Τα πρώτα χρόνια του 17ου αιώνα ο βασιλιάς της Γαλλίας Ερρίκος ο Δ’ οραματίστηκε μία αρχοντική εμπορική γειτονιά του Παρισιού, ένα μέρος όπου θα χτυπούσε η καρδιά της καλής καλή κοινωνίας της πόλης ακριβώς στην καρδιά της συνοικίας Μarais μία ανάσα μακριά από την πλατεία της Βαστίλης.
Σκοπός του Ερρίκου, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο επιδραστικότερος και πιο σημαντικός μονάρχης της Γαλλίας, ήταν η δημιουργία μίας περιοχής που θα μπορούσε να αναμετρηθεί με το εξαιρετικά ανθηρό εμπόριο μεταξιού και λινού του Μιλάνου, η κατασκευή μίας σειράς κτηρίων όπου οι έμποροι θα μπορούσαν να ζουν στον τελευταίο όροφο, να έχουν τα εργαστήρια τους στον μεσαίο όροφο και τα καταστήματα τους στο ισόγειο. Έναν εμπορικό πυρήνα που θα συγκέντρωνε όλη την αριστοκρατία του Παρισιού και, βεβαίως, τους ανθρώπους της αυλής γενόμενος πόλος έλξης και για τους εύπορους ταξιδιώτες.
Δυστυχώς ο Ερρίκος Δ’ δεν πρόλαβε να δει το μεγάλο του όνειρο να πραγματοποιείται αφού δολοφονήθηκε δύο χρόνια πριν την ολοκλήρωση της πλατείας των Βοσγίων, η οποία αρχικά είχε την ονομασία Place Royale. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν από τον γιο του Ερρίκου, Λουδοβίκο 13ο ο οποίος τότε ήταν μόλις 11 ετών.
Η μικρή πλατεία του Παρισιού, με το καταπράσινο πάρκο ακριβώς στο κέντρο, παραμένει μέχρι και σήμερα σήμα κατατεθέν της καλής ζωής στη γαλλική πρωτεύουσα, ένα διαμαντάκι ανάμεσα στα τόσα και τόσα εντυπωσιακά αξιοθέατα της πόλης του Φωτός όπου η ιστορία συναντά τη φινέτσα και την πολυτέλεια σε πανέμορφες στοές και κομψά καταστήματα. Η πλατεία των Βοσγίων ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1604 ακριβώς στο σημείο όπου για αιώνες δέσποζαν οι αρχοντικές κατοικίες που αποτελούσαν το ιστορικό Hotel de Tournelle. Εκεί έζησαν οι Γάλλοι βασιλείς και η αυλή τους για ολόκληρους αιώνες. Και εκεί, το 1559, πέθανε o βασιλιάς Ερρίκος ο Β’ μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό. Tότε η γυναίκα του, βασίλισσα Αικατερίνη των Μεδίκων, διέταξε να γκρεμιστεί ολόκληρο το κτίσμα που της «θύμιζε οικεία κακά» και ζήτησε από τη βασιλική αυλή να μετακινηθεί στο Λούβρο.
Παρά τα μεγάλα όνειρα του Ερρίκου του Δ’ η αλήθεια είναι πως τα όμορφα κτήρια της πλατείας των Βοσγίων δεν πρόλαβαν να ζήσουν για πολύ τον πλούτο και το μεγαλείο της γαλλικής αυτοκρατορικής αυλής. Στην πραγματικότητα η μοναδική γαλαζοαίματη που έζησε έστω και για λίγο στην περιοχή ήταν η Μαρία Αντουανέτα, για ένα μικρό διάστημα όταν έφτασε από τη Βιέννη στη Γαλλία πριν από τον γάμο της με τον Λουδοβίκο ΙΣΤ΄.
Ωστόσο, σταδιακά η πλατεία των Βοσγίων εξελίχθηκε σε ένα αληθινό κέντρο των μεγαλοαστών εμπόρων, αλλά και σε εστία συνάντησης Γάλλων καλλιτεχνών. Το 1793, αμέσως με τη Γαλλική Επανάσταση, το όνομα Place Royale έδωσε τη θέση του στην ονομασία Place des Vosges, σαν φόρος τιμής στην επαρχία των Βοσγίων, την πρώτη που δέχθηκε να πληρώσει φόρους στη νεοσύστατη δημοκρατία της Γαλλίας.
Aνάμεσα στις δεκάδες γνωστές προσωπικότητες που έζησαν κάποτε σε αυτή την καταπληκτική, αξιοζήλευτη γειτονιά και ο κορυφαίος Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ, ο καρδινάλιος Ρισελιέ και η μαρκησία Marie de Rabutin-Chantal. Μάλιστα το μέγαρο όπου κάποτε έζησε το μεγάλος μυθιστοριογράφος λειτουργεί ως μουσείο εδώ και έναν αιώνα και οι χώροι του είναι τουλάχιστον θεαματικοί. Ξεχωρίζει το πανέμορφο κινέζικο σαλόνι, αλλά και το ξύλινο σκαλιστό γραφείο του Ουγκώ το οποίο δεν είχε καρέκλα, αφού έγραφε όρθιος. Σε αυτό το γραφείο, χωρίς να κάθεται, ο συγγραφέας έγραψε ένα μεγάλο κομμάτι των Άθλιων, ενός εκ των καθοριστικότερων μυθιστορημάτων της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Ούσα η παλαιότερη πλατεία που δημιουργήθηκε βάση σχεδίου στο Παρίσι (αλλά και μία από τις πρώτες σε ολόκληρη την Ευρώπη), η πλατεία των Βοσγίων έχει και ιστορική σημασία. Ταυτόχρονα αποτελεί πρότυπο για το πώς χτίστηκαν οι κατοικίες των μεγάλων αστικών κέντρων μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν, αποτελώντας μοντέλο κομψότητας και φινέτσας.
Στις στοές της βρίσκεται το διάσημο Café Hugo, το οποίο είναι πολύ περισσότερο από ακόμα ένα μπιστρό στην πρωτεύουσα της Γαλλίας. Στέκι εικαστικών και διανοούμενων, το καφέ σερβίρει απολαυστικό καφέ με κρέμα, αυθεντικά κρουασάν και ζεστή κρεμμυδόσουπα με μπόλικη δόση ιστορίας. Στο κέντρο το κυκλικό σιντριβάνι (ένα από τα 4 που υπάρχουν συνολικά) αποτελεί σταθερό σημείο συνάντησης των ντόπιων που δίνουν ραντεβού στην καταπράσινη αυτή πλατεία.
Ανάμεσα στα καφέ και εστιατόρια που βρίσκονται κρυμμένα στις στοές της Place des Vosges και το επίσης γνωστό Ma Bourgogne στο δυτικό άκρο της πλατείας, εκεί όπου θα πιάσετε τραπέζι το μεσημέρι για ελαφριά και πεντανόστιμα αρνίσια παϊδάκια, φίνα μπριζόλα ταρτάρ και τραγανές τηγανιτές πατάτες – άλλωστε είναι γνωστό ότι σε καμία άλλη πόλη του κόσμου οι τηγανιτές πατάτες δεν είναι τόσο νόστιμες.
Εάν όμως ο καιρός είναι καλός ίσως είναι η ιδανική ευκαιρία για εσάς να ζήσετε μία απόλυτη παριζιάνικη εμπειρία. Αυτή του πικνίκ σε ένα από τα ωραιότερα και πιο γαλήνια σημεία του κέντρου. Άλλωστε αυτό είναι το μαγικό με την πλατεία των Βοσγίων. Το γεγονός ότι είναι στο κέντρο της συνοικίας Marais και την ίδια στιγμή διατηρεί ζωντανό το προφίλ μίας απόλυτη ήσυχης γωνιάς της πόλης, όπου θα βρείτε καταφύγιο από την κίνηση και την πολυκοσμία λες και έχει ταξιδέψει στη γαλλική εξοχή. Τους καλοκαιρινούς μήνες, λοιπόν, πολλοί ντόπιοι παίρνουν ακόμα το ψάθινο καλαθάκι τους, γαλλικές μπαγκέτες με τυρί και ένα μπουκάλι κρασί και στρώνουν καρό τραπεζομάντηλο στο γρασίδι γύρω από το κεντρικό σιντριβάνι. Διαβάζουν ή ανταλλάσσουν φιλιά. Αυτό είναι το τέλειο με το Παρίσι. Ακόμα και στην εποχή των social media παραμένει το πιο ρομαντικό μέρος επί γης. Η πλατεία των Βοσγίων είναι κομμάτι αυτού ακριβώς του ρομαντισμού.
Διαβάστε ακόμα:
Saint-Germain-des-Prés: Μία ολόκληρη ημέρα στην πιο καλλιτεχνική συνοικία του Παρισιού
Le Marais: Η πολυσυλλεκτική γειτονιά που θυμίζει το «παλιό Παρίσι»
Η μποέμ γοητεία της Μονμάρτρης
