Είναι αυτή η εποχή του χρόνου που η φύση αναγεννιέται και μαζί της θα φέρει την αναζωογόνηση, τη διάθεση για νέα πράγματα και νέες εμπειρίες. Είναι τώρα που ο καθένας από εμάς θα βρει νέες τρόπους έκφρασης, θα βάλει στην άκρη αγκυλώσεις και περιορισμούς και θα θελήσει να δει την καθημερινότητα από μία ματιά ενδεχομένως πιο δημιουργική.
Aκολουθούν 4 προτάσεις για εκδρομές που θα μας κάνουν να σκεφτούμε αλλιώς και να απολαμβάνουμε περισσότερο αυτά που έχουμε γύρω μας.
Στη Βέροια, για ποδηλατάδα στις ανθισμένες ροδακινιές
Άνθη ροδακινιάς σε όλες τις αποχρώσεις του ροζ. Είκοσι περίπου μαγικές μέρες ανθοφορίας της ροδακινιάς, στον εύφορο κάμπο της Ημαθίας, δημιουργούν ένα θέαμα παραμυθένιο. Δεκάδες ποικιλίες, πρώιμες και όψιμες, ενός καρπού αγαπημένου, ανθίζουν μέχρι και το πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου και δημιουργούν μια ροζ ανθισμένη θάλασσα.
Ο Τουριστικός Όμιλος Βέροιας διοργανώνει κάθε χρόνο ποδηλατάδες, πεζοπορίες και διαγωνισμό φωτογραφίας για επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφους, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Δυνατές συγκινήσεις και εικόνες απίστευτης ομορφιάς, στο πρώτο ξύπνημα της φύσης. Ένα σκηνικό που εμπνέει, παρόμοιο με το ιαπωνικό «χανάμι», την θέαση των ανθών στις ανθισμένες κερασιές, που κάθε άνοιξη απολαμβάνουν χιλιάδες κάτοικοι στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Εκρήξεις χρώματος για τα πρώτα σημάδια της άνοιξης.
Στον εμβληματικό Φάρο του Ακροταίναρου
Σε ένα τοπίο που συγκλονίζει, εδώ που μία βραχώδη άκρη μπαίνει στη θάλασσα και κάτω από τη σχεδόν μόνιμη τρικυμία, δεσπόζει ο φάρος του Ακροταίναρου. Από τη μία ο Λακωνικός και από την άλλη ο Μεσσηνιακός, έρχονται και ενώνονται εδώ στην οριστική και αμετάκλητη απόληξη του Ταΰγετου. Ο φάρος κτίστηκε το 1882 και λειτούργησε το 1887. Ανήκει στη δεύτερη γενιά των ελληνικών φάρων και είναι ο πλέον σημαντικός από τους τρεις που υπάρχουν στη Μάνη.
Βρίσκεται επάνω σε ένα από τα πολυσύχναστα θαλάσσια περάσματα της ανατολικής Μεσογείου, εκεί όπου οι ναυτικοί δρόμοι του Αιγαίου συγκλίνουν στην καμπή προς την Αδριατική. Οι άλλοι δύο φωτίζουν τον εσωτερικό μυχό του Μεσσηνιακού κόλπου από τις Κιτριές και την είσοδο του λιμανιού του Γυθείου. Το ύψος του είναι 16 μέτρα ενώ η ακτινοβολία του, φθάνει στα 22 ναυτικά μίλια. Η αρχιτεκτονική του φάρου ακολουθεί τη διαδεδομένη τυπολογία των φάρων της εποχής του. Πρόκειται για μία ιδιότυπη, εκλεκτικιστική βιομηχανική αρχιτεκτονική με καθαρά γεωμετρικά σχήματα, και λίγα διακοσμητικά στοιχεία σε συνδυασμούς του μετάλλου και της πέτρας.
Στους Πύργους της Βάθειας
Ένας εντυπωσιακός παραδοσιακός οικισμός, που μας ταξιδεύει ανάμεσα σε πύργους και παλιές εκκλησίες, τη θάλασσα και το χαρακτηριστικό ορεινό τοπίο της Λακωνίας. Ένας οικισμός τοπόσημο της Μάνης. Βρισκόμαστε στην καρδιά της λακωνικής Μάνης, σε ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της αρχιτεκτονικής μας παράδοσης, στην Βάθεια. Αποτελεί βασικό δείγμα της λαϊκής οχύρωσης στην Ελλάδα, και πρόκειται σίγουρα για τον πιο φωτογραφημένο οικισμό ολόκληρης της περιοχής. Ο οικισμός είναι γεμάτος πυργόσπιτα, τα οποία κατασκευάζονταν από τις ισχυρές οικογένειες της Μάνης, ως σύμβολο ισχύος, ενώ το ύψος του κάθε πύργου, αντικατόπτριζε την αξία της κάθε οικογένειας.
Οι πύργοι αυτοί, είναι διώροφοι, ή μπορεί να φθάνουν ακόμη και τους τέσσερεις ορόφους, και λειτουργούσαν ως χώρος ασφάλειας, για όλη την οικογένεια. Οι τοίχοι ξεπερνούν το ένα μέτρο πάχος, τα παράθυρα είναι μικρά, ενώ οι πόρτες χαμηλές για να μπορούν να αποκρούουν τις επιθέσεις πειρατών. Οι πύργοι αυτοί, ωστόσο, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εγκαταλείπονται στην τύχη τους καθώς η φυγή προς τα αστικά κέντρα είναι συνεχής. Αρκετοί ερήμωσαν, κάποιοι άλλοι κατέρρευσαν ενώ κάπου στις αρχές του 1980, γίνεται μία σημαντική κίνηση από τον ΕΟΤ για την αναστήλωσή τους. Δημιουργούνται τουριστικά καταλύματα και η ξεχασμένη μέχρι τότε Βάθεια έρχεται ξανά στην επιφάνεια. Σήμερα, η εμπειρία είναι μοναδική, με την επίσκεψη εκεί, να μας φέρνει κοντά σε ένα ιδιαίτερο ταξίδι στο παρελθόν μέσα από αυτό το υπαίθριο μουσείο.
Στη Λίμνη Πλαστήρα
Ένα τοπίο λες και βγήκε από παραμύθι, με τα όμορφα και περιποιημένα χωριά να είναι σκαρφαλωμένα στις πλαγιές, τα δάση που φθάνουν μέχρι το νερό, και τα φιόρδ να μετατρέπουν την εικόνα σε ακόμη πιο μαγική. Βρισκόμαστε στη λίμνη Πλαστήρα, κάτω από τις επιβλητικές βουνοκορφές των Αγράφων. Η τεχνητή αυτή λίμνη αποτέλεσε έμπνευση του στρατηγού Πλαστήρα ο οποίος σκέφτηκε την κατασκευή φράγματος επί του ποταμού Ταυρωπού, με σκοπό την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της άρδευσης του Θεσσαλικού κάμπου.
Και μπορεί το έργο ως σκέψη τουλάχιστον να ξεκίνησε το 1925, ωστόσο η κατασκευή του ολοκληρώθηκε αρκετές δεκαετίες αργότερα, το 1959. Η λίμνη Ταυρωπού, ή Πλαστήρα, όπως έχει επικρατήσει, ξεκίνησε να δημιουργείται. Το σημείο, πριν αυτό μετατραπεί σε λίμνη είχε έναν βασικό ρόλο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς αποτέλεσε το «αόρατο» συμμαχικό αεροδρόμιο της Νεράιδας, χωρίς να γίνει ποτέ αντιληπτό από τους Γερμανούς.
Επιλέγουμε μία οδική εκδρομή, κάνοντας τον γύρο της λίμνης και βρισκόμαστε μπροστά σε μοναδικά φιόρδ, με τα έλατα και τις καστανιές, να κυριαρχούν στις πλαγιές και εμείς να απολαμβάνουμε το μαγικό αυτό μέρος. Περνάμε από τα Καλύβια Φυλακτής, έναν οικισμό που είναι χτισμένος στις πλαγιές των Αγράφων και με ωραία θέα στη λίμνη και στα ελατοδάση. Περπατάμε στα μονοπάτια της Κερασιάς, στον οικισμό που βρίσκεται στα βόρεια τμήματα της λίμνης και απολαμβάνουμε τη θέα προς το Μουζάκι, και τον Θεσσαλικό κάμπο.
Περνώντας από τα όμορφα και περιποιημένα χωριουδάκια Καλύβια, Πεζούλα και Φυλακτή, συνεχίζουμε για μία από τις πιο όμορφες βόλτες στη λίμνη, με κατεύθυνση τον κατάφυτο ορεινό οικισμό της Νεράιδας. Από τα 1400 μέτρα υψόμετρο, απολαμβάνουμε τη θέα από την Μονή της Παναγίας της Πελεκητής. Κατεβαίνοντας, η εμπειρία πολλαπλασιάζεται, κάνοντας ιππασία στις όχθες της λίμνης. Η διαδικασία της εξερεύνησης είναι συγκλονιστική.
Διαβάστε ακόμα:
Road trip στη Λίμνη Πλαστήρα, ένα μαγικό οικοσύστημα που έφτιαξε ο άνθρωπος
Παραμυθένιο σκηνικό, μοναδικό στην Ελλάδα: Μία ξεχωριστή εμπειρία στον ανθισμένο κάμπο της Ημαθίας
