Δεν είχα εξερευνήσει επαρκώς το Νότιο Πήλιο στις προηγούμενες επισκέψεις μου. Αυτή τη φορά όμως ήρθα με διαφορετική διάθεση, αποφασισμένος να το γνωρίσω όπως του αξίζει, να αποκτήσω μία αληθινά πλήρη εικόνα για ένα σύμπαν, που δεν είναι καθόλου τυχαίο πως έχει κερδίσει τόσους ταξιδιώτες. Φτάνοντας στην περιοχή, επιλέξαμε να πάρουμε μια πρώτη γεύση από αυτόν τον μαγευτικό προορισμό. Και αυτή η αρχική επαφή ήταν στη Μηλίνα και στο μυστηριώδες νησάκι Αλατάς.
Αλατάς: Το νησί της ιστορίας
Στα νοτιοανατολικά του Παγασητικού κόλπου, σαν ένα μικροσκοπικό στολίδι που επιπλέει στα γαλαζοπράσινα νερά, βρίσκεται ο Αλατάς -ή Γαλάτεια-, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι. Αυτή η μικρή στεριά, με έκταση σχεδόν μισού τετραγωνικού χιλιομέτρου, και ύψος που δεν ξεπερνά τα δέκα μέτρα, κρύβει ιστορίες που ξεπερνούν κατά πολύ το μικροσκοπικό της μέγεθος.
Το όνομά του, προέρχεται από τις παραδοσιακές αλυκές που λειτουργούσαν κάποτε στην απέναντι ακτή της Μαγνησίας. Σήμερα, αυτό το επιμήκες κομμάτι γης φιλοξενεί κυρίως άγρια ελαιόδεντρα που σκεπάζουν το μεγαλύτερο τμήμα της επιφάνειάς του, δημιουργώντας ένα τοπίο γεμάτο πρασινάδα που αντιπαραβάλλεται υπέροχα με το μπλε του κόλπου.
Η σημαντικότερη ίσως παρακαταθήκη του Αλατά είναι η Μονή των Αγίων Σαράντα, ένας ιερός χώρος που μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα αποτελούσε καταφύγιο για μια μικρή κοινότητα μοναχών. Το 2001, οι τελευταίοι πέντε μοναχοί εγκατέλειψαν το νησί. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011, κανένας μόνιμος κάτοικος δεν παραμένει πλέον εδώ.
Ο Αλατάς, πέρα από την ηρεμία και τη φυσική του ομορφιά, συνδέεται και με τα γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης. Κατά την περίοδο 1822–1823, η νησίδα αποτέλεσε σημείο σύγκρουσης μεταξύ Ελλήνων επαναστατών και Οθωμανικών δυνάμεων, με τις μαρτυρίες να μιλούν για ελληνική επικράτηση. Η μάχη αυτή, σύμφωνα με τις ιστορικές αναφορές, εντάσσεται στις επιχειρήσεις που διαμόρφωσαν τον έλεγχο της περιοχής εκείνη την εποχή.
Μηλίνα: Όπου ο χρόνος κυλά αλλιώς
Νοτιοδυτικά του Αλατά, η Μηλίνα απλώνεται στην ακτή με τη γαλήνη ενός χωριού που ακόμη διατηρεί την παραδοσιακή του ψυχή, ενώ παράλληλα απολαμβάνει τις σύγχρονες ανέσεις. Εδώ, η καθημερινότητα κυλά στον ρυθμό της φύσης και όχι στις προσταγές του ρολογιού.
Αυτός ο παραθαλάσσιος οικισμός δεν φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί αρχιτεκτονικά την κομψότητα της Αργαλαστής, ούτε διεκδικεί την παρθενική γοητεία του γειτονικού Χόρτου. Αντίθετα, προσφέρει κάτι διαφορετικό: μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα που παραμένει ταυτόχρονα ουσιαστικά ελληνική. Εδώ δεν θα βρείτε θορυβώδη νυχτερινή ζωή ή τεράστια ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Η Μηλίνα απευθύνεται σε όσους αναζητούν ηρεμία, αυθεντικές γεύσεις από τη θάλασσα και επαφή με ένα τοπίο που σε κάνει να νιώθεις πως το ελληνικό καλοκαίρι του παρελθόντος δεν έχει χαθεί τελείως.
Το λιμάνι της Μηλίνας έχει γίνει τα τελευταία χρόνια σημείο αναφοράς για τους λάτρεις της ιστιοπλοΐας και της θαλάσσιας εξερεύνησης. Από εδώ μπορεί κανείς να ανακαλύψει τους αμέτρητους μικρούς κόλπους του Παγασητικού, ενώ τα μικρά νησάκια που διασκορπίζονται στον κόλπο προσκαλούν σε περιπέτειες με σκάφος.
Το στοιχείο που ξεχωρίζει περισσότερο στη Μηλίνα είναι το καθημερινό θέαμα του ηλιοβασιλέματος. Καθώς ο ήλιος βουτά στον ορίζοντα, το κόκκινο φως του μεταμορφώνει τον Παγασητικό σε έναν καμβά από χρυσαφί και πορφυρές αποχρώσεις. Τα νησάκια γίνονται περίτεχνες «σκιές» σε αυτό το φωτεινό σκηνικό, ενώ τα σκάφη και οι παραδοσιακές βάρκες δημιουργούν μια σύνθεση που μοιάζει να έχει βγει από πίνακα ζωγραφικής. Να κάθεσαι σε κάποια από τις παραλιακές ταβέρνες τη στιγμή αυτή αποτελεί από μόνο του έναν λόγο επίσκεψης.
Κολυμπώντας στον Παγασητικό
Οι ακτές του Νότιου Πηλίου που βρέχονται από τον Παγασητικό κόλπο προσφέρουν ιδανικές συνθήκες για οικογενειακές βουτιές. Τα ρηχά και ζεστά νερά, σε συνδυασμό με την προστασία που παρέχει η γεωγραφία του κόλπου από τους δυνατούς ανέμους, δημιουργούν περιβάλλον φιλικό για κολυμβητές κάθε ηλικίας.
Η κεντρική παραλία της Μηλίνας, ακριβώς μπροστά από τον οικισμό, αποτελεί την πιο εύκολη επιλογή. Διαθέτει οργανωμένα και ελεύθερα τμήματα, προσφερόμενη για όσους προτιμούν την άμεση πρόσβαση στο νερό χωρίς μετακινήσεις.
Στη διαδρομή που συνδέει το Χόρτο με τη Μηλίνα, η παραλία Βαθιά Σπηλιά περιμένει τους επισκέπτες με την ήρεμη ατμόσφαιρά της. Αυτός ο προστατευμένος κόλπος, με τα χοντρά βότσαλά του και τη φυσική σκιά από τα ελαιόδεντρα, προσφέρει μια πιο κάμπινγκ εμπειρία.
Περίπου δέκα χιλιόμετρα από τη Μηλίνα, ο Μαραθιάς εντυπωσιάζει με τα σμαραγδένια νερά και τα επιβλητικά ελαιόδεντρα που σκιάζουν την ακτή. Παρόλο που δεν έχει τουριστική ανάπτυξη, μαγνητίζει όσους επιδιώκουν γαλήνη και αυθεντική επαφή με τη φύση. Η Τζάστενη, ωστόσο, κλέβει την παράσταση με το εκπληκτικό τοπίο της ανάμεσα στους δύο μικρούς κόλπους της, δημιουργώντας ένα σκηνικό που θυμίζει καρτ-ποστάλ.
Τέλος, αξίζει η εκδρομή στο ψαροχώρι Λεφόκαστρο, σαράντα λεπτά από τη Μηλίνα, για να ανακαλύψει κανείς την παραλία Ραζή. Εκεί, τα κρυστάλλινα νερά συνδυάζονται με την πολυτέλεια της φυσικής σκιάς από τα αρμυρίκια που φτάνουν σχεδόν μέχρι την επιφάνεια της θάλασσας.
Αυτή η πρώτη γεύση από το Νότιο Πήλιο επιβεβαίωσε όσα είχα ακούσει και διαβάσει. Ο Αλατάς με την ιστορία του και η Μηλίνα με τη ζεστή της φιλοξενία αποτελούν μόλις την αρχή ενός ταξιδιού ανακάλυψης που υπόσχεται πολλά ακόμη μυστικά.
Διαβάστε ακόμα:
Αφέτες και Νεοχώρι: Δυο γραφικά χωριά του κεντρικού Πηλίου που αξίζει να εξερευνήσετε
Παπά Νερό, Νταμούχαρη, Φακίστρα: Οι ωραιότερες παραλίες του Κεντρικού Πηλίου
