Στο μυαλό των περισσότερων, η Μεσσηνία σχετίζεται με διάσημα παραθαλάσσια τοπία της νότιας Πελοποννήσου που βρέχονται είτε από τον Μεσσηνιακό Κόλπο, είτε από το Ιόνιο Πέλαγος –με θέρετρα λ.χ. σαν τη Φοινικούντα, με διάσημες «ινσταγκραμικές» παραλίες σαν τη Βοϊδοκοιλιά, με το θεσπέσιο βενετικό κάστρο της Μεθώνης ή με πόλεις σαν την Καλαμάτα και την Πύλο, οι οποίες γνωρίζουν όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα ως προορισμοί καλοκαιρινών διακοπών.
Αλλά η Μεσσηνία διαθέτει και πολύ ενδιαφέρον εσωτερικό, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στο τραχύ φυσικό κάλλος της Μάνης και των άγριων τοπίων της. Τα περισσότερα σημεία του, ωστόσο, παραμένουν γνωστά σε λίγους –όπως τα χωριά στα ορεινά του νότιου Ταϋγέτου, για παράδειγμα. Εδώ και καιρό, όμως, το Πολυλίμνιο δεν συμπεριλαμβάνεται πια σε αυτά.
Κάποτε, βέβαια, λογιζόταν ως καλά κρυμμένο μυστικό, που το ήξεραν μόνο όσοι είχαν πεζοπορήσει ενδελεχώς στο μεσσηνιακό τοπίο. Πλέον, όμως, το μαγευτικό αυτό σύμπλεγμα από καταρράκτες και λιμνούλες έχει αναδειχθεί σε διεθνώς φημισμένο προορισμό, ο οποίος προσελκύει πλήθη επισκεπτών κατά την καλοκαιρινή περίοδο, παραμένοντας ελκυστικός σε όλες τις εποχές του χρόνου –αρκεί, ασφαλώς, να υπάρχουν οι κατάλληλες καιρικές συνθήκες για να φτάσει κανείς στην περιοχή του.
Ένα φαράγγι με μαγευτική, υδάτινη ομορφιά
Πολλοί από όσους έχουν δει το Πολυλίμνιο τείνουν να αναφέρονται σε αυτό με όρους της εξωτικής «Γαλάζιας Λίμνης», που πέρασε από τον κινηματογράφο στα ταξιδιωτικά ρεπορτάζ –σε βαθμό τόσο καταχρηστικό, βέβαια, ώστε τελικά η περιγραφή ξέφτισε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, υπάρχουν σημεία και στιγμές που ο νους τρέχει πράγματι στο περίφημο φιλμ του Ράνταλ Κλάιζερ με τη Μπρουκ Σιλντς και τον Κρίστοφερ Άτκινς: αν πετύχετε την τοποθεσία σε περίοδο με λίγο ή ελάχιστο κόσμο, θα νιώσετε όντως σαν να βρίσκεστε σε κάποιον ξεχασμένο φυσικό παράδεισο της υφηλίου.
Μιλώντας για το Πολυλίμνιο, τώρα, αναφερόμαστε βασικά σε ένα φαράγγι, που λόγω της ξεχωριστής γεωμορφολογίας της περιοχής και του γενικώς ανώμαλου εδάφους με τους βράχους και τα δέντρα, «υποχρεώνει» τα άφθονα τρεχούμενα νερά –τα οποία παραμένουν πλούσια ακόμα και στους πιο θερμούς μήνες του ελληνικού καλοκαιριού– να απλωθούν σε ένα δίκτυο από διάσπαρτες λίμνες μικρού και μεσαίου μεγέθους, σχηματίζοντας και κάποιους καταρράκτες, εδώ κι εκεί. Με τη σειρά της, η έντονη παρουσία των βουνίσιων υδάτων ευνοεί την ανάπτυξη πλούσιας βλάστησης, με αποτέλεσμα το βραχώδες τοπίο να προβάλλει καταπράσινο, γεμάτο με συνδυασμούς χρωμάτων που εντυπωσιάζουν αβίαστα το βλέμμα και τις αισθήσεις. Ακόμα πιο πέρα από το άμεσα διακριτό φυτικό τοπίο, μάλιστα, ευδοκιμούν ελαιώνες και αμπέλια.
Από το σημείο όπου θα σταθμεύσετε το αυτοκίνητό σας στο χωριό Χαραυγή (πιο κάτω θα βρείτε και ακριβέστερες οδηγίες για το πώς θα φτάσετε εκεί), η πρόσβαση στις πρώτες λιμνούλες εξασφαλίζεται εύκολα, μέσω ενός μικρού μονοπατιού, εξοπλισμένου με ξύλινα γεφυράκια: το μόνο που πρέπει να προσέξετε διατρέχοντάς το, είναι να μη γλιστρήσετε σε κάποια πέτρα, γι’ αυτό και φροντίστε να το διασχίσετε με κατάλληλα παπούτσια (όχι π.χ. με σαγιονάρες, απαραιτήτως πρέπει να φοράτε μποτάκια πεζοπορίας ή γερά αθλητικά). Δεν είναι τυχαίοι, άλλωστε, οι παλιοί θρύλοι της περιοχής, οι οποίοι ήθελαν το Πολυλίμνιο να είναι κατοικία νεράιδων, που παράσερναν τραγουδώντας όσους τολμούσαν να μπουν στις εκτάσεις τους, γκρεμίζοντάς τους στα νερά. Καλό είναι, επίσης, να έχετε καπέλο, άφθονο νερό, αντικουνουπικό, όπως βέβαια και το μαγιό σας και τα σχετικά, εάν έρθετε σε εποχή που ευνοεί το μπάνιο στα κρυστάλλινης αίσθησης νερά.
Η διαδρομή διαρκεί γύρω στα 20 με 30 λεπτά (αναλόγως και της φυσικής κατάστασης του καθένα) και στην αρχή της είναι αρκετά βατή. Πιο κάτω, όμως, υπάρχουν και ορισμένα δύσβατα σημεία, στα οποία θα δείτε εγκαταστημένα μεταλλικά στηρίγματα, που θα σας βοηθήσουν στην αίσθηση ισορροπίας, καθώς θα ανηφορίζετε. Αν είστε οικογένεια με μικρά παιδιά, να έχετε υπόψη ότι θα δυσκολευτούν και θα χρειαστεί να τα πάρετε αγκαλιά και να πορευτείτε με στάσεις. Η πρώτη από τις συνολικά 15 λίμνες που θα συναντήσετε εδώ λέγεται «του Ιταλού» και δεν είναι η μόνη με ιδιαίτερο όνομα: παρακάτω σας περιμένουν, ας πούμε, η λίμνη «του Τυχερού», η δυσπρόσιτη Μαυρόλιμνα, η Μαύρη Λίμνα με τον μικρό της, ειδυλλιακό καταρράκτη και η λίμνη «της Σταθούλας» –αναφορά στην τραγική μοίρα της Σταθούλας Θεριού, η οποία λέγεται ότι πνίγηκε με τα παιδιά της προσπαθώντας να ξεφύγει από τα στίφη του Ιμπραήμ κατά τις συγκρούσεις της Επανάστασης του 1821 στη Μεσσηνία.
Οι περισσότεροι, βέβαια, στοχεύουν στη λίμνη Κάδη, που είναι η μεγαλύτερη και βαθύτερη στο Πολυλίμνιο, αλλά κι αυτή με τον μακρύτερο και πιο εντυπωσιακό καταρράκτη. Για να την προσεγγίσετε ωστόσο, θα πρέπει να συνεχίσετε μετά τον Ιταλό, περνώντας από σημεία με απότομα βράχια και ευμεγέθεις, γλιστερές πέτρες –είναι εδώ, άλλωστε, που θα συναντήσετε και τα προαναφερόμενα μεταλλικά στηρίγματα. Σίγουρα, πάντως, αξίζει τον κόπο, ειδικά αν σκοπεύετε να βουτήξετε στα κρύα, βαθυπράσινα και αναζωογονητικά νερά του καταρράκτη. Είναι, επίσης, το σημείο που θα σας χαρίσει και τη μαγευτικότερη θέα στο υδάτινο δίκτυο αυτής της τόσο ξεχωριστής περιοχής.
Δίπλα από εκεί όπου γκρεμίζεται επιβλητικά ο καταρράκτης, μάλιστα, θα δείτε και σχοινιά, καθώς και μια σκάλα, που θα σας βοηθήσουν να υψωθείτε στα 10 με 15 μέτρα, φτάνοντας σε έναν βράχο, από όπου μπορείτε να κάνετε την πιο θεαματική βουτιά. Είναι απολύτως ασφαλής, καθώς στο σημείο αυτό το βάθος των νερών είναι μεγάλο, οπότε δεν κινδυνεύετε να τραυματιστείτε. Το μόνο που θα πρέπει γενικά να προσέξετε ερχόμενοι στο Πολυλίμνιο είναι να μην τρομάξετε τα νερόφιδα που κυκλοφορούν περιστασιακά εδώ, αλλά και να μην πατήσετε κάποιο από τα μεγάλα καβούρια τα οποία ζουν στις λίμνες.
Πώς θα φτάσετε στο Πολυλίμνιο
Το Πολυλίμνιο βρίσκεται μεταξύ Μεσσήνης και Πύλου, στην περιοχή του χωριού Χαραυγή, η οποία υπάγεται διοικητικά στη Δημοτική Ενότητα Βουφράδος του Δήμου Μεσσήνης.
Παρότι δεν είναι άμεσα ορατό λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας του εδάφους, είναι εύκολα προσβάσιμο από την Καλαμάτα, από όπου απέχει 33 χιλιόμετρα. Υπολογίστε λοιπόν ότι, με αυτοκίνητο, θα φτάσετε εκεί που ξεκινά το μονοπάτι μέσα σε 40 με 50 λεπτά οδήγησης. Φτάνοντας στο χωριό Καζάρμα, το πιο γειτονικό στη Χαραυγή, θα δείτε και σχετική πινακίδα, που θα σας καθοδηγήσει για το τελικό στάδιο της διαδρομής.
Όπως είπαμε και προηγουμένως, τα καλοκαίρια το Πολυλίμνιο τείνει πια να είναι ιδιαίτερα πολυσύχναστο, καθώς η φήμη του έχει διαδοθεί τόσο στην υπόλοιπη Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Φέτος, μάλιστα, βρέθηκε και στην 22η θέση της παγκόσμιας λίστας των φημισμένων Travelers’ Choice Best of the Best βραβείων, που απονέμει σε ετήσια βάση το Trip Advisor.
Στα πιο ήσυχά του, λοιπόν, θα το απολαύσετε στις αρχές του φθινοπώρου ή στο δεύτερο μισό της άνοιξης, αν και παραμένει προσεγγίσιμο σε κάθε εποχή του έτους –ακόμα και τον χειμώνα, εφόσον ο καιρός είναι καλός και δεν έχουν δημιουργηθεί δυσχέρειες στην πρόσβαση.
Διαβάστε ακόμα:
Το Ποτάμι της Σάμου: Μία παραλία ξεχωριστής ομορφιάς, με φαράγγι και καταρράκτες
Δροσερό καλοκαίρι στον Χρούσια -Ποταμίσια νερά και βουτιές σε καταρράκτες
Καταρράκτες Βαρβάρας: Ένα μικρό θαύμα της φύσης στη Χαλκιδική
