Λατρεύω το Πήλιο και, χωρίς να έχω καταγωγή από εκεί, το έχω επισκεφθεί αμέτρητες φορές, από την παιδική μου ηλικία μέχρι σήμερα. Από την πρώτη φορά που κανείς θα βρεθεί στο Πήλιο, θα διαπιστώσει ότι είναι ένας τόπος που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο όλες τις εποχές, αφού, όποτε και αν πας, έχεις πάρα πολλά μέρη και δραστηριότητες, ενώ θα αντιληφθεί σύντομα την καλλιτεχνική αύρα του τόπου.
Τα γραφικά χωριά: το αγαπημένο μου χωριό του Πηλίου είναι οι Πινακάτες, με την πανέμορφη πλακόστρωτη πλατεία τους, που απλώνεται κάτω από το αιωνόβιο πλατάνι και τη μαρμάρινη κρήνη, από την οποία μπορείς να γεμίσεις το παγούρι σου και να δροσιστείς με το πεντακάθαρο νερό. Φτάνοντας στην είσοδο του χωριού, το αντικρίζεις αμφιθεατρικά και η εικόνα σου κόβει την ανάσα. Η αντανάκλαση του φωτός στις πέτρινες σκεπές είναι μαγική.
Τόσο στις Πινακάτες όσο και στα κοντινά χωριά (Μηλιές, Βυζίτσα, Άγιος Γεώργιος), μπορείς να απολαύσεις με ηρεμία το φαγητό σου στην πλατεία ή έναν καφέ με τα υπέροχα χειροποίητα γλυκά των ντόπιων. Κλασική στάση, ιδίως το φθινόπωρο, είναι η Μακρινίτσα, για ένα καφεδάκι στο καφενείο της πλατείας, που είναι πασίγνωστο για την αυθεντική, τεράστια τοιχογραφία του ζωγράφου Θεόφιλου.
Τα παραμυθένια μονοπάτια και οι πηγές: σχεδόν όλα τα χωριά του Πηλίου συνδέονται με μονοπάτια μέσα από το βουνό, όπου μπορείς να κάνεις πεζοπορία και να απολαύσεις την καταπράσινη φύση, τα τρεχούμενα νερά και την ατελείωτη θέα. Κλασική διαδρομή είναι το μονοπάτι των Μηλέων, που ξεκινά από τον σιδηροδρομικό σταθμό του τρένου. Μπορεί, ωστόσο, κανείς να ανακαλύψει μονοπάτια πεζοπορίας για κάθε βαθμό δυσκολίας. Τα περισσότερα περνούν από πηγές με κρυστάλλινα νερά, όπου, αν είσαι αρκετά θαρραλέος, μπορείς να δροσιστείς από τον καύσωνα του καλοκαιριού.
Οι μοναδικές παραλίες: το μαγικό με το Πήλιο είναι ο τρόπος που συνδυάζει το βουνό με τη θάλασσα. Οι παραλίες δεν λειτουργούν ως «συνοδευτικές» της εμπειρίας, αλλά οι περισσότερες εξ αυτών είναι πραγματικά μοναδικές και σήμα κατατεθέν της περιοχής. Από τη δύσβατη Φακίστρα (καθώς χρειάζεται πεζοπορία για να φτάσεις), μέχρι τον Μυλοπόταμο, τα Ποτιστικά, την Ανάληψη, την κινηματογραφική Νταμούχαρη αλλά και την Πλάκα, απολαμβάνεις τον καλοκαιρινό ήλιο και την ξεκούραση σε υπέροχα τοπία.
Το φαγητό: σε πολλά χωριά του Πηλίου θα απολαύσεις μοναδικά μαγειρευτά και ψητά, όμως οι μεγαλύτερες αδυναμίες μου είναι το πανέμορφο, γραφικό ψαροχώρι της Αγίας Κυριακής και οι Κόττες, για την καλύτερη γαριδομακαρονάδα που θα «έβαζε κάτω» τα Μισελέν!
Η ηρεμία: για μένα το Πήλιο είναι ο τόπος που ανασυγκροτούμαι, ξεκουράζομαι πραγματικά, καθαρίζει η σκέψη μου και οργανώνω τα επόμενα βήματά μου. Η ομορφιά της φύσης και της αρχιτεκτονικής, η φιλοξενία των ντόπιων, η δροσιά και η απλότητα της περιοχής με ηρεμούν, με εμπνέουν να ονειρευτώ και να γεμίσω τις μπαταρίες μου! Μόνο Πήλιο, λοιπόν!
*Η Βασιλική Μιχαλοπούλου εχει κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό της album με τίτλο «Ενδεχόμενα» σε μουσική και στίχους του Γιώργου Καψάσκη. Mετά τις πολύ επιτυχημένες περσινές της εμφανίσεις στο ΣτΝ, θα εμφανιστεί και πάλι στις 10/10.
Διαβάστε ακόμα:
Πορταριά, Μηλιές, Ζαγορά, Μακρινίτσα: Φθινοπωρινή απόδραση στα χωριά του Πηλίου
Αποστολή στο Νότιο Πήλιο: Χειροποίητες γεύσεις σε μία βεράντα με θέα τη θάλασσα
Ανεξερεύνητοι Τόποι: Αλατάς και Μηλίνα- Εξερευνώντας τα «κρυμμένα» διαμάντια του Νότιου Πηλίου