Είναι Οκτώβρης, οι σχολές ανοίγουν και μαζί τους ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στις ζωές των φοιτητών. Η φοιτητική ζωή είναι μια νέα εμπειρία, είτε η πόλη όπου θα περάσεις τα επόμενα χρόνια της ζωής σου είναι η Θεσσαλονίκη, είτε κάποιο μικρό νησί με λίγους κατοίκους. Εμένα, η πόλη που αγκάλιασε τόσο τα φοιτητικά μου χρόνια, όσο και εμένα σε αυτό το ταξίδι, είναι τα πανέμορφα και ζωντανά Ιωάννινα.
Τα Ιωάννινα είναι μια από τις μεγαλύτερες φοιτητουπόλεις της Ελλάδας, με το παράδοξο ότι οι περισσότεροι από όσους πηγαίνουμε εκεί ως φοιτητές, κάνουμε τα πάντα για να μείνουμε και μετά τη λήξη των σπουδών μας, προσπαθώντας να ξεκινήσουμε την ενήλικη ζωή μας εκεί. Τόσο πολύ σε συνεπαίρνει αυτή η πόλη, η ζωή εκεί κυλά πιο όμορφα και κάθε μέρα σου χαρίζει νέες εμπειρίες και νέους ανθρώπους.
Μια τυπική ημέρα στα Ιωάννινα ξεκινά με ομίχλη, ενώ εμείς περιμένουμε το λεωφορείο για να πάμε στο πανεπιστήμιο. Οι περισσότερες σχολές βρίσκονται εκτός πόλης, κάτι που χαρίζει συχνά εικόνες που ίσως δεν φαντάζεσαι όταν σκέφτεσαι ένα πανεπιστημιακό campus. Τις περισσότερες μέρες, όσο οι φοιτητές παρακολουθούν μαθήματα και διαλέξεις, ακούγονται στο βάθος κουδούνια που συνοδεύουν κοπάδια προβάτων. Δεν υπάρχει πιο αυθεντική αρχή για την ημέρα σου. Στην αρχή, όλα σου φαίνονται περίεργα και διαφορετικά, μα σιγά σιγά μαθαίνεις να τα αγαπάς. Ύστερα, καφές, φαγητό και ποδοσφαιράκι σε ένα από τα πολλά κυλικεία του campus, μέχρι να έρθει η ώρα να κατέβουμε στο κέντρο.
Τώρα ο κλοιός ανοίγει ξαφνικά. Οι επιλογές είναι πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους. Σχεδόν καθημερινά, και σαν ιεροτελεστία, η βόλτα στη λίμνη και η βόλτα μέσα στο κάστρο αποτελούν την καλύτερη στιγμή της ημέρας μας. Το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα θα το δείτε στην Παμβώτιδα, όσο τα καραβάκια πηγαινοέρχονται με τα συνεχή δρομολόγια προς το νησάκι και πίσω, όσο οι κύκνοι σκίζουν τα νερά και ο ήλιος παραδίδει τη θέση του στο φεγγάρι. Δίπλα στη λίμνη, οι καφετέριες γεμάτες φοιτητές –και όχι μόνο– είναι πάντα έτοιμες να αλλάξουν μορφή και να μεταμορφωθούν σε μπαράκια μέσα σε λίγες ώρες. Λίγο πιο κάτω, οι καφετέριες των πιο εναλλακτικών. Καφές, μπίρες, μεζέδες και τάβλι με θέα τον ήλιο να βουτά στα νερά. Φυσικά, οι επιλογές δεν περιορίζονται στη μεριά του κάστρου και της λίμνης: άλλες τόσες υπάρχουν και στο κέντρο, στους πεζόδρομους και στα στενά της παλιάς πόλης. Άλλη αίσθηση, άλλη αύρα, εντελώς διαφορετική εμπειρία.
Στο κέντρο της πόλης, εκτός από τις καφετέριες, υπάρχουν και μαγαζιά όπου μαζεύονται οι παρέες και παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια. Υπάρχουν new age microbakeries και μαγαζιά που μας κρατούν συντροφιά από το πρωί έως το βράδυ. Όταν κλείνω τα μάτια μου και θυμάμαι ένα τυχαίο φοιτητικό μου απόγευμα, βλέπω μπροστά μου έναν ζεστό χώρο, που εξισορροπεί τον κρύο καιρό των Ιωαννίνων, μια καυτή κούπα σοκολάτας στο χέρι και στα πόδια μας ριγμένες κουβέρτες, που μας περιμένουν στις καφετέριες για να ζεσταθούμε. Άλλες φορές βλέπω μια μπίρα και δίπλα μια παραδοσιακή πίτα ή ένα τοπικό γλυκό, γιατί χρειαζόμαστε κάτι μικρό πριν βγούμε για ποτό. Φόντο σε όλα αυτά είναι τα βουνά της Πίνδου και ο ουρανός, όπου τα αστέρια φαίνονται τόσο καθαρά ώστε να φωτίζουν τη διαδρομή μας από το ένα μαγαζί στο άλλο.
Λίγα πετρόκτιστα κτίρια, κάποια μαγαζιά και πολλές γνωστές παρέες στον δρόμο μας, μέχρι να φτάσουμε στην γνωστή οδό Ανεξαρτησίας. Μια αίσθηση μοναδική: δεν γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, αλλά σίγουρα κάπου τους έχουμε ξαναδεί: στο πανεπιστήμιο, στο κέντρο, στη λίμνη. Γνωστοί ανάμεσα σε αγνώστους ή άγνωστοι ανάμεσα σε γνωστούς. Τα Ιωάννινα σου δίνουν την επιλογή να μείνεις άγνωστος, αν το θέλεις. Μπορείς να κρατήσεις την ανωνυμία σου, αλλά μπορείς και να γίνεις εύκολα γνωστός, σε όσους και όσο επιθυμείς. Είναι στο χέρι σου πώς θες να κινηθείς μέσα στην πόλη. Δεν είναι ένα αχανές τοπίο, όπως η Αθήνα, όπου δύσκολα δικτυώνεσαι, αλλά ούτε και κάποιο χωριό, όπου η ανωνυμία δεν αποτελεί επιλογή. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα θετικά της πόλης.
Ο δρόμος είναι πλακόστρωτος και γεμάτος, από την αρχή ως το τέλος του, με μαγαζιά. Περικλείει μέσα του όλη τη νυχτερινή ζωή της πόλης. Εννοείται ότι τσιπουράδικα, κέντρα διασκέδασης, μπαρ ή ό,τι άλλο φανταστείτε, υπάρχουν και σε άλλα σημεία της πόλης, αλλά η Ανεξαρτησίας είναι το σήμα κατατεθέν. Το πρωί ο δρόμος μεταμορφώνεται σε αγορά, με κάθε λογής μαγαζιά: φούρνους, καταστήματα με έπιπλα, καφετέριες, μαγαζιά με δίσκους και μουσικά όργανα, ρούχα και παπούτσια. Στις στοές του παραμένουν ανοιχτά τα μαγαζιά που το βράδυ θα «βουλιάξουν» από τη νεολαία. Υπάρχουν επιλογές για όσους θέλουν να πιουν ένα κρασί ή ένα τσίπουρο σε όμορφες αυλές με μεζέδες και μουσική, για εκείνους που προτιμούν τα μπαρ με ξένη μουσική, με ελληνικά ακούσματα, ακόμα και για όσους αγαπούν τη ροκ. Πολλά μαγαζιά, κάθε βράδυ της εβδομάδας, παίζουν διαφορετικό είδος μουσικής. Στα social media τους μπορείτε να ενημερώνεστε καθημερινά, αν και πολύ σύντομα είναι κάτι που μαθαίνεις – ανάλογα με τη διάθεσή σου, πας και στη βραδιά που σου ταιριάζει.
Στην Ανεξαρτησίας υπάρχει μπιλιαρδάδικο, για να πιεις εκεί τη μπίρα σου όσο παίζεις με την παρέα σου, και φυσικά υπάρχουν clubs και τα γνωστά afterάδικα για το κλείσιμο της βραδιάς. Ή, για να είμαστε πιο σωστοί, για την αρχή της νέας ημέρας.
Πίνεις το ποτό σου και ξαφνικά η μουσική σταματά, τα φώτα ανοίγουν και η βραδιά φτάνει στο τέλος της. Εκτός, και αν η βραδιά συνεχιστεί σε κάποιο άλλο μαγαζί για σφηνάκια και κλείσιμο. Η βραδιά βέβαια μπορεί να συνεχιστεί και στην λίμνη με μια μπίρα στο χέρι και την κατάλληλη παρέα για να μην σταματήσει η συζήτηση όσο ξημερώνει και ο ήλιος φωτίζει το Μιτσικέλι μπροστά μας. Προσωπική μου επιλογή κάθε φορά που η βραδιά έφτανε στο τέλος της, είτε γυρνούσαμε πλέον κουρασμένοι στα σπίτια μας υπό το φως του ήλιου, είτε καθόμασταν για λίγο ακόμα όλοι μαζί σε κάποιο σημείο της πόλης, ήταν πως δεν θα μπορούσε η έξοδος να ολοκληρωθεί χωρίς μια αλμυρή κρέπα, κατά προτίμηση Γιαννιώτικη. Ναι, και όμως, οι άνθρωποι στα Γιάννενα τρώνε τόσες πολλές κρέπες που έχουν βγάλει μια με το όνομα της πόλης και είναι η πιο συνηθισμένη σε κατανάλωση.
Στην άλλη πλευρά της πόλης, από εκεί που ξεκινήσαμε, μπροστά από τη λίμνη, στην οδό Γαριβάλδη, υπάρχουν στη σειρά τσιπουράδικα και εστιατόρια, για να πιείτε και να φάτε με θέα την Παμβώτιδα και το αεράκι της. Τα μαγαζιά αυτά -και κάποια άλλα, όπως το μεξικάνικο εστιατόριο της πόλης- έχουν χειμερινά και καλοκαιρινά καταστήματα σε διαφορετικά σημεία. Καλό είναι να ελέγξετε πότε ανοίγει το ένα και κλείνει το άλλο, ώστε να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως.
Τα μαγαζιά όμως δεν τελειώνουν εκεί. Ταβέρνες, καλά εστιατόρια, νυχτερινά κέντρα, ό,τι είδους διασκέδαση κι αν σκεφτείτε, θα τη βρείτε σε αυτή τη μαγική πόλη. Οι επιλογές που σας δίνει είναι απεριόριστες, όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις σας. Εξερευνήστε τη, νιώστε τον παλμό της και θα σας αγκαλιάσει κι εκείνη. Δύσκολα μένει κανείς μόνος στα Ιωάννινα: κάπου εκεί, ανάμεσα στο θεατράκι, τις λέσχες του Πανεπιστημίου, την Αντιβίωση και τα αγαπημένα στέκια της πόλης, βρίσκεται η παρέα που θα αποκτήσετε, για να δημιουργήσετε και να ζήσετε μαζί τις αναμνήσεις των φοιτητικών σας χρόνων.
Είναι ένας τόπος με δύσκολες καιρικές συνθήκες, συνεχόμενες βροχές, υψηλή υγρασία και αρκετά κρύους χειμώνες. Τίποτα, όμως, δε μπορεί να υπερκαλύψει τη «ζεστασιά» που νιώθεις όταν τον επισκέπτεσαι. Η όψη της λίμνης και του κάστρου φέρνει αυτόματα δάκρυα στα μάτια, το ρολόι στο κέντρο της πόλης θα είναι για πάντα το πρώτο σημείο συνάντησης των φοιτητών, ενώ οι άνθρωποι -ντόπιοι ή μη- είναι πάντα πρόθυμοι να σε κατατοπίσουν και να σε βοηθήσουν σε ό,τι κι αν χρειάζεσαι. Ειδική μνεία αξίζει στον μιναρέ, που στέκει αγέρωχος πάνω από την Παμβώτιδα, σαν μια υπενθύμιση του παρελθόντος μέσα στο παρόν – σαν μια μικρή γεύση Ανατολής στη Δύση.
Τα Ιωάννινα είναι μια κατεξοχήν φοιτητική πόλη και το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της είναι φοιτητές. Αυτό προσφέρει μια ελευθερία στην έκφραση και στο στυλ. Στα Ιωάννινα θα συναντήσετε πολλούς διαφορετικούς τύπους ανθρώπων που εκφράζονται ελεύθερα, και σίγουρα θα βρείτε εκείνους με τους οποίους θα ταιριάξετε. Οι ελευθερίες που προσφέρει η πόλη και οι επιλογές της για όλα τα γούστα σε καμία περίπτωση δε θυμίζουν την επαρχία που έχουμε στο μυαλό μας, όσοι προερχόμαστε από το Κλεινόν Άστυ.
Για όσους φέτος ξεκινούν το ταξίδι τους σε αυτή τη μαγική πόλη, εύχομαι να την αγαπήσετε και να σας αγαπήσει: να τη δείτε μέσα από τη ρομαντική ματιά που της αξίζει και, στο τέλος του ταξιδιού σας, να υπερισχύσουν τα όμορφα έναντι των δύσκολων στιγμών της. Αν το θελήσετε, τα Ιωάννινα θα είναι πάντα εκεί για εσάς: για να επιστρέψετε, είτε στο ξεκίνημα της ενήλικης ζωής σας, είτε για ολιγοήμερες αποδράσεις, με συνοδοιπόρο τη νοσταλγία των φοιτητικών σας αναμνήσεων.
Διαβάστε ακόμα:
Γιαννιώτικος Μπακλαβάς: 5 διευθύνσεις στα Ιωάννινα για να απολαύσετε την αυθεντική εκδοχή του
Γιατί θα μπορούσα να μείνω στα Ιωάννινα για πάντα
Ένας πλήρης ταξιδιωτικός οδηγός για τα Ιωάννινα, την καρδιά της Ηπείρου
