Ένα ταξίδι στη Βόρεια Εύβοια, λίγους μήνες μετά από εκείνη την εβδομάδα, μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, που έκανε την Ελλάδα να παγώσει. Η Βόρεια Εύβοια όμως έχει ανάγκη να συνεχίσει.

12

Να επουλώσει τις πληγές της πύρινης καταστροφής και να βρεθεί αντιμέτωπη με το αύριο που μοιραία δεν μπορεί να περιμένει. Περνάω την ψηλή γέφυρα της Χαλκίδας. Ο καιρός είναι μουντός και λίγο αργότερα ξεκινάει η βροχή. Στη Νέα Αρτάκη σταματάω για καφέ σε μία γνωστή αλυσίδα. Μέχρι ο καφές να ετοιμαστεί, ακούω να συζητούν για την κακοκαιρία που έρχεται. Εύχονται να μην πιάσει τη Βόρεια Εύβοια και τις περιοχές που επλήγησαν από την πυρκαγιά. Το ίδιο και εμείς. Μετά τα Ψαχνά, ο δρόμος έχει στροφές και σημαντική υψομετρική διαφορά. Οδηγούμε μέσα στο πράσινο, ανάμεσα σε καταπράσινα δέντρα δεκαετιών, που μετατρέπουν την οδήγηση εδώ σε εμπειρία.

Στο Προκόπι

Φτάνουμε στο Προκόπι. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στην κάτω πλευρά της πανέμορφης πλατείας και περπατάμε μέχρι τον εμβληματικό ναό του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου. Το χωριό, που δημιουργήθηκε τον 17ο αι., πέρασε από διάφορες περιπέτειες καθώς ακόμη και μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, το τσιφλίκι του Αχμέτ Αγά, το οποίο ήταν γύρω στα 250.000 στρέμματα, πουλήθηκε σε ξένους καθώς ήταν πλούσιο σε λευκόλιθο. Τα πράγματα άλλαξαν, όταν, το 1924, έφτασαν εδώ από την Μικρά Ασία πρόσφυγες από το Προκόπι της Καπαδοκίας φέρνοντας μάλιστα μαζί τους το σκήνωμα του Αγίου. Ξεκίνησαν να φτιάχνουν τον ναό, αλλά ο πόλεμος του `40, καθυστέρησε ακόμη περισσότερο την εξέλιξη. Ο ναός ήταν έτοιμος το 1951 και αξίζει να τον επισκεφτείτε, καθώς, μεταξύ άλλων, θα δείτε και τις ιδιαίτερες τοιχογραφίες του. Παράλληλα, οι πρόσφυγες έφεραν μαζί τους σημαντικό υλικό και κειμήλια, τα οποία σήμερα φυλάσσονται και εκτίθενται στο Μουσείο Μικρασιατικού Πολιτισμού Νέου Προκοπίου. Ένα σύγχρονο μουσείο που αξίζει να το επισκεφθείτε όταν βρεθείτε στην περιοχή.

Στα Λουτρά Αιδηψού

Το επόμενο πρωινό μάς βρίσκει στα Λουτρά Αιδηψού. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι εδώ και γεμάτος περιέργεια κάνω μία πολύ πρωινή βόλτα. Ίσως μία από τις πιο χαρακτηριστικές λουτροπόλεις της χώρας μας σήμερα εμπεριέχει ένα κράμα από νέα αλλά και σημαντικά ιστορικά κτήρια, κάποια από τα οποία ρημάζουν, έχοντας ισχυρό πάνω τους το αποτύπωμα του χρόνου. Περπατάμε στο χώρο πίσω από το υδροθεραπευτήριο και μπροστά στα μάτια μας, συμβαίνει κάτι μαγικό, καθώς το καυτό νερό αναβλύζει από τα έγκατα της γης και κυλάει είτε προς τη θάλασσα είτε προς τις εγκαταστάσεις. «Τα νερά έρχονται από το βάθος των 2,5 χλμ. και η θερμοκρασία τους είναι από 34 μέχρι ακόμη και 82 βαθμού κελσίου.» θα μας πει ο ξεναγός μας σε αυτή τη μοναδική βόλτα. «Είναι πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία όπως το μαγνήσιο, το νάτριο, το κάλιο και το ασβέστιο. Υπάρχει μάλιστα και σίδηρος, και για αυτό θα δείτε στο υδροθεραπευτήριο, ότι το χρώμα του νερού μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να μην είναι τόσο διαυγές».

Το υδροθεραπευτήριο

Χάνομαι σε αυτό το μαγικό χώρο και αναρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι έχουν ταξιδέψει μέχρι εδώ για να δεχτούν τις ευεργετικές ιδιότητες του νερού. Το νερό εδώ ενδείκνυται για νοσήματα που σχετίζονται με το νευρικό σύστημα, το μυοσκελετικό, δερματικές παθήσεις και άλλα. Συνήθως έρχονται οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ενώ αυτές ακριβώς τις χαλαρωτικές ιδιότητες του νερού, μπορεί κανείς να τις απολαύσει σε οποιαδήποτε ηλικία. Περπατάμε μέσα στο υδροθεραπευτήριο που κατασκευάστηκε το 1985. Τεράστιοι χώροι, και εγκαταστάσεις οι οποίοι λειτουργούν με τη μεγάλη συμβολή του προσωπικού. Την ίδια στιγμή οι δυνατότητες ανάπτυξης είναι τεράστιες, αλλά απαιτείται προγραμματισμός και βούληση. Ειδικότερα το υδροθεραπευτήριο της Αιδηψού, περιλαμβάνει 84 λουτήρες για υδρομασάζ, εξωτερική πισίνα η οποία λειτουργεί με ανάμειξη ιαματικού αλλά και θαλασσινού νερού, 2 εσωτερικές πισίνες αλλά και φυσικοθεραπευτήριο με όργανα γύμνασης και ηλεκτροθεραπείας. Την ίδια στιγμή στον οικισμό των Λουτρών Αιδηψού, λειτουργούν λειτουργούν 21 ιδιωτικά υδροθεραπευτήρια.

Όσο ταξιδεύουμε στη Βόρεια Εύβοια γίνεται όλο και πιο σαφές, ότι αυτό το μέρος έχει τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης. Είναι παραγωγικά αυτάρκες, έχει ομορφιές που αξιοποιούνται τουριστικά και έχει ανθρώπους άξιους για να πάνε μπροστά. Οι ξενοδοχειακές τους μονάδες είναι ποιοτικές και καλύπτουν όλες τις ανάγκες.

Στο Συνεταιρισμό Σύκων του Ταξιάρχη

Αυτή την εποχή οι συκιές δεν έχουν φύλλα. Περνώντας από διάφορα σημεία στη Βόρεια Εύβοια, βλέπεις στρέμματα ολόκληρα με δέντρα που περιμένουν να περάσει ο χειμώνας και να ανθοφορήσουν. Είναι αυτά τα δέντρα που δίνουν τα περίφημα και γνωστά σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο σύκα του Ταξιάρχη. Επισκεφτήκαμε τον συνεταιρισμό, ο οποίος μάλιστα αποτελεί και έναν από τους παλαιότερους στην Ελλάδα και είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον τρόπο που τα σύκα θα φτάσουν στο τραπέζι του καταναλωτή. «Τα σύκα του Ταξιάρχη προέρχονται από συκόδεντρα της ποικιλίας Σμυρνέικη και καλλιεργούνται μόνο στην περιοχή μας, αποκλειστικά με την παραδοσιακή μέθοδο» μας σημειώνει ο επικεφαλής του συνεταιρισμού, ενώ παράλληλα παίρνουμε μία γεύση για την τρόπο διαλογής, λεύκανσης, ξήρανσης, απεντόμωσης και συσκευασίας.

Στο ελαιοτριβείο του Καΐρη

Είναι η περίοδος της συλλογής των ελιών, και επισκεπτόμαστε το ελαιοτριβείο Καΐρης, το οποίο λειτουργεί κανονικά. Στον περίβολο των εγκαταστάσεων, βλέπουμε τα μεγάλα πλαστικά κασόνια μέσα στα οποία οι παραγωγοί τοποθετούν τον καρπό που θα φέρουν από το χωράφι. Στη συνέχεια, όπως μας εξηγεί ο κ. Καΐρης, ο καρπός θα πάρει το δρόμο ώστε να γίνει ελαιόλαδο. Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο ελαιοτριβείο όπου μάλιστα προχωρά και στην τυποποίηση ελαιολάδου, μέρος του οποίου εξάγεται.

Στη Χασαποταβέρνα στον Άγιο

Μετράει αρκετές δεκαετίες και παραμένει σημείο συνάντησης για όσους θέλουν αυθεντικές γεύσεις χωρίς φιοριτούρες και υπερβολές. Η χασαποταβέρνα Ζαχαράκης (2226031577) βρίσκεται στον οικισμό Άγιος, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αιδηψό. Ολόφρεσκα ντόπια κρέατα ψήνονται στη σούβλα ή αποτελούν την πρώτη ύλη για νόστιμα ψητά της ώρας. Κοκορέτσι, κοντοσούβλι, μοσχαρίσιες σπαλομπριζόλες, από τα χέρια του Γιάννη Ζαχαράκη αλλά και πεντανόστιμες τηγανητές πατάτες και πολλά ορεκτικά από μία φημισμένη μαγείρισσα, τη μητέρα του, την κυρία Βίκυ. Ο χώρος είναι πολύ οικείος, έχει πολύ καλό servive και γενικότερα αποπνέει μία θετική αίσθηση.

Στα μονοπάτια

Οι επιλογές για περπάτημα στη Βόρεια Εύβοια είναι πολλές. Κάθε εποχή, έχει και το δικό της χρώμα καθώς τα φυλλοβόλα δέντρα αλλάζουν σημαντικά το τοπίο, ανάλογα και τη φάση στην οποία βρίσκονται. Με τη συνοδεία του Δημήτρη Τυχάλα, (exploreviaisland@gmail.com) ενός ανθρώπου που αγαπά τη φύση και τα μονοπάτια, περπατάμε αυτό που ξεκινάει από τους Γαλατσάδες και καταλήγει στο χωριό Καστανιώτισσα. Το μονοπάτι αυτό περνάει μέσα από ένα πυκνό δάσος με πλατάνια, δρυς αλλά και καστανιές. Σε κάποια μάλιστα σημεία της διαδρομής έχουμε εξαιρετική θέα προς τον κάμπο της Ιστιαίας και τον Παγασητικό Κόλπο. Επίσης το highlight της διαδρομής είναι ότι συναντάς δύο μικρές ορεινές λίμνες, τη μικρή και τη μεγάλη Σβάλα. Το μονοπάτι αυτό είναι συνολικά 12 χλμ., ωστόσο υπάρχει επιλογή ώστε να περιοριστεί στα 6 χλμ.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η Βόρεια Εύβοια έχει στη φαρέτρα της πολλά όπλα. Κυριότερο όλων οι άνθρωποί της και η διάθεσή του να κάνουν πολλά πράγματα ώστε να φέρουν τον τόπο εκεί που του αξίζει.