Το ταξίδι μας προς τη Λάρισα ξεκίνησε νωρίς το πρωί, με εκείνη την όμορφη αίσθηση αναμονής που σε κυριεύει όταν ξέρεις ότι σε περιμένει ένας προορισμός γεμάτος εκπλήξεις, ξεχωριστή ενέργεια και όμορφες εικόνες.
Μαζί σε αυτό το ταξίδι μας ήταν και πάλι η Avis. Από τον στόλο της μπορούμε να βρούμε το κατάλληλο αυτοκίνητο για κάθε ταξίδι, ώστε να απολαμβάνουμε τη διαδρομή. Αφήνοντας πίσω μας την πόλη, μπήκαμε στον δρόμο προς τον Θεσσαλικό Κάμπο, σε μια διαδρομή όπου η φύση αλλάζει χρώμα σε κάθε χιλιόμετρο που διανύουμε. Κάθε στροφή που παίρναμε, κάθε καινούργιο τοπίο που ανακαλύπταμε, αποκτούσε στα μάτια μας ανεκτίμητη αξία, σαν κομμάτι μιας ιστορίας που διαδραματίζεται περισσότερο στον δρόμο απ’ ό,τι στον ίδιο τον προορισμό.
Λόγος του ταξιδιού μας ήταν το 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λάρισας, ένα από τα πιο ζωντανά και πολυδιάστατα φεστιβάλ της χώρας. Πραγματικά, εκείνες τις ημέρες η πόλη έμοιαζε να πάλλεται στους ρυθμούς του σινεμά.
Οι δρόμοι γύρω από το κέντρο είχαν γεμίσει νεαρούς δημιουργούς, επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σινεφίλ που αναζητούσαν την επόμενη ιστορία που θα τους συγκινήσει. Το φεστιβάλ απλώθηκε σε 15 ημέρες γεμάτες προβολές, αφηγήσεις, μουσικές, συζητήσεις και δημιουργικούς πειραματισμούς. Οι αίθουσες και οι πολιτιστικοί χώροι της πόλης γέμισαν με διαφορετικές θεματικές.
Το Larissa Lumina II, φεστιβάλ με προβολές ταινιών μικρού μήκους τεχνητής νοημοσύνης, παρουσίασε 80 ταινίες από όλο τον κόσμο, συνδέοντας την τέχνη με τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας. Στο αφιέρωμα στον ισπανικό κινηματογράφο προβλήθηκαν σύγχρονες ισπανικές δημιουργίες, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε και αφιέρωμα στην ισπανική και ισπανόφωνη ποίηση, με απαγγελίες έργων που συνδυάστηκαν με ζωντανή μουσική, χαρίζοντας μια ατμόσφαιρα βαθιάς λυρικότητας.
Από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του φεστιβάλ ήταν η προβολή του ντοκιμαντέρ «ΔΕΛΤΑ» της Βίβιαν Παπαγεωργίου, συνοδευόμενη από συζήτηση με την ίδια και ψαράδες από το Δέλτα του Πηνειού, μια στιγμή όπου το σινεμά συναντούσε την τοπική ιστορία και τον άνθρωπο. Ακολούθησαν αφιερώματα στον σκηνοθέτη Αλέξη Δαμιανό, με την προβολή της ταινίας «Ηνίοχος», καθώς και θεματικές προβολές πάνω στα στερεότυπα, τον εγκλεισμό και τη χρήση ουσιών. Ιδιαίτερη ήταν και η συζήτηση για τον κοινωνικό ρατσισμό των εγκλείστων και την αισιόδοξη δύναμη της εκπαίδευσης, με τη συμμετοχή δημιουργών, κριτικών και εκπαιδευτικών, που έδωσαν μια νέα διάσταση στο πώς το σινεμά ανοίγει διαλόγους.
Οι εκδηλώσεις για το κοστούμι στον κινηματογράφο, καθώς και η συζήτηση για την οικολογία του κοστουμιού και τη ματιά της Σοφίας Κόπολα, πρόσφεραν μια άλλη οπτική για το πώς η μόδα και ο κινηματογράφος συναντώνται. Η έκθεση κινηματογραφικής αφίσας των δεκαετιών του ’50 και του ’60, επιμελημένη από τον συλλέκτη και ηθοποιό Λευτέρη Λαμπράκη, θύμισε στο κοινό τη δύναμη της οπτικής αφήγησης στην εποχή πριν από την ψηφιακή εικόνα.
Η τελετή λήξης, που πραγματοποιήθηκε στο Χατζηγιάννειο Πνευματικό Κέντρο, είχε τη ζεστή, γιορτινή ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει ένα φεστιβάλ που αγαπιέται από το κοινό. Την παρουσίαση ανέλαβαν η Άννα Ζηρδέλη και ο Θανάσης Πάτρας, ενώ παρευρέθηκαν εκπρόσωποι θεσμών της πόλης και της Περιφέρειας. Ακολούθησαν οι απονομές: βραβεία του Larissa Lumina, διακρίσεις για ταινίες animation, αλλά και οι μεγάλες κατηγορίες του Διεθνούς, του Ελληνικού και του Μαθητικού Διαγωνιστικού. Από διεθνείς συμμετοχές μέχρι μαθητικές ταινίες που εντυπωσίασαν με την ωριμότητα και τη φαντασία τους, η Λάρισα απέδειξε ότι αποτελεί μια σημαντική πλατφόρμα για νέους δημιουργούς. Η είσοδος σε όλες τις προβολές ήταν ελεύθερη, κάνοντας το φεστιβάλ ακόμη πιο ανοιχτό και προσιτό στο κοινό.
Ανάμεσα στις προβολές είχαμε την ευκαιρία να περιπλανηθούμε στην πόλη. Από το Αρχαίο Θέατρο, που στέκει επιβλητικό σχεδόν στο κέντρο της, μέχρι τις βόλτες στον Πηνειό και τους μεγάλους πεζόδρομους γεμάτους καφέ, εστιατόρια και μαγαζιά, η Λάρισα αποδείχθηκε ένας ζωντανός οργανισμός, φιλικός και νεανικός, με ρυθμό που δεν σταματά ποτέ. Το Διαχρονικό Μουσείο μάς ταξίδεψε σε αιώνες ιστορίας, ενώ το Πάρκο Αλκαζάρ μάς έδωσε την ευκαιρία για μια πιο γαλήνια ανάπαυλα, ανάμεσα στη βουή του φεστιβάλ.
Φεύγοντας από τη Λάρισα, με τις εικόνες του φεστιβάλ να μας ακολουθούν, συνειδητοποιήσαμε ότι το ταξίδι αυτό λειτούργησε ως υπενθύμιση της δύναμης του πολιτισμού και της σημασίας του να γνωρίζεις μια πόλη μέσα από τις ιστορίες της. Οι μετακινήσεις έγιναν μέρος αυτής της εμπειρίας, δίνοντάς μας τον χρόνο και τον χώρο να παρατηρήσουμε και να επιστρέψουμε σε όσα άξιζαν μια δεύτερη ματιά. Με την Avis στο πλευρό μας, το road trip κύλησε με άνεση και σιγουριά, αφήνοντάς μας ελεύθερους να εστιάσουμε στο ουσιαστικό: τη διαδρομή, τους ανθρώπους και όσα μένουν στη μνήμη αφού σβήσουν τα φώτα της μεγάλης οθόνης.
