Θέση: Στις πλαγιές του Μαινάλου. Κλίμα: Ιδιαίτερα υγιεινό. Τουριστική υποδομή: Εξαιρετική. Η Βυτίνα, όπως και τα λιγότερο τουριστικά χωριά της ορεινής Αρκαδίας που βρίσκονται κοντά της, γοητεύουν και προσελκύουν επισκέπτες όλο τον χρόνο, γιατί κάθε εποχή αποκαλύπτει διαφορετικά χαρίσματα.
Παρκάρετε, βγείτε από το αυτοκίνητο και αναπνεύστε. Βρίσκεστε, όπως είπαμε, στις πλαγιές του Μαινάλου, σε υψόμετρο 1.033 μέτρων, όπως υπενθυμίζει η επιγραφή στο πλάι της εκκλησίας του Αγίου Τρύφωνα, στην κεντρική πλατεία Παπαρρηγόπουλου. Ο ναός, χτισμένος το 1846, είναι αφιερωμένος στον άγιο που, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, βοήθησε το χωριό να γλιτώσει από την πανώλη. Κατασκευάστηκε με το περίφημο μαύρο βυτινιώτικο μάρμαρο, αγαπημένο των ντόπιων λιθοξόων και γλυπτών, καθώς στιλβώνεται εύκολα και αποκτά διαφάνεια από την αντανάκλαση του φωτός.
Οι επισκέπτες και οι ντόπιοι πίνουν καφέ στην πλατεία, ενώ τα παιδιά παίζουν γύρω από το χάλκινο άγαλμα του νεαρού αγωνιστή Μαθιού Πόταγα, τον οποίον εκτέλεσαν οι Ναζί. Μια μικρή βόλτα αρκεί για να τα δείτε όλα: το Λαογραφικό Μουσείο, το Δημαρχείο, τον δρόμο με τα μαγαζιά που πουλούν τοπικά προϊόντα και σουβενίρ, τους ξενώνες, τις ταβέρνες και τα καφέ. Και, φυσικά, τον φούρνο του Λιαρόπουλου, που κάνει τον τόπο γύρω του να μοσχομυρίζει φρέσκο ζυμωτό ψωμί, ψημένο στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο που λειτουργεί από τις αρχές του 20ού αιώνα.
Το «Κάτω Χωριό», η παλιά «Σχολή» και το Δασάκι της Βυτίνας
Στη συνέχεια, όταν θα αρχίσετε τις βόλτες, θα ανακαλύψετε πολλές γωνιές όπου η τουριστική Βυτίνα διατηρεί ακόμα την παραδοσιακή της όψη. Το λεγόμενο «Κάτω Χωριό», με τα παλιά πετρόχτιστα σπίτια -όπου βρίσκεται και η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, η παλαιότερη του οικισμού-, η πάνω γειτονιά με την υπέροχη θέα ή η περιοχή Ντρούλα, πάνω από την πλατεία, αξίζουν σίγουρα μια στάση.
Ένα μονοπάτι θα σας οδηγήσει στην Κάτω Βυτίνα, το παλιό τμήμα του χωριού, όπου άλλοτε ζούσαν περίπου τετρακόσιες οικογένειες. Σήμερα σώζονται κάποια ερείπια σπιτιών, η εκκλησία της Παναγίας, που χτίστηκε το 1897, και η ακόμα παλαιότερη των Αγίων Αποστόλων, χρονολογημένη στο 1831.
Ανατολικά της πλατείας Οικονομίδη, αξίζει να σταθείτε για να θαυμάσετε την παλιά Δασοκομική Σχολή, χτισμένη μεταξύ 1890 και 1895 σε αγρόκτημα 150 στρεμμάτων. Ήταν δωρεά του ευεργέτη της Βυτίνας Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη.
Η επόμενη βόλτα είναι στο περίφημο Δασάκι, έναν χώρο αναψυχής που αγαπούν ιδιαίτερα τα παιδιά και βρίσκεται ανατολικά του Τριανταφυλλίδειου αγροκτήματος. Δημιουργήθηκε ως «πειραματικό αλσύλλιο» από τους Γερμανούς κατακτητές, με την καθοδήγηση ενός Ιταλού δασολόγου κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Το φθινόπωρο, ο περίπατός σας εδώ αποκτά μια άλλη μαγεία: τα φύλλα κιτρινίζουν, το φως μαλακώνει και η σιωπή του δάσους θυμίζει παλιές ιστορίες. Ο περίπατος ολοκληρώνεται στον Δρόμο της Αγάπης, το αλλοτινό νυφοπάζαρο της Βυτίνας, που σήμερα σκιάζεται από χρυσοκόκκινα φύλλα, έλατα και πλατάνια.
Στα μονοπάτια του Menalon Trail
Ακόμα κι αν δροσίζει ο καιρός, αξίζει να περπατήσετε μέσα στον καθαρό αέρα, σε δύο τουλάχιστον τμήματα του περίφημου δικτύου μονοπατιών Menalon Trail (menalontrail.eu). Δημιουργήθηκε χάρη στις προσπάθειες μιας ομάδας εθελοντών από την Ανατολική Γορτυνία, με τη συμμετοχή του Συλλόγου Αρκάδων Ορειβατών Οικολόγων και την υποστήριξη τόσο της Περιφέρειας Πελοποννήσου όσο και του Δήμου Γορτυνίας.
Έτσι, τα παλιά μονοπάτια και καλντερίμια που ένωναν οικισμούς και αξιοθέατα της ορεινής Αρκαδίας χαρτογραφήθηκαν, καταγράφηκαν, μελετήθηκαν και αναβίωσαν. Καθαρίστηκαν, απέκτησαν σήμανση και πλέον συντηρούνται τακτικά από τη «Μαίναλον Κοιν.Σ.Επ.», ώστε να παραμένουν ανοιχτά και προσβάσιμα όλες τις εποχές του χρόνου.
Το Μαίναλο είναι το σπουδαιότερο βουνό της Αρκαδίας: με ψηλότερη κορυφή την Οστρακίνα (1.981 μέτρα), αποτελεί ένα από τα πιο εκτεταμένα ορεινά συγκροτήματα της Ελλάδας. Η κεφαλληνιακή ελάτη καταλαμβάνει περίπου το 80% της δασώδους του ζώνης. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι εδώ κατοικούσε ο Πάνας, ο τραγοπόδαρος θεός των βοσκών και της υπαίθρου.
Το Menalon Trail είναι το πρώτο μονοπάτι στην Ελλάδα που πιστοποιήθηκε από την European Ramblers Association (ERA), σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για τα περιπατητικά δίκτυα, τα οποία πρέπει να πληρούν 41 ποιοτικά κριτήρια. Το δίκτυο περιλαμβάνει οκτώ τμήματα συνολικού μήκους περίπου 75 χιλιομέτρων. Αν μένετε στη Βυτίνα, το πιο κοντινό είναι εκείνο που οδηγεί στη Νυμφασία, με αφετηρία την Παλιά Βυτίνα (τμήμα 5 του δικτύου). Θα περάσετε από τα λεγόμενα Μαύρα Λιθάρια, όπου υπάρχει και ένα μικρό φαράγγι, και από το γεφύρι της Τζαβάραινας, πριν φτάσετε στο γραφικό χωριό της Νυμφασίας. Η απόσταση είναι περίπου 5,5 χιλιόμετρα και διανύεται σε δύο ώρες με άνετο ρυθμό.
Ένα άλλο ειδυλλιακό μονοπάτι ενώνει τη Βυτίνα με το όμορφο χωριό της Ελάτης (τμήμα 4 του δικτύου). Μπορείτε να το περπατήσετε ξεκινώντας από την Ελάτη, όπου θα φτάσετε με αυτοκίνητο. Η διαδρομή περνά μέσα από την κοίτη του ποταμού Μυλαίοντα, από τις πηγές Πυργακίου, πετρόκτιστες βρύσες, ερείπια νερόμυλων και ξύλινα γεφυράκια. Υπάρχει σαφής σήμανση σε όλο το μήκος, που καθοδηγεί με ασφάλεια τους πεζοπόρους. Η απόσταση είναι 8,5 χιλιόμετρα και καλύπτεται σε περίπου δυόμισι ώρες.
Διαβάστε ακόμα:
Βυτίνα: Οι εμπειρίες που αξίζει να ζήσετε στο πανέμορφο κεφαλοχώρι της ορεινής Αρκαδίας
Περδικονέρι: Το χωριό στο κατάφυτο Μαίναλο με τη θαυμάσια θέα στη λίμνη του Λάδωνα
