Αρχές Οκτωβρίου, μία Δευτέρα στο Δίλοφο του Ζαγορίου. Η ημέρα είναι ηλιόλουστη και στην πλατεία του χωριού οι εργασίες αποκατάστασης του κτηρίου, που κάποτε λειτουργούσε ως σχολείο, είναι σε εξέλιξη. Έμπειροι τεχνίτες εργάζονται με μαεστρία και συνοχή, αποκαθιστώντας την χαρακτηριστική ζαγορίσια πέτρινη στέγη.

11

Σε ένα μπαλκόνι λίγο πιο πάνω, τα στρωμένα τραπέζια περιμένουν τους επόμενους επισκέπτες που θα απολαύσουν την ανυπέρβλητη θέα στα απέναντι καταπράσινα βουνά, αλλά και τις νόστιμες συνταγές, που ετοιμάζει ο Τάκης Κουνάβος: ένας πραγματικός λάτρης της αληθινής, απλής κουζίνας, χωρίς φιοριτούρες και περιττές προσθήκες. «Ρίγανη, δάφνη, αλάτι, πιπέρι, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και φυσικά, πρώτης ποιότητας πρώτες ύλες», θα μας πει, όταν τον ρωτάμε για να μάθουμε περισσότερα για την ατόφια νοστιμιά των πιάτων του.

Τα χρόνια στο Βρυσοχώρι

Γυρίζει το χρόνο πίσω στην εποχή που μεγάλωνε στο Βρυσοχώρι. «Τότε για να φτάσει κανείς στα Γιάννενα, χρειαζόταν τέσσερις ώρες με το λεωφορείο. Τρώγαμε κρέας μόνο μία φορά την εβδομάδα, μόνο κάθε Κυριακή, και κάπως έτσι, είχαμε καταφέρει να εκτιμούμε τις απλές πρώτες ύλες, με τις οποίες φτιάχναμε άλλα, πολύ νόστιμα φαγητά».

Τον ρωτάω τι άλλο θυμάται από εκείνη την περίοδο. «Όλοι οι άντρες του χωριού, ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την υλοτομία. Έφευγαν κάθε Δευτέρα πρωί, έμπαιναν στο δάσος και επέστρεφαν στο μεσημέρι του Σαββάτου. Θυμάμαι πολύ καθαρά αυτή την επιστροφή. Έφταναν κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι. Ανυπομονούσαν να δουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και να πάρουν μία ανάσα. Είναι δύσκολη δουλειά η υλοτομία, ακόμη και σήμερα. Φαντάσου, τότε, δεν υπήρχαν μηχανήματα κι όλα γίνονταν με τη δύναμη των χεριών. Την Κυριακή, απολάμβαναν το μεσημεριανό τραπέζι, το οποίο η νοικοκυρά, φρόντιζε να είναι το καλύτερο της εβδομάδας».

Οι δύο όψεις της ζωής

Η αλήθεια είναι ότι μία συζήτηση με τον Τάκη είναι πάντα ενδιαφέρουσα και κάθε φορά φέρνει στην επιφάνεια και μία νέα πτυχή της ενδιαφέρουσας πορείας του στο χώρο της εστίασης αλλά και της ίδιας της ζωής, -η οποία κάποιες φορές μπορεί να μην του χαρίστηκε. Με πολύ κόπο και εσωτερική δύναμη, ο ίδιος κατάφερε να αντιστρέψει τα πράγματα και σήμερα είναι ευτυχής ανάμεσα στα αγαπημένα του πρόσωπα. Κάνει αυτό που αγαπάει. Στο παρελθόν, διατηρούσε μαγαζί στα Ιωάννινα. Στη συνέχεια, εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη και σήμερα έχει φτιάξει το δικό του μαγαζί στο Ζαγόρι. Επέλεξε ένα από τα πιο όμορφα χωριά, το Δίλοφο, και μάλιστα έναν χώρο όπου στο μακρινό 1998 είχαν γυριστεί πολλές από τις σκηνές του επιτυχημένου σήριαλ της εποχής «Άγγιγμα Ψυχής».

Φρεσκοφουρνιστό ψωμί

Φτάσαμε εδώ για να δοκιμάσουμε τα φαγητά του «Λίθος», αλλά η μία ιστορία διαδεχόταν την άλλη. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα, κατάλαβα ότι δεν είναι άνθρωπος που βλέπει την εστίαση καθαρά και μόνο από την πλευρά τους κέρδους. «Αυτός που θα μου κάνει την τιμή να έρθει ως εδώ για να φάει, πρέπει να απολαύσει την εμπειρία. Πρέπει όλα να είναι αληθινά και συνάμα νόστιμα και προσιτά».

Ζυμώνει καθημερινά το ψωμί, το οποίο σερβίρει ζεστό, ενώ δίνει σημασία στις λεπτομέρειες κάθε συνταγής και στην επιλογή των πρώτων υλών. Μπερδεύει τα ρεβίθια με τις μελιτζάνες και τη σάλτσα ντομάτας, φτιάχνοντας μία μοναδική ισορροπημένη γεύση, ενώ οι κοκκινιστοί κεφτέδες παραμένουν αφράτοι και κάνουν μία ιδανική σύμπραξη με την ελαφριά σάλτσα ντομάτας. Κατσικάκι στο φούρνο με πατάτες, τυρόπιτα, ζυμαρόπιτα αλλά και διάφορες άλλες πίτες, γεμίζουν το τραπέζι γεύση και γαστρονομικές μνήμες.

Φύγαμε από το Δίλοφο και δώσαμε υπόσχεση στους εαυτούς μας, ότι θα επιστρέψουμε σύντομα. Η γεύση είναι πράγματι οι μνήμες μας και παράλληλα και συνάμα η επίτευξη της ιδανικής ισορροπίας.

Παραδοσιακό καφενείο-εστιατόριο «Λίθος» ή «στου Τάκη», Δίλοφο 440 07

lithos-dilofo.gr