά και κροκάλες έχει η Κυπάρισσος, αυτό το μικρό λιμανάκι με τα λιγοστά πετρόχτιστα σπίτια του ομώνυμου χωριού. Μπάνιο σαν άλλοτε και μακριά απ΄τον κόσμο. Η μικρή παραλία της Βάθειας, που διακρίνεται από τον δρόμο σάς λέει την καθαρή αλήθεια: «Διαθέτω για σας μόνο λίγα βότσαλα να ξαποστάσετε και άφθονο αλμυρό νερό για να κολυμπήσετε». Για ήσυχο μπανάκι προσφέρεται και η μικρή παραλία στα Γυάλια που διαθέτει μεγάλα αρμυρίκια για σκιά. Ιδανικό μέρος για διάβασμα.
Μετά από λίγη ώρα θα συναντήσετε τον Γερολιμένα, το μεγαλύτερο χωριό της Μέσα Μάνης, στο νότιο τμήμα. Χαρακτηριστικό της παραλίας του Γερολιμένα, είναι ο επιβλητικός βραχώδης μακρόστενος όγκος που εκτείνεται στην δυτική του πλευρά, προσδίδοντας μία άγρια ομορφιά. Τυπικό δείγμα της Μάνης, διαθέτει κροκάλες και γαλαζοπράσινα νερά. Καθώς λιάζεστε στην παραλία, αγναντεύοντας απέναντι το λιμανάκι με τα παλιά κτίσματα, ταξιδεύετε στον χρόνο. Τότε που μπαινόβγαιναν εδώ τα πλοία των Μανιατών πειρατών.
Κάτω από το διάσημο σπήλαιο βρίσκεται η ομώνυμη παραλία του Διρού, ναι με κροκάλες και σαγηνευτικά νερά κι αυτή. Πριν κολυμπήσετε όμως πρέπει να επιδείξετε τις ακροβατικές σας ικανότητες καθώς εδώ οι κροκάλες είναι πολύ μεγάλες, τόσο που δυσκολεύουν την ισορροπία στην παραλία. Η προσπάθεια δυσκολεύει όταν μπείτε στη θάλασσα καθώς είναι αρκετά ρηχή και τώρα οι κροκάλες γλιστράνε κιόλας. Βουτήξατε; Μπράβο. Απολαύστε τώρα το μπάνιο σας και όταν βγείτε, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ξαπλώσετε κάτω από κάποιο αλμυρίκι.
Η παραλία ανάμεσα στο Καραβοστάσι και το Νέο Οίτυλο, εκτείνεται κάτω από τον παραθαλάσσιο δρόμο. Διαθέτει κυρίως άμμο αλλά και βότσαλα. Καλό θα ήταν να την επισκεφθείτε όταν δεν φυσάει Πουνέντες (Δυτικός) και κυρίως Γαρμπής (Νοτιοδυτικός) καθώς ο κόλπος είναι ανοιχτός και τον πιάνουν οι αέρηδες. Ακόμα και τότε όμως αν σας βγάλει ο δρόμος, αφού κάνετε το μπανάκι σας, πηγαίνετε κι εσείς -όπως όλοι– σε κάποιο από τα ταβερνάκια μπροστά στη θάλασσα και απολαύστε φρέσκα ψάρια, αστακούς και κωλοχτύπες.
Το Λιμένι είναι από τις περιπτώσεις που βλέποντας κάποια φωτογραφία πριν το επισκεφθείτε, λέτε «μπα, αποκλείεται να έχει τέτοια χρώματα η θάλασσα». Ε, λοιπόν τα έχει. Ίσως να θελήσετε κι εσείς να βουτήξετε από το παράθυρο του αυτοκινήτου, μόλις τα πρωτοαντικρύσετε. Ψυχραιμία. Σε λίγο θα βρίσκεστε σε κάποιο εστιατόριο, μπαράκι ή ξενοδοχείο, του πανέμορφου αυτού παραδοσιακού οικισμού με τα εντυπωσιακά πυργόσπιτα και θα κάνετε βουτιά από κάποια προβλήτα ή ένα βραχάκι -πιστέψτε μας δεν θα σας λείψει η παραλία- και τότε θα κολυμπάτε, θα βγαίνετε έξω, θα ξαναβουτάτε και δεν θα σταματάτε.
