Το φθινόπωρο είναι ίσως η πιο γοητευτική εποχή του χρόνου για να γνωρίσει κανείς την αυθεντική Ελλάδα μέσα από τα φυσικά της τοπία. Είναι η εποχή που όλα μεταμορφώνονται και ντύνονται με αποχρώσεις του κόκκινου, του χρυσού και του καστανού, καθώς η ομίχλη απλώνεται αργά πάνω από τα βουνά και στα νερά των λιμνών καθρεφτίζεται η ησυχία μιας φύσης που ετοιμάζεται για τον λήθαργο του χειμώνα.
Σε κάθε γωνιά της ηπειρωτικής χώρας, λίμνες μικρές και μεγάλες φτιάχνουν σκηνικά μοναδικής αισθητικής, που αυτή την εποχή φορούν την πιο ποιητική τους φορεσιά. Τυλιγμένες από δασωμένες εκτάσεις, κάποιες γεννημένες από τη φύση, άλλες πλάσματα του ανθρώπου, όλες έχουν βρει τρόπο να συνυπάρχουν αρμονικά με το τοπίο και να προσφέρουν εκείνη την ευχαρίστηση που μόνο κοντά στη φύση μπορεί να νιώσει κανείς.
Από το τριεθνές των Πρεσπών μέχρι τη Λίμνη Πλαστήρα με τα εντυπωσιακά φιόρδ, από την τεχνητή λίμνη Πηγών Αώου ως τη μοναδική ομορφιά της Κερκίνης και τη μικρή, μα γοητευτική Δόξα, κάθε προορισμός αποκαλύπτει έναν διαφορετικό ρυθμό ζωής. Κάπου ανάμεσα σε μια στάση για φωτογραφίες και μια σύντομη ανάπαυλα, ένα μπουκάλι AQUA Carpatica βρίσκεται σχεδόν πάντα στο σακίδιο του ταξιδιώτη: μια στιγμή δροσιάς μέσα στο τοπίο, εκεί όπου η Ελλάδα θυμίζει γιατί κάθε εποχή της αξίζει να την ζεις.
Λίμνη Πηγών Αώου: Στο βασίλειο της Πίνδου
Μέσα στα απέραντα δάση της Πίνδου, σε υψόμετρο σχεδόν 1.300 μέτρων και μόλις λίγα χιλιόμετρα από το παραδοσιακό Μέτσοβο, απλώνεται με μεγαλοπρέπεια η Λίμνη Πηγών Αώου. Δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ’80 με την κατασκευή φράγματος για την υδροδότηση των Ιωαννίνων, όμως σήμερα δείχνει να ανήκει φυσικά στο τοπίο. Αγκαλιασμένη από οξιές, έλατα και μαυρόπευκα που το φθινόπωρο βάφονται σε αμέτρητες αποχρώσεις: κόκκινο βαθύ, κεχριμπαρένιο, χρυσαφί και σκούρο πράσινο, καθρεφτίζει στα νερά της ένα μωσαϊκό μοναδικής ομορφιάς.
Η λίμνη είναι ιδανική για δραστηριότητες στη φύση: καγιάκ ή SUP στα ήρεμα νερά, πεζοπορίες στα μονοπάτια που την περιβάλλουν, πικνίκ και στιγμές χαλάρωσης στις όχθες, με φόντο το άγριο μεγαλείο της Πίνδου. Τα γύρω δάση αποτελούν καταφύγιο για ζαρκάδια, λύκους και αρκούδες, ενώ δεν λείπουν και τα αρπακτικά πουλιά που σχηματίζουν κύκλους ψηλά στον ουρανό. Εδώ, η φύση είναι ο αληθινός πρωταγωνιστής και καλεί τον επισκέπτη να τη ζήσει με όλους τους αισθητήρες του ανοιχτούς.
Το τριεθνές των Πρεσπών
Στο βορειοδυτικότερο άκρο της Ελλάδας, κάτω από τις σκιές των ορεινών όγκων της Δυτικής Μακεδονίας, εκεί όπου συναντιούνται τα σύνορα τριών χωρών, απλώνονται οι Πρέσπες. Η Μεγάλη Πρέσπα, μοιρασμένη ανάμεσα σε Ελλάδα, Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία, μεταμορφώνει αυτή την εποχή τις όχθες της με τις ζεστές αποχρώσεις του φθινοπώρου, ενώ κοπάδια πουλιών γεμίζουν τον ουρανό πάνω από το χωριό Ψαράδες, σχηματίζοντας ταξιδιάρικες γραμμές στον αέρα.
Η Μικρή Πρέσπα, με το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου και το ακατοίκητο Βιδρονήσι για στολίδια της, αναδύει μια αίσθηση απομόνωσης που γλυκαίνει τα συναισθήματα. Η πεζογέφυρα μήκους περίπου 650 μέτρων ενώνει την ακτή με το μικρό νησί, οδηγώντας τον επισκέπτη στα ερείπια της βασιλικής του Αγίου Αχιλλείου, ενός από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της περιοχής.
Λίμνη Πλαστήρα: Η όαση της Θεσσαλίας
Η Λίμνη Πλαστήρα, ένα από τα πιο όμορφα τεχνητά τοπία της Ελλάδας, κερδίζει τον επισκέπτη με τη γλυκιά της μελαγχολία. Την κατασκευή της οραματίστηκε ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας, ένα έργο που έδωσε ζωή, νερό και ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή. Το φράγμα που χτίστηκε, μήκους περίπου 220 μέτρων, υπήρξε για την εποχή του ένα εντυπωσιακό και πρωτοποριακό έργο υποδομής, που μοιάζει να αγκαλιάζει τον υδάτινο όγκο της λίμνης.
Οι σιλουέτες των βουνών των Αγράφων αντικατοπτρίζονται στα νερά, ενώ το μικρό νησάκι Νιάγκα στολίζει την επιφάνειά τους. Τα παραλίμνια χωριά Καλύβια Φυλακτής και Νεοχώρι υποδέχονται με ζεστασιά τους επισκέπτες, προσφέροντας εικόνες αυθεντικής φιλοξενίας. Εδώ, περιπατητές και ποδηλάτες απολαμβάνουν διαδρομές γύρω από τη λίμνη, πλάι στα μικρά φιόρδ που σχηματίζονται ανάμεσα σε βελανιδιές και έλατα.
Λίμνη Κερκίνη: H «βασίλισσα» των λιμνών
Στη Μακεδονία, κοντά στις Σέρρες, απλώνεται η Λίμνη Κερκίνη, μία από τις σημαντικότερες υγροτοπικές περιοχές της Ευρώπης. Δημιουργήθηκε το 1932, με την κατασκευή φράγματος στον Στρυμόνα, για να συγκρατήσει τα νερά του ποταμού και να εξασφαλίσει άρδευση. Με τον καιρό, ωστόσο, μετατράπηκε σε ζωντανό παράδεισο βιοποικιλότητας. Εδώ ζουν περισσότερα από τριακόσια είδη πουλιών, δεκάδες είδη ψαριών, νεροβούβαλοι και μια πλούσια χλωρίδα που δίνει στη λίμνη έναν παλμό ζωής που δεν συναντάται πουθενά αλλού.
Η πρωινή βαρκάδα στα νερά της λίμνης είναι ασύγκριτη εμπειρία. Το φθινόπωρο, το σκηνικό γεμίζει φτερουγίσματα. Φλαμίνγκο που βάφουν το νερό ροζ, πελαργοί και ερωδιοί καθισμένοι στα κλαδιά των βυθισμένων δέντρων, πολύχρωμοι μελισσοφάγοι, μυοκάστορες και νεροβούβαλοι που βυθίζονται νωχελικά στα νερά, όλα μαζί δίνουν ζωή στον υγρότοπο.
Λίμνη Δόξα: O υδάτινος παράδεισος της Πελοποννήσου
Κι αν όλες οι προηγούμενες λίμνες βρίσκονται στη βόρεια και κεντρική Ελλάδα, η Λίμνη Δόξα, στην Κορινθία, είναι μια μικρή και αναπάντεχη έκπληξη της Πελοποννήσου. Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 900 μέτρων, μέσα στην καταπράσινη κοιλάδα του Φενεού, και δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 για να συγκρατεί τα νερά του ποταμού Δόξα. Το τοπίο θυμίζει αλπικό σκηνικό, με έλατα, πεύκα και καστανιές να αγκαλιάζουν τη λίμνη και να αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την εποχή.
Το φθινόπωρο, οι πλαγιές γύρω της γεμίζουν ζεστές, γήινες αποχρώσεις, και τα ήρεμα νερά καθρεφτίζουν τους χρωματισμούς, χαρίζοντας εικόνες μοναδικής ομορφιάς. Στο κέντρο της λίμνης, πάνω σε μια μικρή χερσόνησο, βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, σημείο αναφοράς για κάθε επισκέπτη. Λίγο πιο μακριά, σώζεται η παλαιά Μονή του Αγίου Γεωργίου, γνωστή για τη θαυμάσια θέα προς την κοιλάδα και το παραδοσιακό γλυκό τριαντάφυλλο που προσφέρουν οι μοναχοί, φτιαγμένο από τα άνθη που οι ίδιοι καλλιεργούν.
Η Λίμνη Δόξα προσφέρεται για περίπατο και ποδηλασία γύρω από τις όχθες της, αλλά και για πιο ήρεμες στιγμές, ένα πικνίκ κάτω από τα δέντρα ή απλώς μια στάση, για να αφήσει κανείς την απλότητα του τοπίου να τον γεμίσει. Το φθινόπωρο, αυτή η απλότητα αποκτά ξεχωριστό χαρακτήρα: είναι ήσυχη, σαν μια παύση που θυμίζει ότι η φύση ανανεώνεται.
Στα υδάτινα φθινοπωρινά τοπία της Ελλάδας
Οι λίμνες της Ελλάδας, φυσικές και τεχνητές, γίνονται τους μήνες του φθινοπώρου ψηφίδες ενός μωσαϊκού που αποτυπώνει την πιο γλυκιά όψη του τόπου. Καθεμιά ξεχωριστή με τον δικό της χαρακτήρα, όμως αυτή η εποχή τις ενώνει όλες κάτω από το ίδιο πέπλο χρωμάτων.
Κάπου στην όχθη, ένας ταξιδιώτης κάνει μια μικρή στάση για να αφεθεί στη γαλήνη του νερού. Βγάζει από το σακίδιο το μπουκάλι του AQUA Carpatica και πίνει μια γουλιά πριν συνεχίσει τη διαδρομή. Μια στιγμή δροσιάς, όπως ακριβώς είναι και το φθινόπωρο στην Ελλάδα: αναζωογονητικό, γεμάτο ζωή.
Διαβάστε ακόμα:
Η Τύμφη τον χειμώνα: Η εμπειρία ανάβασης στον χιονισμένο ορεινό όγκο της Ηπείρου
Βερλίγκα: Μία εποχική «λίμνη» της Ελλάδας
Μέτσοβο: Όσα πρέπει να δείτε και να ζήσετε στο κεφαλοχώρι της Πίνδου
