Η Παλιά Πόλη της Ρόδου είναι πόλος έλξης για τους επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο. Ένα από τα στοιχεία που την κάνουν ενδιαφέρουσα είναι η συνύπαρξη αρχιτεκτονικών από τις διαφορετικές ιστορικές περιόδους.
Προεξάρχουσες είναι αυτές του τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη, και των Οθωμανών. Το δαιδαλώδες δίκτυο από στενά δρομάκια και λιθόκτιστες οδούς με εντυπωσιακά ιπποτικά κτίρια, του 15ου και του 16ου αι., συμπληρώνεται από εκκλησίες, τζαμιά, σιντριβάνια και σκιερές πλατείες όπου μπορείτε να απολαύσετε καφέ και φαγητό. Η UNESCO έχει συμπεριλάβει την Πόλη στον κατάλογο των πόλεων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς (World Heritage Towns).
Τα τείχη και οι πύλες
Το περπάτημα (1 χλμ.) πάνω σε ένα τμήμα των τειχών της Παλιάς Πόλης είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνετε την πρώτη γνωριμία μαζί της. Τα τείχη εκτείνονται σε 4 χλμ. και τα στολίζουν πύργοι, προμαχώνες και επιβλητικές πύλες με τα οικόσημα των Ενετών. Αυτά που βλέπετε κατασκευάστηκαν την περίοδο ανάμεσα στις δύο πολιορκίες των Οθωμανών (1480 και 1522). Γύρω από την οχύρωση υπάρχει μία φαρδιά τάφρος.
Η πρόσβαση στην Παλιά Πόλη γίνεται από 7 εντυπωσιακές και μεγάλες πύλες, μαζί με κάποιες μικρότερες που υπάρχουν στην περίμετρο. Κάποιες δημιουργήθηκαν την εποχή των Ιπποτών, άλλες τις έφτιαξαν οι Ιταλοί. Η πιο εντυπωσιακή όλων είναι η Θαλασσινή με τους δυο πύργους, κτισμένη το 1478 και έμβλημα της Παλιάς Πόλης. Οι υπόλοιπες είναι: Του Αγίου Παύλου (είσοδος από το Μανδράκι), της Ελευθερίας, η Αμπουάζ, του Αγίου Αθανασίου (Καινούργια Πόρτα), του Αγίου Ιωάννου (Κοσκινούς) και της Ακαντιάς.
Περπατώντας στη μεσαιωνική τάφρο
Είναι ο ωραιότερος περίπατος στην Πόλη της Ρόδου, συνολικού μήκους περίπου 2,5 χλμ. Το τοπίο είναι υπέροχο, με πολύ πράσινο και φοίνικες και περπατώντας θα θαυμάσετε τους προμαχώνες, τις επάλξεις, τους μεσαιωνικούς πύργους και τα στιβαρά τείχη. Η ησυχία που επικρατεί θα σας κάνει να νομίσετε πως είστε στην εξοχή. Οι είσοδοι είναι τρεις: Aπό την πύλη της Ακαντιάς, των Κανονιών και του λιμανιού της πόλης.
Η διάσημη Οδός των Ιπποτών
Είναι το σημείο στο οποίο από το οποίο θα περάσετε οπωσδήποτε καθώς, ειδικά την ώρα του δειλινού που ανάβουν τα φώτα, η ατμόσφαιρα της εποχής των ιπποτών αναβιώνει. Η οδός των Ιπποτών, που έχει αποκατασταθεί στη μορφή που είχε την εποχή της δημιουργίας της, ουσιαστικά ακολουθεί τον αρχαίο δρόμο που οδηγούσε από το λιμάνι στο ναό του Ήλιου. Αρχίζει στην πλατεία Μουσείου και φτάνει μέχρι το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Σε όλη τη διαδρομή θα θαυμάζετε τα λεγόμενα καταλύματα των «Γλωσσών» -των εθνοτήτων, δηλαδή, που συμμετείχαν στο Τάγμα των Ιωαννιτών Ιπποτών. Κάθε «Γλώσσα» διέθετε ξεχωριστό χώρο που χρησίμευε ως τόπος συγκέντρωσης των μελών και ξενώνας για τους επίσημους επισκέπτες.
Αγορές στην οδό Σωκράτους
Αγορά ήταν και παραμένει. Την επέλεξαν οι αρχαίοι, οι Βυζαντινοί, οι ιππότες, οι Οθωμανοί και οι Ροδίτες της σύγχρονης εποχής που λειτουργούν εκεί δεκάδες τουριστικά μαγαζιά με σουβενίρ, ρούχα, κοσμήματα, δερμάτινα, κεραμικά, χαλιά κ.α. Υπάρχουν τρία τεμένη: το Κατριβάν τζαμί, το Αγά τζαμί και το τζαμί του Σουλεϊμάν (Κόκκινο τζαμί). Πάντως σε μια βραβευμένη πόλη-μνημείο θα περίμενε κανείς καλύτερη αισθητική από τους ιδιοκτήτες των τουριστικών καταστημάτων.
Τα λιμάνια της Ρόδου και τα περίφημα Ελάφια
Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά τρία λιμάνια διαθέτει η πόλη της Ρόδου. Το ρηχό Μανδράκι (μόνο για μικρά σκάφη και κότερα), το Μεγάλο Λιμάνι, όπου δένουν τα επιβατηγά πλοία, και την Ακαντιά, όπου λειτουργεί η μεγάλη μαρίνα Ρόδου. Τα δύο διάσημα χάλκινα ελάφια, σύμβολα του νησιού, είναι στημένα εκατέρωθεν της εισόδου του Μανδρακίου, πάνω σε στήλες από πωρόλιθο. Παλιά υποστηρίχθηκε η θεωρία ότι στη θέση των ελαφιών στεκόταν ο Κολοσσός. Τα πλοία έπλεαν κάτω από τα πόδια του και το πέρασμα έκλεινε τα βράδια με αλυσίδα. Ωστόσο, πιο έγκυρες έρευνες απέδειξαν ότι αυτό δεν μπορεί να συνέβη, καθώς οι το βραχώδες κρηπίδωμα αυτού του λιμανιού δεν μπορούσε να χωρέσει το τεράστιο άγαλμα.
Το μικρό φρούριο στην άκρη του λιμενοβραχίονα στο Μανδράκι είναι το κάστρο του Αγίου Νικολάου, που κτίστηκε την περίοδο 1464-1467 και έχει αποκατασταθεί. Οι τρεις ανεμόμυλοι που θα συναντήσετε κάνοντας τον περίπατό σας στον μόλο, κατασκευάστηκαν τον 15ο αι. για να αλέθουν τα σιτηρά που ξεφόρτωναν τα εμπορικά πλοία.
Ο Κολοσσός της Ρόδου
Σε ανάμνηση της νίκης τους κατά του Δημήτριου του Πολιορκητή, οι κάτοικοι έκτισαν ένα εντυπωσιακό άγαλμα με ύψος 33 μέτρα προς τιμή του Απόλλωνα, θεού του φωτός. Χρονολογείται γύρω στο 304 π.Χ. και ολοκληρώθηκε σε 12 χρόνια. Το 226 π.Χ. ένας μεγάλος σεισμός το κατέστρεψε και δεν αναστηλώθηκε ποτέ. Επί εκατοντάδες χρόνια τα συντρίμμια του Κολοσσού έμειναν βυθισμένα στο λιμάνι. Όμως, το 654 μ.Χ., που οι Άραβες κατέλαβαν το νησί, το αποσυναρμολόγησαν για να το πουλήσουν στη Συρία. Ο θρύλος λέει ότι για τη μεταφορά του χρησιμοποιήθηκαν 900 καμήλες.
