Δεν είναι άγνωστη η Βότση (και όχι «το Βότση», όπως γράφεται κάποιες φορές), σε όσους έχουν ταξιδέψει συχνά προς τις Βόρειες Σπαράδες ή γενικότερα στα παράκτια τμήματα της Θεσσαλίας. Άλλωστε, αν έρθετε στην Αλόννησο, θα τη δείτε σε κάθε τουριστικό οδηγό με τα βασικά αξιοθέατα του νησιού.
Ταυτόχρονα, όμως, είναι κι ένα μέρος που έχει διατηρήσει το ήσυχο προφίλ του, το οποίο συνδυάζει πράσινο τοπίο και γαλανά νερά, όντας ιδανικό για όσους αποζητούν χαλάρωση και ηρεμία –όπως άλλωστε και όλη η Αλόννησος, που προσελκύει αρκετούς τέτοιους επισκέπτες, σε αντίθεση λ.χ. με την κοντινή Σκιάθο, η οποία θεωρείται ως η κοσμοπολίτισσα των Βορείων Σποράδων.
Η παραλία παίρνει βέβαια το όνομά της από το όμορφο ψαροχώρι στο οποίο εντάσσεται, που με τη σειρά του απηχεί τον Υδραίο υποναύαρχο Νικόλαο Βότση (αργότερα και ύπατο αρμοστή στην Κωνσταντινούπολη, κατά το μεταβατικό διάστημα 1921-1922). Ο τελευταίος υπήρξε από τους μεγάλους διακριθέντες κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο (1912-1913) και πέρασε και από την Αλόννησο το 1913, επισκεπτόμενος την περιοχή του σημερινού οικισμού.
Πράσινο, γαλανά νερά κι ένα γραφικό λιμανάκι
Η Βότση είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε πολύ χαμηλό υψόμετρο (μόλις 16 μέτρα), πάνω ακριβώς από έναν από τους γραφικότερους όρμους στην Αλόννησο, ο οποίος περιτριγυρίζεται από άφθονο πράσινο. Πρόκειται για ένα νησιώτικο ψαροχώρι που θεωρείται από τα ομορφότερα στις Βόρειες Σποράδες.
Η περιοχή έχει ίχνη κατοίκησης από αρκετά παλιά, αλλά το σημερινό χωριό οργανώθηκε έπειτα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μεγαλώνοντας μετά τον σεισμό του 1965, ο οποίος ισοπέδωσε την Αλόννησο, αναγκάζοντας σημαντικό τμήμα του τότε πληθυσμού της Χώρας να μετακομίσει στους υπόλοιπους οικισμούς (το νησί θρήνησε μάλιστα και δύο ηλικιωμένες γυναίκες). Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, οι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονται σε 486 άτομα. Αναμένεται βέβαια η επικαιροποίηση αυτών των στοιχείων, με δεδομένο όμως ότι στην απογραφή του 2021 η Αλόννησος αύξησε τον πληθυσμό της, δεν αναμένεται υποχώρηση του συγκεκριμένου αριθμού.
Σε πρακτικό επίπεδο, η Βότση των δικών μας ημερών έχει σχεδόν ενωθεί με το γειτονικό Πατητήρι, το οποίο αποτελεί και την πρωτεύουσα της Αλόννησου –κάτι που έχει βοηθήσει σημαντικά την τουριστική ανάδειξη του χωριού. Την ίδια στιγμή, όμως, διατηρεί και τον αυθεντικό της χαρακτήρα, εξακολουθώντας να λειτουργεί ως φυσικό λιμανάκι με αλιευτική ταυτότητα (το καλοκαίρι θα δείτε αρκετά αγκυροβολημένα καΐκια), σχηματισμένο στους γύρω βράχους, που έχουν το χρώμα της ώχρας. Φτάνοντας θα βρείτε και υποδομές διαμονής (ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, κάποιες πανσιόν, αλλά και το τεσσάρων αστέρων ξενοδοχείο «Yalis Hotel»), καθώς και ταβέρνες, αν και πολλοί διαλέγουν να μείνουν στο Πατητήρι και να έρχονται εδώ για μπάνιο.
Η παραλία του χωριού, τώρα, βρίσκεται πλησίον του γραφικού λιμανιού και είναι μια μικρής έκτασης ακτή με άμμο ανάκατη με βότσαλα και με πεντακάθαρα, βαθιά νερά, τα οποία έχουν ένα χαρακτηριστικό μπλε χρώμα, σε διάφορες αποχρώσεις (πιο γαλανό στα ανοιχτά, πιο σκούρο προς τα μέσα).
Πώς θα έρθετε στη Βότση
Απέχοντας μόλις 1,5 χιλιόμετρο από το Πατητήρι, με το οποίο (όπως είπαμε) έχει πια σχεδόν ενωθεί σε πρακτικό επίπεδο, η Βότση είναι πολύ εύκολα προσβάσιμη από το κεντρικό λιμάνι της Αλόννησου, ευρισκόμενη προς τα βόρεια αυτού.
Για τους φίλους της πεζοπορίας, μάλιστα, υπάρχει η δυνατότητα να φτάσετε και στις Σπαρτίνες, που θεωρούνται από τις πιο ωραίες παραλίες στην Αλόννησο –με γκρίζα βότσαλα και τιρκουάζ νερά. Απέχουν μόλις 0,5 χιλιόμετρο και θα δείτε και σχετικές πινακίδες καθοδήγησης στη Βότση: υπολογίστε ότι θα φτάσετε μέσα σε 15 λεπτά, μετά από εύκολη διαδρομή (αρκεί να έχετε μαζί σας τα κατάλληλα παπούτσια). Σημειώστε επίσης ότι είναι μια ακτή ανοργάνωτη, που ενίοτε την προτιμούν και κάποιοι γυμνιστές, λόγω του ότι αποφεύγει την πολυκοσμία, ακόμα και στην αιχμή της θερινής σεζόν.
Διαβάστε ακόμα:
Χώρα Σκοπέλου: Ταξίδι στη μαγευτική μικροπολιτεία των Σποράδων
Κάστρο: Μια γραφική, απόμερη παραλία κάτω από τη μεσαιωνική πολιτεία της Σκιάθου
